Wil schreef :


Ja, die is volledig op de hoogte. Gelukkig is er altijd veel openheid geweest.


Tjááááá, dat zeg jij. Dat zeg ik. Maar niet iedereen is even ver in dit proces....


Ow, ik heb mijn test al klaar voor de persoon die hem van ons zal overnemen; ik druk hem het halster in handen en zeg 'ga hem maar halen, hij staat op de wei' (niet nadat ik hem heb voorbereid hoor, benniegek).
Als ie onbeschadigd en zonder te zweten met Mazir terugkomt dan heb ik geloof in hem

Pien

Spirithorses schreef op maandag 19 maart 2007, 1:12:


OK. Slimpie. Goeie test!
Nu, je houdt ons wel op de hoogte.....

Wil.

Wil schreef op maandag 19 maart 2007, 1:17:


Heb zijn verhaal ook net ge-updated: http://www.spirithorses.be/hetverhaalvanmazir.html .
Naja, met de teksten die ik hier vanavond al had geschreven....
k Ga slapen, tot morgen, Pien

Spirithorses schreef op maandag 19 maart 2007, 1:19:


Welterusten Pien, slaap goed!

Wil schreef op maandag 19 maart 2007, 0:40:


:) Nog al wel zo tamelijk mooi verhaal Wil.
Waarbij ik nog even aan wil tekenen dat het betreffende hoofdstel, dat van Monty Roberts is. Hij gebruikt het echter niet als Roberts, snok , snok!! Maar om dat het eenvoudig past rond iedere maat hoofd.
Je hebt zelf gezien dat er niks gesnokt wordt .

Piet

Piet schreef op maandag 19 maart 2007, 1:40:


Hallo Piet, nee, er wordt niet gesnokt ) Dát heb ik Conrad nog nooit zien doen!
Ik hoop dat ik hetzelfde resultaat kan verkrijgen met mijn side-pull.

Heb de smaak weer helemaal te pakken hoor! Dit werkt perfect zo!

Groetjes,

Wil.

Even terug naar het onderwerp, hebben jullie nog tips?
Ik word namenlijk al door een zeer bekwaam menner onderwezen, zodra ik ga beginnen met mennen. Deze is echter klassiek geschoold, d.w.z. stangtrens, oogkleppen etc.
Nu ben ik zeer vastbesloten om géén stang te gebruiken en ik weet dat mijn pony juist rustiger is als hij alles kan zien.

Ik wilde graag gewoon wat tips van mensen die hier meer ervaring in hebben en dus meer weten van mennen. Het liefst zou ik het zonder bit willen proberen, maar ik begrijp dat ik dat zelf moet gaan uitproberen, of mijn menneke dat ook goed begrijpt.

Ik hoef geen cursus, ik en mijn pony worden straks begeleid door een zeer ervaren menner/instructeur/trainer. Ik ben goed bekend met deze man en heb alle vertrouwen in hem.

Ik wilde alleen graag nog wat tips, aanwijzingen, ideëen. Hoe zouden jullie dit aanpakken?

Groetjes,
Sanders

Spirithorses schreef op maandag 19 maart 2007, 1:12:


Zoals ik je al minstens 2 maal, en in analogie met het verhaal van mijn verknipte levensgevaarlijke flessegeit RIP, uitgebreid heb verteld geloof ik niet dat Mazir een paard voor alleman kan worden. Integendeel, maar het kan denk ik wel een 1persoonspaard zijn op voorwaarde dat die persoon de verantwoording neemt naar de omgeving; dat betekent Mazir afschermen of de omgeving afschermen van Mazir... spreekt vanzelf nmm dat jouw klanten ver van hem moeten blijven maar ik had de indruk dat hij ook jouw persoonlijke paard geworden was.

Nu is er bijna iets misschien erg mis gegaan, en is het huis te klein ineens. Het geeft mij geen goed gevoel wat hier vandaag allemaal getiept is.
Wat ik eigenlijk niet zo begrijp, uiteraard zonder iemand hoe dan ook iets op te dringen, is waarom Mazir niet naar Eddy gaat? Die gaat toch groots op zijn kunde met zeer moeilijke paarden?

Blabla! , Egon
Reinforcement is a contingency - Bob Bailey

Sanders schreef op maandag 19 maart 2007, 1:59:

-knip-

(etc)

Laat ik het zo schrijven: Ik hoef NU nog geen cursus, maar mocht ik vermoeden dat er nog wat bijgeschaafd kan worden en de instructeur kan mij niet verder helpen, dan zal ik natuurlijk (let op de woordspeling) wel een cursus gaan volgen.

Ik lees op dit forum zo vaak over longeren en trainen. Vaak gaat dat dan heel serieus.

Een paar dagen geleden was ik ook van plan 'serieus' met mijn pony te gaan loswerken(=grondwerken/freestylen'). Om de onderlinge communicatie weer even te verbeteren en om hem ook wat te laten rennen. (wat hij op de wei ook wel eens doet, maar dan langer)
Mijn kleine ventje begon op mijn vraag te lopen en later te draven. Echter in galop ging het mis. Ik draaide te snel mee, waardoor ik voor hem kwam met de richting van mijn lijf. Hij streigerde vrolijk waarbij hij zijn manen schudde; zijn vraag naar spel.
Ik rende voor hem langs en hij draafde achter mij aan. Ik stopte, hij ook. Beloning, weer wegrennen, hij schuin achter me. Omdat ik niet zo snel ben als hij draaide hij van mij af om weer sneller te kunnen zonder mij in te halen. Ik ging weer in het midden staan. 'Drijven', remmen, weer rennen met de pony achter mij aan. Normaal doe ik dit loswerken zo'n half uur met hem om nog niet teveel van hem te eisen, maar er was ongemerkt een uur voorbij. We waren allebei moe en tevreden toen we samen terugliepen.

