Loes Scheres schreef op zondag 17 september 2006, 15:13:


Als je nu je adres op het forum zet krijg je vast met kerst van een iedereen drop toegestuurd. Een kilo per forumlid, maakt????? Een heleboel kilo's drop. Kun je handeltje beginnnen!

Wil schreef op zondag 17 september 2006, 17:44:


meestal krijgen de wedstrijd-hengsten een dotje vicks ademvrij op de randen van de neus gesmeerd, ze ruiken dan alleen maar menthol en geen hengstige merrie's. Mijn Filly flehmt als ze medicijnachtige dingen ruikt zoals de veearts en zo, ik heb niet het idee dat ze het een fijne geur vind.
Ina

sandratien schreef op zondag 17 september 2006, 18:53:


Niks dervan! Ik heb al een adoptie-dropkind!

Wil.

Wil schreef op zondag 17 september 2006, 19:04:


OOOOOO jee ik heb een adoptie pindakaas kind, en niet tegen klitten in de staart hoor Als we naar Oostenrijk naar een vriendin gaan moeten we pallets pindakaas meenemen, ze kennen het daar wel, maar dat is meer plamuur. Hoe zat dat ook weer in Engeland, zuurkool niet te krijgen alleen in kleine blikjes. Karnemelk kennen ze daar ook niet.
Maar in Israël hebben ze weer van die oploskoffieachtige poedertjes waar je falaffel van maakt, ik sta me altijd suf te malen aan de kikkererwten.
Wijlen mijn zus stuurde dat nog wel eens op, en ja ik stuurde drop.

Es

Nick Altena schreef op zaterdag 16 september 2006, 22:54:


Vorig jaar: Apache 24/7 op de wei, zonder schuilstal want mocht er van de de merries niet in. Apache moddervet, zomereczeem, opgezwollen van de beten.

Dit jaar Apache heel voorzichtig op de wei; voor de rest in de paddock, hooi gerantsoeneerd. Arme Apache? In mei ietsiepietsie te lang op de wei en licht hoefbevangen. (Hij eet nog verder terwijl hij ligt). Een maand heel gevoelig gelopen.

Nu: Apache niet meer zo dik, geen zomereczeem, loopt beter enz.
Hij zou ook wel liever altijd op de wei staan maar dat wordt gewoon zijn ondergang. Spijtig maar helemaal natuurlijk kan voor hem niet. En soms is dat voor mij moeilijker te verteren dan voor hem.

Marianne

Ik ken deze site nu ruim een jaar en bezoek 'm zeer regelmatig, en toch kent niemand me hier. Omdat ik vooral veel lees en zeer weinig tot niets post. En dat heeft er mee te maken dat sommige mensen erg fel en afkeurend zijn in hun reacties en ik me daardoor niet altijd vrij voel om mijn vraag te stellen of mijn verhaal te doen. Ik ben zelf begonnen op een manege, en heb daar mijn toenmalige 'verzorgpony' letterlijk van de slacht gered. Op een gegeven moment kwam ik deze site tegen, wat voor mij echt een verademing was. Eindelijk bevestiging, mijn ideeën waren niet zo gek als de mensen op de manege vonden. En toch is het dan moeilijk om zomaar afstand te doen van wat er in al die manegejaren in is gestampt, terwijl alle mensen om je heen nog heel traditioneel bezig zijn en jouw manier afkeuren.
Ik heb mijn pony nu 3,5 jaar en er viel heel wat te veranderen, zowel in haar gedrag als in haar lichaam. Nu rijd ik bitloos en met een barebackpad, maar er zijn ook een hoop dingen die voor mij en mijn pony niet bleken te werken, zoals een boomloos zadel. Door mij zijn er nu een aantal mensen op mijn stal die wel met een boomloos zadel rijden, waarbij het super gaat. Ik ben een jaar lang ook met natuurlijk bekappen bezig geweest, en hoewel dat voor mijn eigen pony helaas niet mocht gaan zoals ik gehoopt had zijn er nu meerdere paarden bij mij op stal die blootsvoets door het leven gaan, en die ik zelf bekap. Ja, mijn pony heeft dus wel ijzers onder haar voeten, en ik weet hoe daar over gedacht wordt hier. Ik voel me daardoor als persoon ook afgekeurd hier op deze site. Mijn pony heeft echter zonder ijzers ruim een jaar zo kreupel gelopen dat ik het op een gegeven moment niet meer aan kon zien. Hoefschoenen van smit aangeschafd maar die bleef ze lastig vinden, stap ging nog net maar een drafje konden we wel vergeten. Haar hoeven zagen er verder prachtig uit, geen gebrokkel en gescheur en zelfs haar voorhoefjes waar 12 jaar ijzers onder gezeten hadden begonnen mooi hol te trekken. Niets aan te zien. Uitstekend begeleid door mijn 'hoefsmid' (natuurlijk bekapper). Helaas geen optimale omstandigheden op de pensionstal. Wel van 9 tot 4 buiten in paddocks, maar hele kleine. Helaas ook de enige stal bij mij in de buurt waar de paarden überhaupt buiten komen. Aangezien ik student ben en alles op de fiets moet doen geen andere mogelijkheid voor mij.
Bijna anderhalf jaar lang artsen bij haar gehad, röntgenfoto's gemaakt, osteopaten erbij, ga zo maar door. Er kon niets gevonden worden wat haar kreupelheid anders kon veroorzaken. Toen toch maar besloten om te kijken of het verbeterde als ik er weer ijzers onder zou laten slaan. En binnen twee weken liep ze weer goed. Ik vind het nog steeds een vervelend besluit maar ik heb haar nog nooit zo ongelukkig gezien als in de periode zonder ijzers. Ook ben ik nog steeds overtuigd van de wonderen van het natuurlijk bekappen, maar niet meer voor mijn pony. Verder zo natuurlijk als ik kan. Maar ook hier weer niet thuis.

