Piet schreef op vrijdag 30 maart 2007, 11:50:


Uuuh, ik dacht dat jullie een "zuidelijke trainersclub" gevormd hadden, met daarbij ook Eddy en Conrad. En nu maak ik op dat jullie elkaar nog steeds voor geen centimeter beter snappen...

Blabla! , Egon
Reinforcement is a contingency - Bob Bailey

Muguet schreef op vrijdag 30 maart 2007, 13:12:



Denk je niet dat ook mensen wel eens uit instinct reageren, en daar misschien soms ook een reden voor is? Gevaarlijk wat ik zeg natuurlijk dit.. want wanneer is iets nog instinct, wanneer is het aangeleerd (bijvoorbeeld een slechte vorm van omgaan met paarden op maneges) enzovoorts enzovoorts.. Ik heb inmiddels flink wat ervaring met mijn eigen voorheen mishandelde paard. En die reageerde inderdaad op vrijwel alles met vechten en andere extreme signalen, kennelijk omdat ze gewend was dat dat nodig was om met rust gelaten te worden.
Toen ik haar net een paar dagen had ging ik met haar wandelen buiten. Ik had haar zelf niet in die situatie moeten brengen want daar waren we nog lang niet aan toe, maar ik was slechs een meisje van de manege met weinig ervaring en ik dacht haar er een groot plezier mee te doen. Ik vergelijk deze situatie dan ook absoluut niet met Mazir want bij mij gingen er wel signalen aan vooraf die ik alleen niet gelezen heb door mijn gebrek aan kennis en ervaring. Niettemin gaat het ook over extreem gedrag dat absoluut niet nodig had hoeven zijn en geen logische reactie was op iets wat ik deed.
De hele heenweg ging het al niet lekker, tot ze op een gegeven moment niet meer mee wilde en stil bleef staan, midden op de weg. Ik met mijn geduld en een rustige stem haar geprobeerd gerust te stellen, maar ze kwam niet mee. Ik zette zachtjes druk op het touw en ze begon te steigeren. Ze hield niet meer op, keek me aan, haalde met één been gericht uit en sloeg me vol in mijn gezicht, op mijn kaak. Ik probeerde haar vast te houden omdat ik bang was dat ze met haar voorbenen in het touw zou raken. Omdat ze niet ophield heeft ze ook mijn sleutelbeen zwaar gekneusd en mijn HELE rechterarm opengehaald. Ik ben helemaal anti schreeuwen en anti geweld, maar puur uit instinct ben ik omhoog gesprongen en heb ik haar toch een klap gegeven. Gepaard met een harde schreeuw die echt uit mijn tenen kwam.
Ik ben er niet trots op, had er zelfs onwijs spijt van, maar ze heeft het nooit meer gedaan en kwam direct met mij die weg af. Ik heb heel wat agressief gedrag van haar gezien maar ze stond nu gewoon regelrecht op mij in te beuken. En ik kan je vertellen dat je dan niet helemaal jezelf meer bent. Het was mijn ultieme grens, ik liet me niet in elkaar trappen en uit overlevingsinstinct sprong ik omhoog, daar heb ik geen seconde bij nagedacht.

Steigeren deed ze daarna wel vaker, maar ze heeft me met geen haar meer aangeraakt. Altijd met haar benen de andere kant op.
Daarna ben ik natuurlijk flink gaan nadenken en eerst aan allerlei andere dingen gaan werken.

Ik vind het met jouw Viento en die jongen ook een andere situatie. Ik denk niet dat we het hebben over corrigeren met slaan, daar zijn we het allemaal wel over eens. Maar soms zijn er zulke gevaarlijke situaties, waar geen signalen aan vooraf gaan, of gedrag wat zo extreem is dat je jezelf wel móet beschermen.

Spirithorses schreef op vrijdag 30 maart 2007, 9:10:


Een moederloos veulen is geen bedreiging, maar wel een blok aan het been vd kudde. Zo'n beestje heeft niet geleerd om zich in verschillende posities te schikken en ik denk inderdaad ook dat veulenopfokgroepen niet voldoende opvoeden.

Persoonlijk heb ik wel positieve ervaringen met koeien en schapen pleegmoeders, ook al moet het de 1e dagen met dwang.
Bij een paard is het ook een keer gelukt, met succes en wat blauwe plekken.
Degene die mij hierbij hielp zei dat het moest lukken en anders moest ik maar hopen op een infectie met fatale afloop om het veulen en zijn omgeving leed te besparen. Klinkt grof, maar blijkt dus wel waar....

Esther schreef op vrijdag 30 maart 2007, 10:29:



Op de melkerij komt het ook wel eens voor, dat een merrie 2 veulens zoogt.
Nu staat er ook zo'n veulen. (wel al een ouder veulen, van ongeveer 8 maanden) Zijn eigen moeder staat al een tijdje ergens anders op een wei. (omdat ze geen melk meer gaf) Maar het veulen is achtergebleven op de melkerij bij een andere merrie (met veulen van ongeveer dezelfde leeftijd) die hem geadopteerd had. Beide veulens drinken nu nog steeds bij deze merrie.

Misschien moet je dit een beetje relativeren, omdat deze merries ook gemolken worden. Het zou kunnen dat ze daarom nogal ruimdenkend zijn.
Maar adoptie is dus blijkbaar niet iets waar ze op de melkerij vreemd vanop kijken.

Ans

HELP, mijn weiland is overwoekerd door een soort draadachtig onkruid ik heb nagevraagd en men zegt dat het muur is, zelf heb ik het vermoeden dat het draadereprijs is. Het is met de hand niet te verwijderen, en het gras komt niet erdoor. Wie is op de hoogte van dit probleem en wat moet ik ondernemen? p.s. de paarden eten het niet!

giti schreef op vrijdag 30 maart 2007, 14:34:


Heeft het hele kleine witte bloemetjes die een soort sluier vormen.
Zoiets hebben we hier ook gehad. Tot mijn verdriet was er maar een oplossing en dat was chemische onkruidbestrijding. Het alternatief was: geen gras.

Moniek

giti schreef op vrijdag 30 maart 2007, 14:34:


Waarschijnlijk is de PH van je grond niet goed en groeit daarom je gras slecht waardoor het ruimte geeft aan allerlei in je wei nutteloze onkruiden
Het slimste is een bodemmonster op te sturen en een bemestingsadvies voor een paardenwei te vragen, dan weet je voor 4 jaar exact wat er op je wei kan.
http://home.tiscali.nl/eijkpuntnl/

Piet