Tom De Graeve schreef op donderdag 8 maart 2007, 23:37:
.>
> Hallo
>
> Bedankt allen voor jullie reacties. Caatje, Quina is inderdaad
> die zo iets al eens heeft meegemaakt. Hartelijk dank voor al
> jullie reacties.
>
> Tom De Graeve
Hai Tom, dat van die foto is heel eenvoudig; op de pagina "desbaste" staat bij de onderste foto wanneer je op "propriété" klikt: "Tom en Quina" Vandaar mijn conclusie dat de merrie in kwestie, Quina heette. Maar het doet er niet toe hoe ze heet, ze is zo te lezen, behoorlijk "barnsweet" De enigste, eventuele remedie die ik zou voorstellen kost héél veel tijd en uithoudingsvermogen: mini fases, etape voor etape alles doornemen alsof ze een nog niet getraind paard is. Aan de hand meenemen, steeds verder, steeds langer. Ze is onzeker, voelt zich veilig op haar terrein, onzekerheid begint bij haar al binnen een bepaalde kring om huis . Dus langzaam opbouwen en alles belonen wat rustig gedaan wordt, laten grazen(hoofd omlaag:ontspanning) Pas als ze gewoon in hand wandelen rustig en vertrouwd doet, hetezlfde doen aan de lange lijnen. Regelmaat en kleine stappen zijn geloof ik hier de sleutelwoorden!
Succes ermee!
Caatje
------------
