eddy DRUPPEL schreef op zaterdag 9 juni 2007, 10:02:
> Zomaar effe een gedachtenkronkel tussendoor.
>
> Het valt mij meer en meer op dat de meeste mensen die zowel met
> ijzerwinkel . Het spel moet eigenlijk altijd onderdeel uitmaken
> van het trainen . Nu is dit bij een hond makkelijker te
> realiseren dan bij een paard maar toch ligt daar voor mij de
> sleutel .
Ik ben benieuwd hoe je dat concreet invult. Heb je voorbeelden?
Want ik vind wel dat je gelijk hebt. Ik vind het zelf ook moeilijk.
Eigenlijk bouw ik een trainingsmoment (les ook) altijd hetzelfde op. Uitgebreid losstappen, dan in draf losrijden (paardje rechthouden,nageefelijkheid, overgangen,... zulke dingen) en dan overgaan tot galop en wat moeilijkere dingen en oefeningen waar we mee bezig zijn. Achteraf vaak nog 20 minuutjes op straat gaan uitstappen. That's it.
Ik zie daar weinig ruimte in om variatie in aan te brengen.
De grootste variatie zit er eigenlijk in, dat we steeds van rijlocatie wisselen naar gelang op welke weide de paarden staan. En ook de evolutie die in de oefeningen zit. Maar verder niet eigenlijk.
(Alhoewel ik niet het idee heb dat mijn paard niet vooruit zou willen. Dat is zelfs sterk verebeterd tegenover vroeger.)
We gaan af en toe ook wel wandelen natuurlijk. En ik heb wel eens geprobeerd om wat dressuuroefeningetjes te rijden op buitenrit. Maar dat is praktisch gezien bijna niet uitvoerbaar. Daarvoor zijn de uitrijmogelijkheden hier in de omgeving niet goed genoeg. Te veel verkeer en asfalt. En als je dan toch aan het enige brede zandpad uit de omgeving komt, dan ga ik m'n paard daar niet mee lastigvallen. Dan wil die alleen maar hard en dat mag dan ook
Ans
------------
