Spirithorses schreef op zondag 18 maart 2007, 18:21:


Oh Pien, ik kan er ook wel om janken! Wat een vreselijk verhaal!
Je 'S' heeft inderdaad de meest onderdanige houding aangenomen wat maar mogelijk was. Klein, rug naar hem toegekeerd, dus kwetsbaar. Ergens in zijn verleden heeft hij geleerd dat hij op deze manier anderen kon pakken. En, zoals je al schrijft zit het kennelijk ook in de genen. Foute pappa. Gezien z'n verleden zal het elkaar ook nog versterken.

Pien, ik denk dat jullie echt alles geprobeerd hebben en ook een heel eind gekomen zijn.
Als het bij jullie niet lukt heb je een potentiële moordenaar rondlopen die afwacht en dit zal herhalen als ie de kans schoon ziet.

Nu is het nog redelijk afgelopen voor arme 'S'. Ik denk dat jullie op het punt gekomen zijn dat het einde verhaal voor Mazir is he?

pffff..... Gelukkig kunnen dieren niet zo vooruit denken en met problemen worstelen als mensen...

Ik wens jullie sterkte!

Wil.

Spirithorses schreef op zondag 18 maart 2007, 18:21:


Wat verdrietig is dit. De lieve foto op je website waar Mazir met z'n moeder op staat en dan uiteindelijk dit verhaal.
Sterkte

Spirithorses schreef op zondag 18 maart 2007, 18:21:


Wat doet zo'n persoon dan toch bij hem in de buurt?

Klinkt hard misschien maar: afmaken voordat er erger dingen gebeuren wellicht?

Ik heb het hier in de buurt meegemaakt met een moeilijke hond, keer op keer gevaarlijke-maar-gaat-net-goed-situaties.
De baas vond het verantwoord hem te houden en alleen onder zijn toezicht te hebben. Was een verschrikkelijk verantwoordelijk iemand, uiterst oplettend maar toch heeft het uiteindelijk het leven gekost van een tweejarig kind.

jose schreef :

Het paard van die persoon kan sinds kort bij Mazir in de paddock.
Mazir is heel erg bang voor andere paarden en nét met dit paard lukt het wel, wetende dat eigenaresse bang is van Mazir. Dus dan doe je alles om elk risico uit te sluiten en nóg gaat het verkeerd....
Normaalgesproken komt Mazir niet in de buurt bij andere paarden, dat durft hij gewoon niet en S was op weg om haar paard te halen, maar ze was pas net in de paddock, nog te ver van haar paard verwijderd en al te ver van het hek.



Ik ben het volledig met je eens. Ik vind dat Mazir niet kan blijven leven en daar sta ik voor de volle 100 % achter.
Helaas besluit zijn eigenaar anders (hij heeft nog een ex-eigenaar die altijd zeer betrokken is en mee wil beslissen, dat was ook de afspraak).
Over een paar weken gaat Mazir terug naar de ex-eigenaar die een ander opvangadres voor hem gevonden heeft, samen met de dierenarts die zijn bloedlijn kent en nu iemand weet die 'wel weg met hem weet'.
Niet mijn kleuze, dat zul je begrijpen. Dit wordt nummer 10 uit de serie van 11. Het wachten is totdat het Echt Fout gaat.
Ik trek er mijn handen vanaf, José. Dit zou nooit mijn keuze zijn!!!!

Pien

Spirithorses schreef op zondag 18 maart 2007, 19:11:


Nee ik kan het me voorstellen.
Moeilijk hoor. Kan bijna niet goed gaan zou je zeggen, maar het is te hopen van wel!

eddy DRUPPEL schreef op zondag 18 maart 2007, 12:42:


Wat ik een beetje vervelend vind is dat steeds te moeten horen 'beroepsmatig' daarmee worden mensen te kort gedaan die hele lieve sociale paarden hebben omdat ze er wel eerlijk mee kunnen omgaan. Al deze mensen weten ook donders goed waar ze mee bezig zijn, want anders hadden deze mensen ook allemaal verknipte paarden. (Pas als ze verknipt zijn komen ze bij jou Eddie, en ik geloof ook heus wel dat je ze op weg kunt helpen.) Maar het lijkt steeds alsof de succesverhalen van al deze niet beroepsmatige paardenhouders niet meetellen. Ik bedoel dit dus niet om op de man of op iemands beroep te spelen, maar begrijp je wel wat ik ermee wil zeggen? Juist de mensen die hele normale gezonde leuke paarden hebben, die doen het goed, ook deze mensen hebben recht van spreken ook al werken ze niet met verknipte paarden, maar je zal ze de kost geven hier die vroeger wel verknipte paarden hadden. ( ik zelfs letterlijk, een in de oren verknipt getraumatiseerd paard) deze paarden zijn niet beroepsmatig toch ook heel goed terechtgekomen. Deze eigenaars weten ook heus wel wat ze doen en verdienen toch ook serieus genomen te worden ook al is het niet beroepsmatig.

Es

Spirithorses schreef op zondag 18 maart 2007, 19:11:


Nee, Jose stelt het hier iets duidelijker als ik gedaan heb, maar we bedoelen hetzelfde.
Als hij mijn eigendom zou zijn, dezelfde situatie en het bij jullie niet zou redden, zou ik hem niet terughalen. Ik denk ook dat er maar 1 oplossing is voor zo'n paard.
En dat is euthanasie.

