Ander vraagje.... wat betalen jullie per ton voederbieten?

Wij hebben net 6,5 ton laten komen á 25 euro per ton, en ik vraag me af hoe de prijzen elders in het land liggen.

Groet, Pien

Huertecilla schreef op woensdag 18 oktober 2006, 16:36:

[HEEL GROTE KNIP]

We zijn dit in grote lijnen toch eens dan? En wat het modulair denken betreft helemaal op 1 lijn.

Ik blijf echter stug volhouden niet toe te geven aan de zogenaamde maatschappelijk onhaalbaarheid paarden e.a. dieren sex te gunnen. Dit heeft naar mijn idee verdomd weinig met werkelijk onredelijke onhaalbaarheid te maken.

Groeten, egon
Ik heb gezegd, lezer, dat myn verhaal eentonig is. - Max Havelaar

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 18 oktober 2006, 19:14:


Ik wou dat het woord NATUURLIJK eens definitief door de plee gespoeld kon...
Met naar redelijkheid en haalbaarheid vertalen had ik in gedachten dat dat geen onmetelijke landgoederen vereist, maar slechts (heel bondig) een organische benadering i.p.v. een mechanistische.
Nu ben ik weer helemaal terug bij waar ik 2,5 jaar geleden mee op dit forum kwam Gaap


Onder voorbehoud van individuele verschillen (óók bij merries) he?
- Heb ik sterk de indruk dat ook hengsten wennen aan het ontmoeten van (veel) vreemde paarden. Zoals ik al zei nam ik Draupnir overal probleemloos mee naar toe, en dit haakt eigenlijk meteen in op waar jij deze discussies mee startte: het niet welkom zijn in NH-land met een hengst... ik ben het met je eens dit vreemd te vinden. Te meer daar ik dit fenomeen (buiten NH om) nooit zo ondervonden heb.
- Zijn juist de geruïneerden, alweer naar mijn indruk, een onvoorspelbare vreemde eend in de sociale bijt.
-Moet je verschil maken tussen (evt. je eigen) STABIELE sociale groep(en) en gelegenheidsontmoetingen. In het stukje hierboven denk ik dat je vooral aan stabiele groepen denkt, maar daarin zijn merries juist even fel bij mutaties. Zie hiervoor alleen maar hoe te werk te gaan bij het inscharen van een gelegenheids-stabiele-kudde merries voor er een dekhengst bij mag... en dan nog gaat dat met grote regelmaat mis.

Groeten, Egon
Ik heb gezegd, lezer, dat myn verhaal eentonig is. - Max Havelaar

Spirithorses schreef op woensdag 18 oktober 2006, 23:24:


Waar gebruik ik nu het woord "haalbaar" dan?

Ik denk toch echt dat ik altijd al redelijkheid en uiteindelijk praktische bruikbaarheid van mijn ideeën nastreef. Haalbaarheid is daarbij vooral een kwestie van kwartjes die tussen oren moeten vallen, veel meer dan materiële beperkingen.


Dat woord nam ik in dit geval van Peter over. Wat mij betreft kun je het verkorten tot groep.

Wat het "kan niet, heb niet, etc." betreft kun je me nog net zo "onredelijk" achten als altijd. Ik vind het absurd een vicieuze circel in stand te houden omdat je bijvoorbeeld zoooo graag een paard wil maar de enige manier die aangeboden wordt een nogal dieronvriendelijke is. Ik weet zeker dat zelfs in rampgebieden als de Randstad er ook veel betere mogelijkheden zijn dan waar de meesten moeite voor doen.

Meer en meer kom ik tot de conclusie dat het aquarium, de basis van houderij, ook écht de basis is. Als dat al heftig rammelt blijft het met verdere bouwsels ook sukkelen.
Het is denk ik NIET zo dat mijn ideeën alleen voor de "elite" doenbaar zijn! Het vraagt alleen een ander denkraam, om met Marten Toonder te spreken.

Groeten, Egon
Ik heb gezegd, lezer, dat myn verhaal eentonig is. - Max Havelaar

e m kraak schreef op woensdag 18 oktober 2006, 14:18:


Bij HC op een erf met een loslopende groep paarden zou ik niet veilig zijn, bij jou wel? Bij Jack van Frans ook niet heb ik begrepen, al zal het niet zo heet zijn als ik nu opdien, en dat is nog wel een ruin.

