clarissa ruijgrok schreef op vrijdag 9 maart 2007, 11:31:

Zolang het paard zijn mond gesloten houdt kan er kwa bit niets rammelen.
Mijn paard Cadiz, die in Spanje beleerd is, gaat altijd 'bekkentrekken' zodra er een bit in zijn mond zit, hij trekt zijn mondhoeken op, tanden zichtbaar en hij trekt zijn tong omhoog. Dan praten we over een rammelend bit! Dit is een neurotische uiting van stress/werkdrift, maar het is ook zich richten op datgene wat hem prikkelt. Hij heeft een haat-liefdeverhouding met het bit, ik heb alle soorten geprobeerd: flexibele rubber stang, dubbelgebroken bit, vaquerostang, leren bit en bitloos. Ook bitloos loopt hij soms te bekkentrekken, een teken dat zijn 'stress' zich niet alleen op het ding bit richt, maar het is ook de drukte in zijn hoofd.
Waar hij bijvoorbeeld juist razend van wordt, is een loshangende teugel, dat uit zich in scheef lopen, hoofd schudden, stoppen. Dit is met mijn andere paard niet zo, dus het hoeft niet normaal te zijn.
Hij wil weten waar mijn hand is en zoekt zelf een bepaalde druk op. Het is nog verdomd moeilijk om met je hand ECHT te begeleiden, goed te volgen, want als dat niet lukt, krijg je ook een rammelend bit! In dat geval kun je beter met een doorhangende teugel rijden, dan stoor je niet in zijn mond. Of in geval van bitloos: op zijn neus.

Toen ik hem bitloos ging rijden, merkte ik dat het langer duurt voordat hij 'de krul' aanbiedt. Door veel wendingen, zij- en overgangen te rijden gaat hij achter steeds meer dragen en wordt hij op den duur zacht in je handen: een stille aanleuning met het hoofd op, of iets vóór de loodlijn en naar believen -zelfs voor dit badkuipmodelletje- te strekken.

Spirithorses schreef op vrijdag 9 maart 2007, 9:06:

Ik zou wel willen, maar ik krijg geen vakantie op school.
http://borderdan.skynetblogs.be

Christel Provaas schreef op vrijdag 9 maart 2007, 10:05:


Jawel

Badkuipmodelletje HAHAHA
Wat met opvalt uit de links, is dat de hyperflexjes helemaal niet verzameld gaan, in tegenstelling tot de spanjaarden, waarom toch die rollkur....het levert niet eens iets op, die spanjaarden, lopen echt sterk verzameld, en ook wel eens achter de loodlijn, je ziet zo dat matje zwaaien op dat hoofd, maar wel heel verzameld.
En de oplossing ligt gewoon in training, overgangen, schijnovergangen.....
Maar wat duurt het làaaang, ik zit er een beetje doorheen geloof ik
Maar ze loopt lekker los, ontspannen hals laag, en ze laat zich overal heen sturen, al heeft ze soms wel een eigen mening
Mijn merrie is heel stoïcijns, en dat heeft voor- en nadelen. Ze heeft geen last van het bit, maar alle neusriempjes heb ik eraf gehaald, met aangespen werd ze altijd kwaad, zwiepen met het hoofd, nu is dat over. Het blijft zoeken, zo'n paard. En lachen......als ik bitloos wil, dan moet het weer met riempjes om haar neus, haar baard komt ertussen, blèh, dat wil ze niet, ze wil een 'vrij' hoofd, zonder kopzorgen. heb ook al een reeks bitten uitgeprobeerd, nu heb ik een dun dubbelgebroken bit, niet zo'n bek vol. Waar ik in de winkel van schrok, was de tonglepel......een heel groot intimiderend ding om te voorkomen dat ze hun tong eroverheen slaan........zucht, moet ik dat nu allemaal gaan staan uitleggen, wat een paardenverdriet, die tong eroverheen doen ze niet voor niets......over luchtweg blokkade en slikneurose gesproken