Na een heel gehannes (1 1/2 uur) hebben we Pardie in de trailer gekregen, uiteindelijk liep ze achter een hooinet gras aan.....hier gaan we nog maar even mee door oefenen, zo koppig dat dier. Minutenlang in de berggeithouding, met achtervoeten zelfs voorbij de voorvoeten, als ze de klep maar niet op hoeft. Steeds weer opnieuw rondje maken, naar achteren vragen, opzij, en zo naar voor, maar ze weigerde steeds. Het moeilijkst is dan om zelf rustig te blijven, want ik merkte dat ik op bepaald moment moe werd, en eigenlijk zin kreeg om dat grr^^^^paard te.......Zo doen ze dat ook in de natuur met hun vijanden, uitputten die handel, ze geven het vanzelf wel op.
Tijdens het rijden van het erf af speelde ze het klaar om het zijdeurtje open te krijgen, en stak ze gezellig haar hoofd naar buiten...hahaha
Eenmaal op het erf aangekomen ging ze met haar hoofd van hoog naar laag van verbazing, alsof ze 'waar zijn we' wou zeggen. Meteen losgelaten in het merriegroepje, twee andere kwpn-ers en twee pony's. Met geheven staart draafde ze de wei in, even ruiken, maar meteen in het gras, meteen pais en vree . Merries doen niet aan energieverspilling, zo lijkt het. In het aangrezende ruinenland was wel wat meer opwinding over de nieuwe merrie aan de overkant.
Het is een mooie plek, ze kunnen vanuit het land de paddock inlopen, en kiezen of ze willen schuilen. In de winter gaat de wei dicht en staan ze allemaal in de paddock.
Waar we vandaan komen, was de wei kaal en was ik al hooi aan het voeren. Nu staat ze met haar snoet fulltime in het sappige septembergras, en heeft meteen van die koeienflatsen.Weet iemand hoe ik dit kan ondersteunen? Ik heb haar al wel steeds iets gras laten eten, maar dit is toch weer anders.
We gaan een mooie tijd tegemoet, geen stal meer!

marielle schreef op dinsdag 19 september 2006, 9:39:


Hallo, Marielle,
Indy heeft in mij een prive masseuse (heb ik een cursus voor gedaan). Of de heup helemaal goed is merken we over een paar dagen als de ontsteking en de spierpijn helemaal weg is.
Groeten,
Monique

Monique Meijer schreef op dinsdag 19 september 2006, 9:35:


Goh! Fijn dat het weer okee is. Krijg kriebels over mijn ruggengraad bij je "kraakverhaal". Lekker beetje masseren, en gewoon je handen opleggen. Laat je handen stralen naar binnen. Vinden paarden fijn.

Groetjes, Trea

trea hoex schreef op dinsdag 19 september 2006, 9:55:


Ik weet het Trea , Indy gaat dan vreselijk gapen en heerlijk met haar neus naar de grond staan. Ze schuift af en toe heen en weer om aan te geven waar ze graag gemasseerd wil worden.
Monique