Michiel schreef op donderdag 29 maart 2007, 22:55:


En dat is een van de redenen dat bakpaarden zo'n moeite hebben om een buitenrit te maken. Eenmaal geconfronteerd met weides, andere dieren, bossen, lange vrije wegen gaan ze zelfstandig nadenken, hoe te overleven in dit woud van mogelijkheden. En dat zelfstandig nadenken dat is hen afgeleerd, tenminste in het bijzijn van de ruiter.

Russ Burns heeft ook een ander paard die getraint is op gehoorzaamheid op que. Het is een perfect paard dat alles kan en doet, op hele lichte hulpen. Maar voor een buitenrit is hij waardeloos, hij kan er niets mee, het paard heeft geen zelf vertrouwen en moet dicht bij stal blijven. Is Russ er niet bij en is het paard uit een openstaand hek weg gewandeld dan is het plotseling niet meer gestresst en bezorgd en wandelt het verder van huis weg. Dát geeft te denken, de rijder is dus het probleem hier, zonder rijder is er immers niets aan de hand. Om nu dit paard zo te rijden dat hij niet meer in de weg zit, zou betekenen dat hij de hele training van gehoorzaamheid op que zou moeten ombouwen naar going with the horse. En dat heeft hij niet gedaan daarvoor vond hij het paard te oud. Hij kocht een ander paard en leidde dat op tot ranch horse.

Groetjes, Michiel

Sky schreef :

Jawel, Spirit hebben we wel afgespeend.
Holly is toen 3 weken naar een vriendin gegaan.
De reden hiervoor was dat Holly in die tijd zo vreselijk broodmager werd dat ze haar spieren was aan het afbreken en Spirit overal doorheen ging om toch maar te kunnen drinken. Overigens hebben we beiden niet gehinnikt. Holly was op dag één wat onrustig maar dat was zo over en aan Spirit hebben we helemaal niks gemerkt. Holly ging in die tijd ook al mee op buitenritten terwijl Spiritje thuis bleef en dan ontfermde BD zich over hem
(dat doet ze nu nóg!).

Met onze nu 9 maanden oude Peyo verloopt het spenen nu heel anders.
Bombita is ook niet zo oermoeder als Holly, en zij geeft zelf heel goed aan dat ze er echt niet meer van gediend is als Peyo altijd maar komt tanken.
Bij hen gaat het veel geleidelijker en Peyo is urenlang weg van haar moeder omdat we nu zijn begonnen ze apart van mekaar op de weide te zetten.
Vanaf volgende week gaat Bombita overdag gedurende een week in andere groep die naast de groep van Peyo is en we hopen haar op deze manier te kunnen spenen, wel in het zicht van haar mama. Na een weekje gaat ze ook ´s nachts in dat andere groepje en dan zal het wel gebeurd zijn.

Weet je, ik dacht ook ooit dat ik de natuur zijn gang wilde laten gaan wat dat spenen betreft maar in de natuur speent de moeder het veulen vlak vóór het nieuwe veulen geboren wordt. Er zijn echter ook van die oer/moeders zoals Holly die alles weggeven aan het veulen en zelf niks overhouden.

Pien

e m kraak schreef op donderdag 29 maart 2007, 23:28:


Okay dan probeer ik het zo

het ideale leiderschap?

Mensen

Dus in een situatie waar je leiderschap nodig is om een besissing te nemen OF zlefs door te drijven in case of emergency.

als dan heel je team (paard) denkt

Big problem

Een afdeling van een bedrijf die op deze manier werkt valt in duigen bij crisis zo ook de verstandhouding tussen ruiter en paard .

Of als je paard denkt dat het beslissingsrecht , zijn goed recht is en dat het zo hoort .

Spirithorses schreef :

Je snapt natuurlijk wel dat ik niet zo goed hinniken kan.
Ik probeer het eigenlijk ook zelden.
Dat 'we' moet uiteraard 'ze' zijn he....
Pien

Sky schreef op donderdag 29 maart 2007, 23:32:


Pien hebben jullie dus helemaal niet afgespeend?

Euh dat moet je aan haar Pa en Ma vragen maar ik denk dat het wel zal meevallen !

eddy DRUPPEL schreef :


Volgens mij ben ikzelf een flessekind.
Produkt van de generatie van de jaren 60, toen flesvoeding zo modern en dus in de mode was.
Weet wel nog dat mijn zus haar fopspeen bij oma in de suiker gedoopt werd.

e m kraak schreef op donderdag 29 maart 2007, 23:28:


Dierenkliniek Someren spoot morfine toen Winner zo ziek was.