Esther schreef op woensdag 6 juni 2007, 0:03:
> muriel schreef op dinsdag 5 juni 2007, 23:35:
>
>> Over het algemeen ben ik enkel actief paardnatuurlijk meelezer
> kunt pakken en een voet aan de grond kunt krijgen. Weet wel
> waar je aan begint
>
> Es
Ik heb dit ook de hele dag al zitten meelezen. Het idee is applauswaardig. De invulling wordt vanwege veelvormigheid denk ik problematisch. Toch is er vooral aan de onderkant van de ladder veel winst voor de paarden te halen als er publiek (de klanten) mee getrokken kan worden.
In de simpelste, overkoepelende vorm gaat het qua huisvesting om de beëindiging van solitaire opsluiting, stallen in de vorm van "stand" en "box" c.q. sta-plaats en doos.
Hier is, met decennia terugwerkende kracht, een overvloed van documentatie voor te vinden (ook op wetenschappelijk niveau), tevens vergelijk met ontwikkelingen in intensieve veehouderij waarin groepshuisvesting allang gemeengoed is.
SCHARRELPAARDEN dus, lijkt me duidelijk. Maar ik zou zeer voorzichtig zijn met verdere invulling.
Wat werkelijk paardgericht mogelijk en verstandig is hangt denk ik nogal van plaatselijke omstandigheden af, niet in het minst van de kenmerken van het paardenbestand (sexen, leeftijden, rassen, stabiliteit, etc.).
"Scharrelpaarden unlimited" lijkt mij niet bij voorbaat een goede optie, vooral niet bij wisselbestanden, vergelijkbaar met dat scharrelkippenschuren nmm pertinent geen verbetering zijn t.o.v. legbatterijen (de publieke opinie gaat dat alweer te diep echter).
Blabla! , Egon
Reinforcement is a contingency - Bob Bailey
------------