Je wilt er niet aan, en hebt er je ziel en zaligheid in gestopt. Dan blijkt ie toch gevaarlijker dan gedacht. Misschien wist je het eigenlijk ook wel, diep in je binnenste. Maar je bent zo'n paardenliefhebber dat je het toch probeert.
Het houdt echter een keertje op met de liefde. En dat punt heb je nu bereikt. Er zijn grenzen, en daar is hij overheen gestapt.

En ja... ik heb het met je eens dat je erop kunt wachten totdat het een keertje echt fout gaat. Het jammere voor het dier is dan wel dat het wéér aan een andere eigenaar/andere omgeving heeft moeten wennen.
Het is moeilijk om als dierenliefhebber te moeten erkennen dat er gewoon verknipte dieren zijn die zó levensgevaarlijk kunnen zijn.

Niet alleen paarden hoor, ik heb zelf een Duitse Herder gehad die alles en iedereen opknapte. Ik moest hem ook altijd aanlijnen, of in de kennel doen. Kon echt nooit in huis als er andere mensen waren. Zelfde situatie, het leek goed te gaan, totdat je even niet oplette. En dan kwam ie hoor... Bleef het ook altijd proberen.
Het risico was gewoon veels te groot, mensen wilden gewoon niet geloven dat ie echt beet! Nou... ik kan je vertellen dat ie niet te beroerd was om zelfs kleine kinderen aan te vallen, evengoed een vent van 2 meter. Maakte hem niets uit.
Voor mij trouwens niet hoor, het was een schat van een hond. Maar ik wist ook dat ie nooit ergens anders geplaatst kon worden. En dat is ook nooit gebeurd.

De komende weken zullen niet gemakkelijk voor je zijn Pien!
Ik wens jou maar ook Jack en degene die hij gebeten heeft veel sterkte!

Groetjes,

Wil.

Eva proficiat met je boek!! myriam

Spirithorses schreef op zondag 18 maart 2007, 18:21:


OO Pien.. wat érg!!
Ik kan me voorstellen dat je rázend bent. Niet op Mazir.. maar dat er gewoon voor geldelijk gewin gefokt wordt met zo'n bloedlijn.
Vreselijk.

Jullie hebben Mazir echt DE kans van zijn leven gegeven. Ik denk dat het nergens anders beter HAD kunnen slagen, dan bij jullie.

Esther schreef op zondag 18 maart 2007, 19:55:


Had het niet over een succesverhaal van pro's maarre..... al de mensen die bij mij terechtkomen hebben het allemaal goed voor met hun paarden hoor en dachten ook allemaal het wel aan te kunnen , ik leidt geen commerciele instelling waarbij alleen het grote geld belangrijk is of vooropstaat wat dan weer inhoudelijk wil zeggen dat er bijna alleen naturals komen of mensen die zinnens zijn de overgang te maken . Dus je mag gerust zeggen allemaal mensen met hun hart op de goede plaats voor hun paard en er toch ook iets van afweten . Maar laat me het nu omdraaien en stellen dat er ook veel mensen rondlopen die zo effe hun eerste paard hebben in de tuin lopen (of in de loop ernaartoe al vijf hebben teruggebracht naar de verkoper) en zich onmiddelijk opsmijten als zijnde DE kenners omdat het bij hun paardje zo goed lukt . De ervaring speelt toch een grote rol hoor, zelf zodanig dat het zonder echt niet goed kan gaan en dan vooral rijtechnisch gezien. Idem bij de omgang met een paard ,door je bagage ga je sneller en doelgerichter werken ,beter anticiperen op mogelijk gedrag en daar heeft eigenaar en dier baat bij. Er staan altijd wel "kenners" langs de kant van de weg om je paard op de trailer te zetten, ik ken ze die kenners , het zijn zelden pro's.Maar toegegeven daar zitten ook rotte appels tussen die de titel Horseman mis en GEbruiken .

Spirithorses schreef op zondag 18 maart 2007, 19:11:


Dieptriest, maar jullie hebben echt je best gedaan. Toen ik het vanmorgen las dacht ook jeetje levensgevaarlijk dit. Stel je voor dat het verkeerd was afgelopen. Ik wens jullie sterkte.

Es

eddy DRUPPEL schreef op zondag 18 maart 2007, 20:17:


Maar Eddie , daar zit nou precies het probleem, bij jou komen de probleempaarden, je moet altijd in de gaten blijven houden dat er nooit vanuit gegaan mag worden dat er wordt vergeleken met de paarden die in de hertraining gaan.. De meeste paarden, zeker hier op het forum gaan doodgewoon hardstikke goed, dankzij de eigenaren. Hier zijn eigenlijk geen mensen die paard zomaar ff in de tuin hebben rondlopen, iedereen verdiept zich in paarden en zijn/haar manier van omgaan met paarden en paarden houden. Vrijwel iedereen hier heeft doodgewone normale paarden die juist niet in de hertraining komen, maar door de eigenaar zelf zijn hertraind, of opgevoed. Dat loszitende been van dat paard van Masja raakt nu ondergesneeuwd omdat er vergeleken wordt met 'gestoorde' paarden. Ik ben erg benieuwd waarom dat been nu zo los zit. Je mag er niet van uitgaan dat het een gestoord paard is. Daar is veel te weinig informatie over gegeven. Wel de 'oplossing', namelijk een rotschop. Of je zo een vertrouwensband met een paard krijgt is dan maar de vraag, ik denk van niet.

Es