Huertecilla schreef op woensdag 21 maart 2007, 9:36:


Nee, want het is niet mijn spiegelbeeld namelijk, ik heb niets maar dan ook niets met wedstrijdrijden en ook niets met dressuurpaarden die alleen in een bak gereden worden.
Trouwens: over persoonlijk worden gesproken.... Hoe zat dat ook al weer met de pot en de ketel?


Voor mijn gevoel sprak je heel duidelijk een waardeoordeel uit:
dat jou wereld top is en hoe anderen het doen maar armoedig, dat was het punt.


Het is mijn probleem dat ik er niet goed tegen kan wanneer anderen, zoals jij deed: waardeoordelen vellen over anderen. Hun eigen wereld de norm vinden, dat vind ik arrogant ja.
En dan ook nog soms conclusies trekken die niet kloppen.

Mijn paardjes (fjord en mini) staan op dit moment hele dagen op het land. Op dit moment op een afgezet stuk, wat ze nu aardig kaal hebben. Nu lees ik over strookbegrazing en wil dit ook gaan proberen. Alleen mijn vraag is... hoe veel hebben ze per dag nodig. Ik weet dat dit afhangt van het gras en hoe hoog dit is & het weer.
Maar ik heb helemaal geen handvat voor het oppervlakte. Nu zijn het 2 snoeimonsters en hebben ze binnen de kortste keren een nieuw stuk kaal.
Graag wil ik van jullie weten of wat voor een oppervlakte jullie paarden lopen en hoeveel ze er per dag bij krijgen.
Zelf had ik in gedachten om dan gelijk een "kaalgevreten" stuk van dezelfde grootte weer af te zetten.

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 21 maart 2007, 9:20:


Ik beweeg en rammel ook boven z'n rug en onder z'n buik e.d. dus maakt 't ook geluid. Maar dat heb ik ook geprobeerd om met beloning te werken maar dan wil hij bij elk rondje naar binnen komen om z'n beloning te halen.

Maar goed ik ga in mei met 'm op cursus misschien kom ik dan wat verder.

Huertecilla schreef :


Hier ook een constatering (en een waarde-oordeel):
Alle, zonder uitzondering echt álle mensen die hier les nemen komen hier omdat ze nu eens geen eindeloze rondjes in een bak hoeven te rijden, maar al lerende lekker met een paard op buitenrit mogen gaan.

Dát is het ultieme doel van de meeste rijders van onze leeftijd; gewoon lekker relaxt met je paard van de natuur genieten.
En in die natuur, tijdens die buitenritten kun je ook oefeningen doen.
Telkens weer gaat er een wereld open voor al die ex-manegemensen.

We hebben hier ook regelmatig mensen met eigen paard en als ik zie hoe de meesten met hun eigen paard buiten rijden, nou, nou, nou, niet een galopje kunnen ('kan paard niet houden') , niet door het water ('durft ie niet'), krampachtig aan de teugels hangen. De meeste mensen kunnen te paard nog niet eens een heuvel afdalen zonder zich aan de teugels vast te klemmen, gewoon; omdat niemand het ze geleerd heeft, maar ze rijden wel al 10 jaar dressuur! Nou, wat is dan het 'echie'?

De reden dat 80 % van de mensen met eigen paard (binnenbak)rijder is, is volgens mij omdat ze niet naar buiten dúrven met hun stalknollen, omdat ze geen vertrouwen in hun paard en eigen kunnen hebben, dus 'troosten' ze zichzelf er maar mee dat dressuren véél leuker is.
Je moet die gezichten hier eens zien wanneer er een cursist is meegeweest met eigen paard op buitenrit.
"Dat dat zomaar kán zeg....., ik wist niet dat mijn paard dat ook kan."

Ik ben er vanaf gestapt de mensen in de bak te leren draven.
Sinds een tijdje al neem ik ze te paard mee op buitenrit, als handpaard aan een touwtje naast mij en BD en zó leren we op lange rechte stukken hoe je je paard onder je voelt bewegen en hoe je in die beweging kunt meegaan. Dat leert stukken sneller dan het eeuwige rondjesrijden in de bak, en het is ook veel leuker, zowel voor het paard als voor de rijder.
En ze zeggen allemaal dat dát voor hun het Echte Werk is!
(We hebben het ook een naam gegeven: On The Road Training)

Pien