Egon jij hebt toch geen hengsten die onaanraakbaar voor andere paarde mensen zijn, of zie ik dat verkeerd? Het is maar net wat je als eigenaar leerd/toestaat aan je paard, en daardoor karakter eigenschappen laat groeien of afnemen, vriendelijkheid stimuleerd of afremd. Paarden regaren nu eenmaal sterk op de intenties en gevoelens van de mens, hoe denk jij daar over?

Michiel

Michiel schreef :

Effe hierop inhakend, Michiel:
Ik merk wel dat er verschil is aan het ontstaan in de reakties van mijn hengst-in-wording-zijnde en de overige paarden en dat wat betreft felheid.

Alles wat kleiner is dan hijzelf, of dat nu kinderen of honden zijn is voor hem om mee te spelen, dus om achterna te zitten, dat hebben we pas ontdekt toen hij 'uitviel' naar een 4 jarig kindje en daar was beslist geen kwaadwilligheid bij, maar hij wou gewoon leuke dingen gaan doen.
Met honden idem. Stuur geen kip de paddock in want hij heeft em....

Gisteren loopt mijn 14 jarige dochter Bente de paarden hun eerste stukken voederbieten van dit jaar te voeren en Spirit liet haar niet zijn stuk van de grond oppakken, oren plat en bozig kijken. Maakt allemaal niet uit, ga ik ook gelijk mee aan de slag, maar het laat wel zien dat die felheid bij hem in beginsel wél aanwezig is, en niet bij de andere paarden, terwijl we met allen hetzelfde omgaan.
Aanstaand voorjaar wordt hij 2 en hij gedraagt zich perfect tegenover ons, maar dus niet bij iedereen.
Dat is ook de reden dat wij inmiddels een paddockverbod hebben ingesteld; geen vreemden behalve wijzelf meer de paddock in en alleen wíj met Spirit, om hem te beschermen tegen anderen, zodat hij niet onterecht op zijn donder krijgt. Ik denk dat HC dit ook zo bedoelt.

Spirit is hartstikke braaf, je kunt met hem tutten en doen, hij is zeer goed opgevoed, veel mee bezig, we wandelen met hem aan alleen een touwtje, maar in de kudde begint hij zich te manifesteren en dat mag (alleen niet tegenover ons). Jack en ik weten het beste daarmee om te gaan, want wij kennen hem door en door en dus kunnen we zijn gedrag goed inschatten, maar het is onmogelijk aan iedere voorbijganger het gedrag van mijn hengst uit te leggen. Begin ik ook niet aan, laat hen maar met Izzy tutten, da's gewoon veilig.
Dus wil ik dat anderen Spirit met rust laten en alleen met onze toestemming iets met hem ondernemen.
Je hebt hem gezien, Michiel, en Spirit is een doetje, (zie de tuttelfoto's op mijn forum), maar hij is in een fase tussen servet en tafellaken in, en dat moeten we respecteren, want het is zijn natuur !

Groet, Pien

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 18 oktober 2006, 23:30:


Persoonlijk vind ik dat, zodra je de zorg voor een (huis)dier op je neemt, je dit moet doen tot de dood er een eind aan maakt. Ik heb van rond mijn veertiende "eigen" huisdieren en paarden gehad en er is er nooit één levend bij me weg gegaan. En het maakt voor mij niet uit of het een zelf uitgekozen dier is of een dier dat je in de schoot wordt geworpen, omdat een ander het gedumpt heeft.
Natuurlijk zou het kunnen gebeuren dat ik eerder de geest geef dan één of meerdere van mijn dieren. In dat geval kan ik alleen maar hopen dat er mensen in mijn omgeving zijn die de zorg overnemen. Je kunt en mag dat volgens mij nooit afdwingen. Wij noemen dat hier "over de dood heen regeren", hebben het al meer malen meegemaakt en het maakt niemand gelukkig.

Els.

Michiel schreef :


Ja en nee, niet helemaal .... soms moet je je paard ook beschermen tegen al die goedwillendheid van mensen want niet ieder paard is een potentiele tuttel. Kun jij als mens nóg zo lief en vriendelijk stimulerend zijn.
Sommige paarden zijn ook niet gediend van bange aarzelende mensen, dat maakt hún onzeker , of als de mens druk loopt te doen kan ook niet ieder paard dat hebben.

