Huertecilla schreef op dinsdag 27 maart 2007, 10:41:


Als je de mensen leerd kennen, leer je van de dieren houden?


Nils en Olly

Esther schreef :

Ik weet ook niet wat daar precies gebeurd is en ik moet afgaan op verhalen die ik weer hoorde van de mensen die Mazir toen kenden en meemaakten.
Wat ik weet is dat hij als veulen van twee weken oud overal verjaagd werd door de andere paarden, zijn moeder was toen al dood. Misschien dat paarden in de natuur ook zo'n veulen verstoten omdat het geen overlevingskans heeft en roofdieren aantrekt, ik weet het niet. Ik weet niet of je dit kunt vergelijken met de natuur.

Ik weet dat C, die hem dus zijn eerste half jaar heeft opgevoed, met hem aan een lijntje de wei inging en uren met hem doorbracht daar. Toen al was hij bang van andere paarden en durfde hij zonder mensen geen stap te verzetten, op zijn minst ook al opmerkelijk te noemen.

Er is ook verschil tussen hoe merries onderling met veulens omgaan. Fanny die zelf al 5 veulens had konden wij niet samenzetten met veulens, wat raar was, terwijl BD een veulenpikker is, die schuift ze het liefst onder d'r eigen uier in....

Spirithorses schreef op donderdag 29 maart 2007, 21:44:


Misschien is het ook wel zo dat de andere paarden ook iets 'vreemds' aan Mazir merkten? Ik vind het echt zo apart dat er geen een paard was die aardig voor hem was. Wat deed Fanny eigenlijk naar veulens, echt gemeen of meer zo iets van laat me met rust?

Es

Liesbet schreef op donderdag 29 maart 2007, 20:24:


Schitterend segoi hai hontonè?!!
Tja krijg meteen weer zin om een moeilijk kunstje te gaan clickeren

Esther schreef :


Waarschijnlijk....Nee, geen enkel paard was aardig tegen hem.
Zoiets vormt natuurlijk ook he. Mazir zelf reageert ook altijd gelijk hartstikke panisch als er andere paarden bij hem in de buurt komen, terwijl hij als je op hem zit eigenlijk prima is met andere paarden, hij durft ze zelfs in de kont te bijten. Sinds vandaag is hier een nieuw paard en die was nogal wat druk vanmiddag, het hele spul in beroering en aan de stuiter. Mazir is dan weer zo vreselijk in paniek dat het zielig is om te zien.
Ehh.... de andere paarden stonden in de paddock naast hem.

Wat Fanny betreft : Bij haar denk ik dat het eerder een frustratie was. Toen wij haar kochten van de paardenmelkerij was nét haar veulen afgespeend en je kon zien dat ze er verdriet om had. Ze reageerde dat af op Spiritje die toen nog heel klein was, ze vloog vaak uit naar hem en zat hem dan achterna in de paddock.

Fanny woont nu bij Chantal (Sky) en ik denk wel dat dat nu een stuk beter gaat. Waar ze nu is zijn veel minishetten en in het begin vond ze daar ook niks aan, nu gaat dat een stuk beter, heb ik begrepen.

Groet, Pien

Liesbet schreef op donderdag 29 maart 2007, 20:24:


Knap wel ja, maar ik vind het te gekunsteld.
Te vermenselijkt en tézeer aan de mens aangepast.
Zou ik nooit willen met mijn paarden.

Pien