Coulash schreef op woensdag 14 maart 2007, 13:22:


Hehe
Er is gewoon een enorm verschil tussen 'gedomesticeerd' paard en een paard dat in het wild leeft. Bij mij liggen ze alletwee languit "dood" en de shet wordt niet eens wakker, moet al bijna een bom laten ontploffen
Nemen niet de moeite om op te staan, zijn zo gerust, hebben een vertrouwen in hun omgeving (dus ook ons) tenzij.... dat het etenstijd is. En zelfs dan.... dat zonnetje mmmmm. Ik mag er best bij.
En het zijn géén afgestompte stalpaarden of slecht opgevoede paarden.
Ze zijn zelfs héél beleefd.

Piet schreef op woensdag 14 maart 2007, 12:54:


Geen woorden maar daden, LOL

Hallo CLM
http://www.clm.nl/index_clm_fs.html
info@clm.nl

Jullie site en visie spreken me aan, vandaar dat ik
"Paarden" en paarden in het landschap, onder jullie aandacht wil brengen.
Hiertoe voeg ik twee documenten toe, Visie Paard en Landschap 2006
en het proefschrift van Machteld van Dierendonck wat onderzoek
bevat naar de levensbehoeftes van het kudde dier paard.

Er is een revolutie gaande in het beheer van paarden,
steeds meer mensen weten dat je het kuddedier paard
niet ongestraft kunt isoleren in een stal. Het heeft beweging
en contact met soortgenoten nodig. Niet voor een uurtje
maar 24 uur per dag het hele jaar door.

Deze inzichten worden goed verwoord en uitgedragen
door de druk bezochte website www.paardnatuurlijk.nl
Steeds meer boeren verruilen hun activiteiten voor een
inkomen met paarden, als stallingings adres voor de paarden
van wedstrijd en recreatie ruiters. Het oude concept van
stal opsluiting is echter aan het verdwijnen en daarvoor komt
iets veel mooiers voor in de plaats. Niet alleen voor de paarden
maar ook voor het landschap en de boer.

De natuurlijk gehouden paarden boerderij heeft slechts enkele
stallen voor revalidatie van zieke paarden. Normaal staan de paarden
in groepen buiten in de wei, dag en nacht. Schuilgelegenheid
is er onder bomen en achter heggen. Open schuilstallen worden
door de paarden doorgaans niet gebruikt en zijn dus overbodig
en sieren het landschap ook niet. Voor natte periodes in de winter
worden de paarden gehouden in kleinere paddocks op een bodem
van stenen en gedeeltelijk zand. De bodem is daar droog en zo
lopen ze het land niet kapot en leven toch in dezelfde sociale groep
als altijd. De mooiste paarden boerderijen zijn zo ingericht dat
er hoogte verschillen zijn, waardoor het land bijna het hele jaar
beloopbaar blijft. Ook zijn er heldere sloten of vennen zo aangelegd
en beheerd dat paarden daar uit kunnen drinken en afkoelen.

Het spreekt vanzelf dat bij zo'n natuurlijk beheerde paarden boerderij
er ook geen hoefijzers meer nodig zijn. De gezondheid van het paard
en zijn hoeven maakt dit overbodig. En we weten nu dat bij voldoende
training en lopen over harde ondergronden, ijzers ook onnodig en zelfs
schadelijk ook al wordt er vaak over de harde weg gereden.

De hierboven geschetste ontwikkelingen doen meer recht aan het kudde dier paard.
Graag hoor ik wat jullie vinden van deze vorm van paarden beheer?

Vriendelijke groet, Michiel Slegten