Dus in beginsel kunnen wij heel veel doen om paarden positief te stimuleren, maar je moet ook per paard blijven kijken wat hij/zij daar zelf van vindt.

Groet, Pien

e m kraak schreef op donderdag 19 oktober 2006, 1:42:


Ik wou dat het woord NATUURLIJK eens definitief door de plee gespoeld kon...
Met naar redelijkheid en haalbaarheid vertalen had ik in gedachten dat dat geen onmetelijke landgoederen vereist, maar slechts (heel bondig) een organische benadering i.p.v. een mechanistische.
Nu ben ik weer helemaal terug bij waar ik 2,5 jaar geleden mee op dit forum kwam Gaap

Tja Egon , je mag dan wel gapen maarrre.... hoe zou jij onderscheid maken in naam en titel van een nieuwe richting in de wereld van de paardliefhebberij. Eigenlijk zijn we er mooi ingetuint door "THE NATURAL HORSEMEN" vanuit states en andere werelddelen die eigenlijk de titel meedroegen en verwezen naar de "Native Americans" of "Vaquero's" die het honderdduizenden jaren op deze zogezegde "natural way "deden . Hoe zou jij dan in een treffende en doelgerichte titel aanduiden wat je "probeert " te doen ? Of zou je gewoon je ding doen en je erfenis mee het graf innemen ?

Els Kleverlaan schreef op donderdag 19 oktober 2006, 11:22:


Niet regeren maar wel over nadenken en regelingen treffen . Van afdwingen geen sprake .

Spirithorses schreef op woensdag 18 oktober 2006, 23:43:


Dat is hier ook de prijs ongeveer.
Dit jaar heb ik ze trouwens gratis. Ik heb er zelf gezet op een stuk van de wei, en een oud boertje die met pensioen is, amuseert zichzelf ermee.

groetjes
Ans

Michiel schreef op donderdag 19 oktober 2006, 9:52:


ja


jep


ook


Dito, maar lees ook mijn hierop volgende postje aan Pien er even bij.

Michiel, mocht je ooit het gore lef in je donder hebben 1 stap op mijn erf te zetten...... dan kun je je hier volstrekt veilig achten
Mag je zelfs even op een echte hengst zitten

Groeten, Egon
Ik heb gezegd, lezer, dat myn verhaal eentonig is. - Max Havelaar

Spirithorses schreef op donderdag 19 oktober 2006, 11:17:


Typerend toch, Pien. "Jaarlingen zijn naarlingen".
Verder niets met je oneens hoor, alleen dat je precies dezelfde dingen met een niet-hengst jaarling die onderzoekend is kan meemaken.
Het is precies dit, en vooral het getuttel, waarbij het vaak ontspoort bij socialisering tussen paarden en mensen en daarom wordt even vaak aangeraden het opgroeiend grut liever in een begrazing ofzo te zetten, zodat er minder mis kan gaan en mensen minder voor zichzelf kunnen verknoeien. Ik ben zoals je weet niet zo voor die begrazingen omdat ik er van alles aan vindt mankeren (vooral vaak slecht samengestelde, horizontale leeftijdsgroepen en sexe-selectie), maar dit argument snap ik wel.

Groeten, Egon
Ik heb gezegd, lezer, dat myn verhaal eentonig is. - Max Havelaar

Spirithorses schreef op donderdag 19 oktober 2006, 11:33:


Ook alweer helemaal waar Pien; "de ontvanger bepaalt".

Groetjes weer van Egon die z'n koffie nu net op heeft en zijn enge hengst gaat pesten zodat 'ie goed fel en gevaarlijk wordt.
Ik heb gezegd, lezer, dat myn verhaal eentonig is. - Max Havelaar

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 19 oktober 2006, 11:39:


En dus zorgen dat er voor nabestaanden héél veel ruimte is. Heel vaak voelen mensen zich emotioneel verplicht de zorg voor de dieren van een ander op zich te nemen. Dus zal jíj er voor moeten zorgen, dat ze ook weten hoe ze eventueel afstand (een goed thuis zoeken) van jóuw dieren kunnen doen.

Els.