Piet schreef :


Ow ja, het boek staat hier naast me en ik heb er net voor de zekerheid effe in gebladerd om te begrijpen wat je met dit bericht bedoelt.
Tis inderdaad zeer herkenbaar.
Let wel: We hebben het hier over de Tinker van Sandra - niet over een Arabier!

Greetz, Pien

Spirithorses schreef op maandag 2 oktober 2006, 12:48:


Hartstikke goed. Zeker kan ik hier iets mee. Maar nu moet ik heel eerlijk zeggen dat Bright in de boomgaard (ik heb geen bak) een engeltje is. Ik kan met een enkelt halster mijn vinger optillen en ze gaat de kant op die ik wil. Slalommen, volte draaien, perfect.
Het is alleen buiten dat het mis gaat. De eerste meters, prima en dan krijgt ze de kolder in de kop en draait om en gaat terug, of wacht tot er een auto komt en gaat dan heen en weer lopen dansen en een beetje steigeren.. We hebben al twee keer bijna op een auto gezeten. Als ik op een halster rijdt doet ze dit trouwens, met een bit in niet. Dan begint ze er niet eens aan en komt er vanzelfsprekend geen druk op haar mond.
Misschien ligt het gewoon aan mij hoor. Heb ik niet voldoende overwicht om het zonder bit buiten te kunnen. Punt is dat het levensgevaarlijk is. En dan is de keus niet zo moeilijk. Gaat toch het bit erin op de weg. Als ik met anderen rijd kan ik het bit er weer rustig uitlaten. Dan volgt ze gewoon de groep en is er niets aan de hand.
Ik vind het moeilijk. Ik heb voor mezelf het schuldgevoel nu uitgeschakeld. Een bit is vervelend maar als het niet anders kan op de weg gaat het erin. Ik heb nu een veulen en die ga ik in eerste instantie zonder bit beleren in de toekomst. Misschien lukt het beter als ze van begin af aan niet anders gewend zijn.

Groetjes,

Sandra

sandratien schreef op maandag 2 oktober 2006, 14:10:


Ik heb het geschreven en neergezet en denk ondertussen, wat moet Pien hier nu mee. Ze legt het haarfijn uit en toch kom ik weer met een ja maar.........
Het punt is dat ik kan blijven oefenen en oefenen bij huis. Maar ik kan niet oefenen langs de weg. Als ik dat lang genoeg volhoud lukt het op den duur vast ook wel zonder bit. Het is alleen levensgevaarlijk met al dat landbouwverkeer hier en al die auto's op die smalle wegen.
Het gaat gewoon niet

sandratien schreef :

De reden dat zij dit gedrag mét bit niet vertoont ligt waarschijnlijk in het feit dat jij jezelf met bit veiliger voelt en niet zo gespannen bent, hetgeen natuurlijk weer zijn weerslag op het gedrag van Bright heeft.
Dat je haar bitloos wel 'aankunt' in de groep is waarschijnlijk precies hetzelfde: Jij voelt je veiliger en dus rijd je meer ontspannen.

Tis gewoon een vicieueze cirkel waar jullie in zitten.
Ik vind niet dat je dan kunt stellen dat bitloos rijden gevaarlijker is.

Op het Centered Riding arrangement krijg je voldoende tips mee om thuis op verder te gaan, ik beloof het je!

Groet. Pien

sandratien schreef op maandag 2 oktober 2006, 14:17:


Ow jawel, je kunt wel oefenen buiten; Het hoeft toch niet langs de weg? Er zijn bij jou toch ook stukjes land in de buurt waar je naartoe kunt wandelen, desnoods met dat bit erin totdat je op een rustig stuk aangekomen bent.
Het hoeft toch niet allemaal ineens?
Je kunt toch ook iets regelen met een mede-rijder te paard, zodat je er niet helemaal alleen voor staat, of je man meenemen, weet ik veel.

Van Bright denk ik inmiddels dat het helemaal geen slecht luisterend paard is, maar dat ze een beetje anticipeert op jouw angst waardoor jij zegt : "Zie je wel"....
't Zit tussen jóúw oren, San.
Controle over jezelf is nog belangrijker dan controle over je paard, en ik hoop niet dat je het me kwalijk neemt dat ik dit zo schrijf.
Naja, anders zeg je het me maar.
Ik wil je graag helpen!