Sieta schreef op zondag 17 september 2006, 21:02:


Dag Sieta, het is wel moedig van je en zeer zeker eerlijk om op een site als deze te vermelden dat je pony weer op ijzers staat. Ik zie het zo: je hebt het heel serieus geprobeerd en alles ervoor over gehad. Als ze dan niet goed loopt zul je een keuze moeten maken in het belang van het dier. En jij denkt dat je dit gedaan hebt.

Ik vraag me wel af of in sommige gevallen, zoals ook mijn paard, 1 jaar proberen lang genoeg is.... Want ik ben toevallig deze maand al 2 jaar bezig, en nog niet optimaal.
Voor mij absoluut nooit meer ijzers, want ik weet dat ie dan nog veel beroerder gaat lopen. IJzers zijn voor hem gewoon nooit meer een oplossing.
Hij loopt op dit moment goed, maar gewoon niet perfekt. Ik gun hem en ook mezelf de tijd en hou er rekening mee. Ik kan dit ook gemakkelijk doen, omdat ik al helemaal niet in een wedstrijdcircuit zit. Heeft hij dus geen beste dag, (ook door ekzeem hoor) gaan we gewoon niet.

Ik denk dat we allemaal zullen moeten accepteren dat niet ieder paard helemaal toppie ijzerloos loopt.... Er zullen altijd 'punnik'hoeven blijven bestaan.
Persoonlijk ben ik wel van mening dat toch ijzers eronder slaan op den duur wederom tot problemen zullen leiden... en dus geen oplossing zijn.

Als ik jouw verhaal zo lees heb je een heleboel veranderd en kennelijk div. stalgenoten van je ook.

Prima toch?

Groetjes,

Wil.

Edith Hartog schreef op zondag 17 september 2006, 13:27:


Hallo Edith,
Ik reed al met een halster lang lang lang voordat PaardNatuurlijk bestond. En biks voerde ik ook al nooit. IJzers eronder? Welnee!
Er zijn altijd al meerdere stromen geweest in paardhoudersland. Zo'n beetje de 'boeren tegenover de rijkelui', het weiland tegenover de manege-stalling.
Maar de manege-methode heeft steeds meer de overhand gekregen. En daarbinnen is er ook steeds meer getuttel gekomen. Vroeger zag je zelden dekens op de manege's, en scheren was er al helemaal niet bij.

Waar ik PaardNatuurlijk echt enorm dankbaar voor ben is het Natuurlijk Bekappen. Het besef dat de meeste paarden zieke hoeven hebben, en dat je die weer prachtig gezond kunt krijgen door NB. Wat een godsgeschenk!
Groet,
Coralie

jose schreef op zaterdag 16 september 2006, 22:36:


Hallo Janna,
Helemaal bitloos, en in principe dekenloos (behalve bij veel regen en wind in een wei zonder schuilgelegenheid, dan een regendeken).

Maar ik begrijp heel goed dat het wel eens schipperen is omdat de situatie of het paard niet gemakkelijk bitloos of dekenloos mogelijk maakt.
En iedereen heeft zijn eigen proces hierin door te maken.
't Zou fijn zijn als daar op dit forum meer respect voor was...

Coralie

Esther schreef op zondag 17 september 2006, 19:57:


Zal ik wat zakjes sturen ?

loes

jose schreef op zaterdag 16 september 2006, 22:36:


Dekenloos zeker. Bitloos 1/2 jaar gedaan. Echt geen bit erin.
Wat ik gemerkt heb is dat het leven zo wel heel gemakkelijk voor hem wordt.
Van nature loopt hij nu eenmaal graag in Rack.... achterbenen dus uitgooiend naar achteren toe... maar ook: rug eruit, onderhals... lekker sterrenkijken.
Dat was ik nu eens zat.... Want ik kan doen wat ik wil... hij geeft echt niet na op het bitloze hoofdstel.... Niet in de rijbak, en zeker niet buiten. Dus loopt op de voor- en niet op z'n achterhand.
Het werd een soort stijve strijkplank, lekker uit elkaar vallen..... en dat kán niet goed zijn.
Toevallig vorige week weer eens een bit erin gehangen... En ja hoor... op de pinken.

Hij weet het ook meteen.... lekker dressuren..... lekker soepel maken.
Dit wil niet zeggen dat ik nu weer met bit ga rijden!
Maar ik denk wel dat hij zo af en toe weer eens moet weten hoe het hoort...
En ja... ik zal heus wel bitloos blijven proberen.
Maar meneer is misschien wel 10 jaar zo gereden.... en z'n bouw is zo, zo loopt hij kennelijk het allerliefst...... Ik zie IJslanders ook weleens zo lopen.... en dan denk ik weleens: hebben die geen problemen met de rug dan? Hoe houden die hun paarden dan soepel?

Groet,
Wil