greet schreef op woensdag, 21 januari 2004, 18:33:


Ik weet van iemand die pas een ontzettend leuke stage heeft gehad op de Breidablik,Dit is een ijslanderstal,kijk maar eens op www.breidablik.com
GRoetjes Els

hallo, voor mijn opleiding(het volgende leerjaar) zoek ik een

Hoi

Ik heb mij hier vanmiddag nieuw aangemeld,ik was al een poosje op het oude forum,maar vind het ook leuk hier mee te lezen.Sommige kennen mij al en voor de andere zal ik iets over mijzelf vertellen.
Mijn naam is Els,42 jaar,ik rij al vanf mijn 8e paard en we zijn nu helemaal verslingerd aan ijslandse paarden,We hadden al een fjord en een mini paardje voor we aan de ijsalnders begonnen.Nu hebben we dus 3 ijslanders,1 fjord en een mini.Ik wil en kan er natuurlijk nog veel over vertellen maar dat komt vast later wel,doei Els

Ja, een mooi plantje met 75.000-200.000 zaadjes.... Tsja, dan heb ik liever andere mooie plantjes die wat minder levens van paarden en ander vee kosten.

Probleem is dat iedereen het eigenlijk zou moeten verdelgen (liefst uit de grond steken), ook de gemeentes waar het in de bermen groeit. En alle veldjes in het bos en ...

Ben benieuwd of we hier ook een verdelgingsplicht krijgen...

Greetz Ilona

Sophie Vonk schreef op woensdag, 21 januari 2004, 20:07:


Ik heb er inmiddels eentje gevonden; van een meisje dat naar level 2 ging.
Ilse

hester schreef op woensdag, 21 januari 2004, 21:33:

Hoi Hester,
Nee ze eet ze niet op, maar ook hiervoor geldt dat het gauw een plaag wordt in 500 m2 en ook dat kruiskruid nog eens. Dat is dan niet leuk. Daarbij heb ik nog een probleem. Voorheen stond er op dit stuk een flink aantal bloemen die mijn moeder verkocht. Nu houdt ze ze nog op een kleiner stukje naast de wei, maar die kruipen toch ondergronds de wei in. En of die giftig zijn; geen idee, dat vind je niet. Het gaat om een zgn. papegaaienplant, lampionnen en guldenroede en violen. Pony eet niets ervan op overigens.

Jaja. Nou Isabella is ooit met een been in een konijnengang geschoten. Jee wat schrok ik. Met dat kleine beentje gaat ze er al snel kniediep in. Gelukkig in stap (al grazend), maar wat als dat in volle draf was gebeurd? Dan had ze haar been beslist gebroken.


Nou ik denk van niet. Ik had ze langs de kant van de wei staan, vond ik leuk staan en opeens ... opgegeten. Blad en bloem en al. Dat kan alleen door mijn shet zijn gedaan hoor. Auw lijkt me dat wel.

Groeten,
Ingrid

Ingrid den Ouden schreef op donderdag, 22 januari 2004, 19:01:

Lampionnen en guldenroedes heb ik ook in mijn achtertuin. ik vind ze prachtig, maar ze groeien inderdaad als gekken.
Ik steek er een schop onder en trek zo een hele ondergrondse sliert eruit.


Lang geleden las ik over een shet dat hij tot 2 keer toe een eend heeft opgegeten!
En Machteld van...., dierenethnoloog heeft al meedere malen geschreven dat op Ijsland de boeren daar grote tonnen met haring! neerzetten, om vitaminen en mineralen aan te vullen. zo zie je maar weer dat ponies rare dingen kunnen eten!

Hester

hester schreef op donderdag, 22 januari 2004, 21:34:


Eh, "raar"??? Vlees of vis eten is niet raar hoor! Er zijn weinig "vegetarische" dieren die 100% vegetarisch zijn. Paarden in ieder geval niet.

Vlees en vis bevatten bepaalde eiwitten die in planten weinig voorkomen, en vitamines die in planten totaal niet voorkomen (zoals B12). (Wat dat laatste betreft: praktisch alle vleesvervangende producten voor mensen bevatten toegevoegde B12, omdat je zonder vlees niet aan B12 kan komen. Waar ze dan die B12 vandaan halen die ze in vleesvervangende producten stoppen... )

De spreuk "hoe een koe een haas vangt" schijnt ook niet geheel verzonnen te zijn; koeien vangen inderdaad nogal eens hazen...

Groeten,
Frans

Ilse Baggerman-van Belleghem schreef op donderdag, 22 januari 2004, 7:23:


Wat goed!! Ik wist helemaal niet dat dat bestond, ga ik toch ook nog ff rondkijken voor L2 .