Groet, Pien

sandratien schreef op maandag 2 oktober 2006, 14:10:


Lees nog eens mijn simpele verhaaltje. Grote kans dat er bij jou net zoiets aan de hand is.
Shiny schrikt van het touwtje onder zijn voet omdat ik me omdraai en hem ineens aankijk, met een gezichtsuitdrukking van ohooow !!
Ik heb dus al aangegeven dat er iets komt om van te schrikken, hij voelt de spanning van het touw en hoppa, schrikt zich dus inderdaad wezenloos.
De kans is groot dat jij denkt, oei, auto, als ie maar niet.....
Misschien doe je dat met bit veel minder , of niet, omdat je "weet" dat hij doorloopt en er niks aan de hand is.
In het eerste geval heb je allang geseind dat er iets staat te gebeuren en of ie dus maar raar wil gaan doen?
Mogeljke oplossing is om een halster en een bit aan te doen, met een extra teugel..
Als het gaat met je teugeltje op het halster, de eerste keren net voordat het niet gaat, neem je ongemerkt de teugel aan het bit.
Pardon,het is een merrie, dus een zij :)
Piet

Piet schreef op maandag 2 oktober 2006, 14:41:


Jullie typen veel sneller dan ik :)

epona schreef

Nee, ik zei dat mensen van de teugels af moeten blijven tenzij....
of dat nu met of zonder bit is (liefst zonder natuurlijk).


Snap ik niet precies. Waarom schouder wél optillen met bit, maar de rest zonder? Wil je daarmee zeggen dat schouder optillen een zwaardere oefening is ofzo? Dat ze je anders niet snapt? Ik doe dat soort dingen allemaal zonder, kom niet eens op het idee dat je het een wel en het andere zonder bit moet doen.
Je paard is fine getuned of hij is het niet.
Ik begrijp ook niet dat je 'recreatief' (wat dat dan ook moge zijn) wel zonder rijden kunt, maar zodra er gewerkt of getraind moet worden het bit ineens heel belangrijk wordt.
Ik rijd uitsluitend recreatief, maar daar horen wel wat gymnastiserende oefeningen bij.

Wie kan mij dat uitleggen?

Groet, Pien

Hallo allemaal.

Ik zoek een tijdelijke opvang voor mijn Welsh Atje. Door familieomstandigheden (zieke voor wie ik zorg) kan ik hem momenteel niet de aandacht geven die hij verdient.

Nu zoek ik op paardenpensions maar alles is stalarrest en dat wil ik niet.
Momenteel leert hij bitloos rijden en mennen en beiden gaat goed maar momenteel is het voor mij een ramp. Ik slaap nog maar 4 uurtjes per nacht om tog maar met m bezig te kunnen zijn.
Voor hem geen ramp natuurlijk maar voor mij.. t breekt me op.

Deze situatie kan nog een paar maanden duren. De zieke heeft niet lang meer. Het is rot om te zeggen zo natuurlijk, maar zo is t nu eenmaal.

Wie weet een plekje voor 'm ? Natuurlijk tegen betaling. Of wie wil hem een poosje ? hij is sociaal, geen held.

Pien? kun jij een poosje een kleintje kwijt? je mag hem gebruiken voor lessen. In jouw handen vertrouw ik het wel.
Hij 5 1/2 jr. 1.18m , roodschimmel, pittig geval, maar wel lief.

Bedankt,
Groetjes
Cindy

Spirithorses schreef op maandag 2 oktober 2006, 14:27:


Het zit ALTIJD tussen de oren van de mens. Tussen de oren van onze paarden zit naar mijn ervaring vooral veel ruimte. Heerlijk gewoon!
Maar daarom kunnen er nog wel eens grenzen aan het praktisch mogelijke zijn. En het accepteren van een grens (omdat het verleggen ervan enkel de spanning vergroot) kan alle spanning oplossen. Soms blijkt dan na enige tijd dat er toch wel verder te borduren (punniken!) valt.

Moniek

Moniek schreef op maandag 2 oktober 2006, 14:47:


O ja, en het schiet mij ineens te binnen dat ik dit geleerd heb van een centered-riding instuctrice. Met dank aan haar.