Wie zegt dat training niet leuk kan zijn?

Groetjes
Sanders

P.s. Hoe houden jullie de lol erin?

Hoi mensen,

Nadat ik zomaar mijn vragen en opmerkingen het vituele net op heb gegooid, leek het mij wel beleefd om te vertellen wie ik ben.

Ik houd er niet zo van om persoonlijke gegevens zoals namen enzo zomaar op internet te zetten, dus noem me maar gewoon bij mijn inlognaam: Sanders.

25 jaar jong is deze meid. Ik studeer natuurgeneeskunde voor paarden. Daarbij werk ik ook. Ik heb twee honden en een lieve ponyruin van bijna drie jaar.

Vroeger heb ik ook een paard gehad. Een pittige dame die een kudde van dertig ponies onder haar hoede nam. Ze was een geval apart Met haar had ik uiteindelijk een zeer diepe band. De ponies die bij haar liepen waren verzorgponies van mij. Het viel mij op dat mijn paard met een enkele oorbeweging al ruimte voor zichzelf wist te krijgen aan het hooiruif. Toen ik beter ging letten op deze signalen viel mij nog meer op. Ik imiteerde haar gedrag vaak om te ontdekken wat het betekende. Zo leerde mijn paard mij al veel over NH. Later las ik dat Monty Roberts ook al had bedacht dat het zo moest. Weer later leerde ik dat er nog meer mensen zijn die dit al kenden. Hempfling, Voest, Parelli. Tellington kende ik al langer. Mijn oude merrie genoot enorm van de massages.
Mijn oude merrie is niet meer.

Een zoon van twee van haar kuddegenoten werd mij vorig jaar geschonken. Het is een B-pony. Half Welsh en half Arabier. Arabische gangen, maar toch zeker geen heethoofd, integendeel.
Elke dag met hem is een ontdekking. En bijna elke dag is het feest. Ik leer hem in op ons gemak en op zijn voorwaarden. Zoals ik dat met veel van mijn verzorgponies heb gedaan. Waaronder ook zijn moeder overigens. Grappig toch?

Groetjes,
Sanders

hier nog wat tips voor bij het longeren/grondwerk.
als een paard moet (blijven) lopen richt je je voeten op de achterhand van de pony/het paard.
als je ze naar voren richt zeg je eigenlijk dat die moet stoppen(hierdoor gaat het dus ook vaak mis tussen mens en paard, er is veel onduidelijkheid)
doe je een paar stappen naar achteren, nodig je je paard uit om bij je te komen.

als je longeren/grondwerk aan het doen bent en je paard/pony laat zijn/haar hoofd zakken en gaat likken betekend dat ze/hij zich 'obergeeft' aan jou en dat jij de baas bent.

ik hoop dat jullie hier iets aan hebben want het gaat zo vaak mis in de paardenwereld(gelukkig ook vaak goed)

groet Romy

Sanders schreef op maandag 19 maart 2007, 3:16:

Wil schreef op maandag 19 maart 2007, 0:40:


Even een kanttekening Wil hoor, maar een dually halster is ook een dwangmiddel hoor.
Of je aan de (dubbele) longe nu een bit of een halster of wat dan ook gebruikt, ergens dwingt het, of op de neus, of in de mond.

marianne laenen schreef op zondag 18 maart 2007, 20:40:


Klinkt interessant, maar eerlijk gezegd heb ik genoeg van al dat geëxperimenteer. We hebben de afgelopen zes jaar zoveel verschillende dingen uitgeprobeerd, dat ik er mijn buik van vol heb. (En ik ben er vrij zeker van, dat m'n paard er hetzelfde over denkt) Elke keer weer de hoop dat het dit keer ook echt werkt en de teleurstelling dat het weer niets uithaalt. Om nog maar te zwijgen van de keren dat het grondig misliep. (met als gevolg bv een paard met derde graads brandwonden en een blijvende kale plek op haar staart.) Handenvol geld heeft het mij al gekost en we zijn er geen stap verder mee.

Misschien vinden jullie dat ik m'n paard niet waard ben, maar ik geef het op.
Ik ga haar gewoon inpakken in haar Boett, goede hoofdkap/hoedje of iets dergelijks erbij en een beetje smeren met een anti-jeukproductje dat geen kwaad kan. And That's it, dan maar symptoombestrijding, het paard is er wel blij mee.

Ow, Wil die Crusader met oortjes lijkt me wel iets. Zit die alleen maar vast met klittenband? (en krijgen ze die uit als ze ergens aan blijven hangen?) En hoe warm wordt het daaronder?
En denk jij dat het mogelijk is dat ik daar nog een lapje stof ofzo aan kan naaien aan de achterkant zodat ook het stuk achter de oren tot aan de Boett-deken bedekt is. (Want dat stukje krabt ze dus ook open dmv van haar achterhoeven)
Of om het halsdeel van de boett te bevestigen aan die hoofdkap?
En hoeveel kost die met oortjes?

Ans