Marlies van Peyote schreef op zaterdag 30 september 2006, 10:50:


ik bedoel natuurlijk MarLies

Jacqueline

Over een paar maanden gaan we verhuizen met de paarden naar Noord Portugal, naar de provincie Minho. We gaan wonen aan de voet van de Serra de Cabreira. In dit gebergte komen de Garrano's voor, de bergponies van Noord Portugal. Het leuke is dat deze ponies daar ook gewoon in het wild lopen. Ze hebben wel een eigenaar en worden tegenwoordig ook gechipt, maar ze lopen er dus vrij rond en moeten zelf hun kostje bij elkaar scharrelen. Van de zomer kwamen we al een kudde van 3 merries met een veulen tegen en onlangs opnieuw een merrie met nog een heel jong veulen.

Vorige week heb ik samen met mijn dochter en een gids een prachtige tocht van een aantal uren in de Cabreira gemaakt. Ik zat op een 18 jarige Garranoruin, mijn dochter op een kruising Andalusier/Engels volbloed en de gids ook op een Garrano.

Gelukkig spreekt mijn dochter redelijk goed Portugees (ik helaas nog niet), want ik zat stikvol vragen over de verzorging, hoefonderhoud enz.
De paden in het gebergte zijn eigenlijk alleen geschikt voor 4w auto's en mountainbikes, vol gleuven, keien en erg ongelijk. Mijn Garrano en de cruzado hadden allebei ijzers onder, de garrano van de gids niet. De verklaring was dat de paarden met ijzers voor de wagen liepen of aan draverijen meededen en de merrie eigenlijk alleen met de toeristen wat werk deed en vorig jaar een veulen heeft gehad. In de winter staan de paarden van de gids binnen. Overigens blijven de "wilde"Garrano's wel het hele jaar buiten.
Natuurlijk heb ik even onder de voeten van de ijzerloze Garrano gekeken. De voeten hebben hoge hielen, zijn wat cilindervormig, mooi concaaf, maar de straal was heel smal (gesneden?), met losse flappen en lag diep, dus droeg niet mee. Er stond soms een klein randje kronkelig steunsel.
De halfwilde Garrano's laten zich jammer genoeg niet zo gemakkelijk bekijken. Maar in het wild zijn de hoeven minder cilindervormig, maar lijken ook niet zo laag op de hielen. Dat ga ik nog eens beter proberen te bekijken in de toekomst.
Het viel me op dat alle drie de paarden zeer trefzeker liepen, zich niet verstapten op het zeer ongelijke terrein, ook niet als we er over draafden en zelfs galoppeerden. Bij afdalingen gingen ze uit zichzelf in stap, dat hadden ze zo geleerd volgens de gids.

De paarden worden niet vriendelijk behandeld; op het dorpsfeest waren ook wedstrijden harddraven en galop met oa. Garrano's. Dat gaat met sporen (tot bloedens toe), zweep, stangen met lange scharen en kinkettingen en ijzers. Daar werd ik goed beroerd van. Hopelijk tref ik in de toekomst nog een geestverwant van PN.

Overigens daagde de gids me uit om mee te doen op het dorpsfeest met de wedstrijden. Ik hou helemaal niet van die stress heisa bij wedstrijden, maar wie weet komt het in dit geval nog zover, maar dan zonder ijzerwerk en andere martelwertuigen en met mijn bodywarmer (of liever Tshirt) van Paard Natuurlijk!

Groet,
Tineke

Tineke Nolet-Verdel schreef op zondag 1 oktober 2006, 18:25:


Mooie paardjes!

Lange link weet niet of dit wel werkt.

&imgrefurl=http://geraldbuthaud.fr/cheval/reportagegarano.htm&h=166&w=250&sz=12&hl=nl&start=22&tbnid=q_eJWLm4O0KjVM:&tbnh=74&tbnw=111&prev=/images%3Fq%3Dgarano%26start%3D20%26ndsp%3D20%26svnum%3D10%26hl%3Dnl%26lr%3D%26sa%3DN

Ans Jondral schreef op zondag 1 oktober 2006, 14:13:

In de bergen van Spanje zijn grachten van twee tot drie meter breed en 1.50m breed en die worden in alle vrijheid genomen soms zelfs op "topspeed" alhoewel ze er" door" kunnen lopen .

e m kraak schreef op zondag 1 oktober 2006, 12:02:


Ik wel vandaag geheel ongedwongen maar wel de drang naar een piepklein stukje wortel...
Vandaag even naar de wei geweest en daar is een redelijke diepe gracht in het midden. Ik heb geklikkerd met Queenie en toen het spelletje uit was sprong ik over de gracht om niet helemaal te hoeven rondlopen... En toen kwam Queenie ineens aan de gracht staan treuzelen en keek ze naar de bodem. Dacht ik want toen ik besefte dat ze eigenlijk naar de grachtwand aan de overkant aan het kijken was, moedigde ik haar aan en ineens sprong ze immens groot de gracht over ... En ik natuurlijk meteen "yes"...
Achtergrond Queenie: dierf dorste niet over een gracht te springen! Zou het zelf niet doen onder dwang maar nu in vrijheid dus wel

Ans Jondral schreef op zondag 1 oktober 2006, 14:13:


Toen ik nog volop met mn merrie buiten reed, sprong ze ook uit zichzelf over dingen heen waarbij het absoluut niet nodig was. Dan reden we op een ruiterpad, breed genoeg om elkaar ruim te passeren, en dan stak er vanaf een struik of boom vanaf de zijkant een heel klein takje uit, misschien net een halve centimeter dik, waar ze makkelijk omheen kon, en sowieso dwars doorheen kon lopen zonder dat 'ie te erg terug zou schieten. Maar Sieta dacht, dat is een leuk sprongetje, die neem ik. IK schrok me dood, ben nog afgestapt om te kijken of ze niet ergens in had gestaan. Zij vond het kennelijk leuk want ze deed het vaker.

Karin schreef op zaterdag 30 september 2006, 8:32:


Als het klopt, zal het wel meer als theorie zijn?

Defenitie; Inademen en slikken gaat niet samen, het is ALTIJD het één of het ander. Probeer maar!


Misschien moet je z'n kop scheren, zodat je de huid ziet?

Gelukkig , je beweerd niet, nog nooit schuimende paarden gezien te hebben!


Fout! Moet je toch maar eens mee rijden met een groep paarden (Onder zadel of aangespannen) Lopen er wellicht 2 tussen die veel meer schuimen dan de anderen en dat zijn zeker niet altijd de heetste. Ik zie het bij Haflingers, Friesen, Fjorden, Forresters, Shetten .........ach,daar heb je ook heethoofden onder :)
Net zo goed als dat er onder de heethoofden veel paarden zijn die niet of nauwlijks overmatig speeksel vormen.


Wat klop er dan niet?


Nils en Olly

Christel Provaas schreef op zaterdag 30 september 2006, 9:16:


Het is, of adem halen of slikken !!!!!!!!! Ook voor jou en mij


Ik kan me niet herinneren dat iemand beweerde dat er verstikkings gevaar was bij overmatige speeksel produktie.
IK beweer wel dat dit de zuurstof toevoer kan belemmeren bij groote inspanning. Eén keer extra slikken is één keer minder ademhalen.
= minder zuurstof toevoer = minder stikstof afvoer = Correct ?

Ik denk niet dat er veel hardlopers onder ons zijn die een snoepje of zelfs kauwgom in de mond hebben tijdens het hardlopen. Waarom niet?

Nils en Olly

Nils Vellinga schreef op zondag 1 oktober 2006, 21:05:


hangt van de afstand af, marathonners gebruiken wel wat tijdens het rennen. Had dat paard in het filmpe geen cornage? Dat verklaart het dicht vallen van de luchtpijp, dat kan je ook heel goed horen, toch zijn er die met cornage overigens zichzelf leuk op kunnen pompen, en al dansend met de kop er op langs stomen. Het blijft een rot geluid, ik denk echt dat de neusriem om de mond het meer moeilijk maakt om de tong te kunnen bewegen. Nu is het aan de andere kant ook weer niet zo dat een paard zich schaamt om te kwijlen, dus bij overvloed gewoon laten lopen, als een paard het echt niet kwijt kan komt het letterlijk zijn neus uit, dat heb ik alleen nog maar bij gulzige veulentjes gezien (is het niet zo dat jonkies wel andemhalen en eten tegelijk?). Nog nooit stromende schuimneuzen gezien. Om te kunnen slikken moet er een vacuum, onstaan, paarden kunnen niet met open mond drinken, ze zuigen het het naar boven als bij een rietje. Ik denk eerder dat het bit, het vacuum, verhindert en daarom het paard moeite heeft om het speeksel door te slikken, voor de rest is het vrij simpel , klepje luchtpijp dicht slikken klepje luchtpijp open.
Ina

epona schreef op zondag 1 oktober 2006, 21:28:


Zou me ten zeerste verbazen als ze voor zo'n bewijsvoering een paard met cornage zouden gebruiken .