Groetjes Sophie

Ëls Hanse schreef op woensdag, 21 januari 2004, 22:03:


Hoi,

Gezellig dat je nu ook hier bent ( al ben ik zelf vaker op het andere forum ),

Groetjes!
Sophie

Heb ik gister dus tot 3 keer toe een heel verhaal zitten typen over Jacobskruiskruid, druk ik op verzenden -----> Steeds alles weg. Wie weet waar dit aan kan liggen ? Was mijn bericht misschien te lang ?
Dit bericht is ff een proef, als het lukt krijgen jullie het hele verhaal. Groet, Pien

De vraag was of je Jacobskruiskruid ( gemakshalve afgekort tot Jk) kunt vernietigen met strooizout. Van mijn man die bij Aveve (boerenbond) werkt hoorde ik het volgende :
Strooizout is inderdaad onschadelijk voor paarden, ECHTER : Behalve de plant wordt ook het bodemleven vernietigd waardoor er een kale plek in de wei ontstaat die lange tijd onvruchtbaar is. De regen moet het zout tot onder het wortelnivo van het gras uitspoelen, dan pas kan er nieuw bacterieleven ontstaan waardoor je weer een gezonde humuslaag krijgt om gras in te zaaien. Dit kan wel meer dan een jaar duren, afhankelijk van de hoeveelheid regen, gebruikt zout en soort bodem.
Jk bevat alkaloiden, (gif dat de lever aantast), zowel in groeiende als in gedroogde/verdorde vorm. Bij groeiend Jk wordt het paard door het herkennen van een bepaalde geur gewaarschuwd dat het een gif bevat en hij zal er daardoor niet gauw van eten. In gedroogde vorm (tussen het hooi bijvoorbeeld) is deze geur weg, daarom is het tussen hooi zo gevaarlijk, de gifstoffen zijn dan nl. nog wel aanwezig !

Vervolg in 2

Een andere methode is het spuiten van een chemische / biologische onkruidverdelger. De plant verdort daardoor, de reuk gaat weg, en je loopt daardoor de kans dat je paard ervan gaat eten omdat hij het niet meer herkent. Hierbij komen ook nog de chemische of biologische gifstoffen welke op zichzelf al een tijd nodig hebben om af te breken waardoor er een extra gevaar op vergiftiging bestaat.

O.I. is de beste oplossing de plant toch handmatig te wieden, voor 25 juli, (St Jacob, vandaar de naam) omdat hij dan gaat bloeien en zichzelf via zaad kan vermeerderen. De gewiede plantenresten moeten uit de wei verwijderd worden om elk risico uit te sluiten.

Poeh zeg, lang verhaal, dat wordt werkweekenden organiseren......
Rest mij nog te zeggen dat ik nieuw ben hier op dit forum, maar ik beloof jullie dat ik mijzelf nog zal voorstellen, maar ik had al zo'n moeite dit verzonden te krijgen en ik vond dit nu effe belangrijker.
Groetjes, Pien en Jack, Spirithorses.

Zoals beloofd stel ik mij ff voor want ik ben zomaar in dit forum "gejumpt", zonder dat jullie weten wie ik ben.
Naam: Pien, 39 jaar. Samen met Jack , 4 kinderen, en ik geef western paardrijlessen op NH basis. (he he , hoef ik eens niet uit te leggen wat NH inhoudt....)
Ben net voor mezelf begonnen, gestopt met mijn baan om me helemaal aan de paarden te kunnen wijden. Ik heb jaren op diverse maneges gewerkt als trainer/instructrice maar de manier waarop daar overal met de paarden en de klanten werd omgegaan stootte mij steeds meer tegen de borst en er was voor mij maar een oplossing; nl. voor mezelf te beginnen en lekker werken op mijn eigen manier. Ik kan jullie zeggen dat mij dat uitstekend bevalt, ook al is het nog veel sjacheren en de touwtjes aan mekaar knopen maar ik voel me er super bij! We zijn net verhuisd naar een nieuwe locatie en we hebben nu nog maar een paard, BD, een Arabier (die van die deken) , de tweede komt eraan en BD wordt dit jaar gedekt door een paint omdat ik een beetje hoop op een wat cooler en zwaarder veulen. De meeste lessen geef ik bij de klanten aan huis, zo kan ik mijn eigen paard lekker sparen..... Bezig met level 1 van Parelli, dus voorlopig is er uitdaging genoeg. Groet, Pien.

hester schreef op donderdag, 22 januari 2004, 21:34:

Hoi Hester,
Inderdaad niet zo raar. Ik kende deze verhalen ook. Mijn shet heeft ook ooit met een bek vol veren gestaan hoor. Ik zag geen vogeltje meer. Of ze deze nu echt heeft opgegeten weet ik niet, het was in de winter. Er zitten bij ons ook veel roofvogels, dus voor hetzelfde geld heeft ze alleen in de overgebleven veren liggen wroeten, maar raar gezicht was het wel die zwarte bek vol met witte donsveren. Ergens hoop ik dat zij niet degene was die dat vogeltje naar binnen heeft gewerkt, maar het zou wel kunnen. Ze vullen zo inderdaad hun tekorten aan. Op de shetlandeilanden en ijsland is nu eenmaal in de winter niet zoveel voedsel. Ze leven daar van praktisch niets en dan denk ik dat een eend of visje best een goede aanvulling is. Ze eten daar ook mos en daar kan ik ook inkomen, want dat eet de mijne ook als ze met lege maag op het naastliggende mosveldje wordt gezet. Niet graag, maar ze lust het wel.

Groeten,
Ingrid