Michiel schreef op zondag 8 oktober 2006, 14:00:
> marielle schreef op zondag 8 oktober 2006, 13:14:
>
>> Ik kan je het tegenovergestelde bewijzen Marjolijn,als bíjna
> 1 rijles, 12 km fietsen in de middel of nowere, en toen
> gehobbelt op een hoog zwangere merrie. En dat is dat.
>
> Michiel
Toen Cadiz er nog niet was, stond er een eigenwijze shet bij Buck, Arthur, omdat een paard niet alleen hoort. Een GE-WEL-DIG lief kind van 10 verzorgde hem op zaterdag. (Ik heb zelf geen kinderen). Thuis punnikte ze hoofdstellen, tuigwaren en zadeldekjes en als ze op zaterdag stipt op tijd kwam, werd Tuur uitgebreid gepoetst (ook al ging hij erbij liggen) en bereden, gelangeteugeld, mee gewandeld en 'beleerd' als springpony. Het meisje was bloedserieus en gaf geen kik, kwam alleen, vroeg geen aandacht, hield zichzelf bezig, vroeg nooit om uitbreiding van haar privileges, deed deuren en hekken keurig dicht, ruimde mest op, vulde zelfstandig de waterbak bij en stond om kwart voor 3 weer klaar om mee terug te rijden: pony in de wei, stroom erop, hek dicht.
Mijn hart bloedde toen ze een eigen (verdiende) pony kreeg en ze de tijd voor Tuur niet meer kon opbrengen. Ze probeerde het nog een tijd, maar raakte oververmoeid van de dubbele verantwoordelijkheid, dus we -ik- hebben besloten ermee te stoppen.
Die kinderen zijn er dus ook! En Nederlands nog wel! Ik heb er daarna nooit meer een van dit zeldzame kaliber ontmoet en ik weer nu eventuele verzorgkinderen van mijn erf.
------------
