Eva Saegerman schreef op woensdag 13 juni 2007, 23:20:


Niet doen, Eva.
Er bestaan wel westernzadels voor Shetten, maar dat zijn over het algemeen kinderzadeltjes met een heel klein zitopppervlak, Jolien zou er zó uitgegroeid zijn. Kan ook niet anders he, als het groter is voor de zit dan is het te groot voor de Shet, is het kleiner dan is de zit al gauw te klein. Een Shettenzadel met een groot genoege zit voor een 12 jarige (klopt toch he) bestaat volgens mij niet.

Ik heb een kinderwesternzadel dat op bijna elk paard past, heb er een jaar op moeten wachten, veel geld voor betaald, maar het is één van mijn meest prachtige zadels. Toch kunnen er alleen kinderen op tot een jaar of 12, daarna wordt het al gauw te klein. Ik vind het zo'n goed zadel dat ik het wel in grote mensenmaat zou willen hebben....

(Nee, ik doe het niet weg, af en toe rijdt er nog wel eens een kind op zoals vandaag ; kinderverjaardagsfeestje met 8 stuks. Ik bewaar het zadel voor mijn kleinkinderen ben er enorm zuinig op.

Greetz!

Spirithorses schreef op woensdag 13 juni 2007, 23:41:


Ter vergelijk: De meeste westernzadels voor volwassenen hebben een zit van zo'n 16 inch. Kinderzadels (en dus Shettenzadels) hebben een zit van 14 inch als je geluk hebt. Heeft ze niet lang plezier van voor zoveel spaarcentjes.....

Pien

Eva Saegerman schreef op woensdag 13 juni 2007, 23:13:


Euhm , niet mee akkoord , wrong approach makes wrong deal . Met andere woorden , geef de oude dame de tijde en training om JOUW state of mind ook te verorberen . Niet elke verandering komt "a la minute" ik zou proberen met mennen vanuite het zadel en meisje leren begrijpen !!

Dat dacht ik ook altijd. Tot ik een kudde ijslanders keer op keer een pasomerrie de groep uit zag gooien. Ze wisten precies hoe ze het deurtje open moesten krijgen, mepten de merrie uit de paddock en gingen vervolgens voor de ingang staan. Elke keer weer. IJslanders konden zo in de groep erbij gezet worden, geen probleem, andere rassen werden eruit geknikkerd (ik heb de pasomerrie gezet, het gebeurde bij alle duidelijk andere rassen). En ondanks dat ze wisten hoe ze het deurtje open kregen deden ze dit alleen om een niet-rasgenoot uit de groep te zetten, nooit om zelf uit de paddock te ontsnappen en zich te goed te gaan doen aan de hooibalen of krachtvoer of de hengsten te bezoeken of....

Groetjes Karin

1Gisteravond de paarden vrij vroeg in de wei gedwongen.
1Eigenlijk nog te vroeg . 1Ze begonnen direct te rennen en te vliegen van de dazen.
1Maar ik was gewapend met het proefflesje , nieuwe troep van de paardendrogist , en ....het hielp
[oef , gisteravond wat limonade over het toetsenbord gegooit , ik geloof dat hij het niet helemaal meer doet , sorry]
1Even kijken of ik het kan linken...http://www.paardendrogist.nl/index.asp?strPageType=productpagina&intHoofdgroepID=&intSubgroepID=&intProductID=36152
1Ik weet ut , het is troep , maar het werkt dus wel.

1Gr Esther

Karin schreef op donderdag 14 juni 2007, 6:31:


Eigenheimers, die eilandbewoners.

van lennep schreef op donderdag 14 juni 2007, 6:39:


Zou de deet spray van de kruidvat dan niet een heel pak goedkoper zijn? En deet is deet he, daar is niks aan veranderd... Ik ken iemand die dat op haar paard sprayt en zij zegt dat het werkt. Ik zal het anders eens uitproberen :).

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 14 juni 2007, 1:04:


Mennen vanuit het zadel? Ik denk dus dat ik veel meer op mijn zit rij dan ik zelf weet. Ook onder het zadel wil ze hard, harder, hardst, maar dan kan ik haar ook bitloos redelijk bij me houden. Behalve als we een wedstrijdje doen met de buurhaf, dan gaan wij véél harder.

Tja, en dat begrijpen. Ik probeer al 16 jaar lang Froukje te begrijpen. Nu, de laatste anderhalf jaar, dan wel vanuit een andere gezichtshoek, maar het blijft een aparte dame. Zodra je iets met haar wilt gaan doen, maakt niet uit wat, of het nu rijden, mennen, longeren is, gaat ze aan de spurt. We proberen haar altijd op de stem rustiger te krijgen, maar bijv. stappen aan de longe is heel moeilijk. Een paar stappen en dan gáát ze weer. Je kan haar geen groter plezier doen dan haar voor een weidesleep zetten. Ze gooit zich vol in het tuig en wil zelfs dat zware trekken nog het liefst in draf doen. Af en toe even stil zetten om op adem te komen, doe je dat niet gaat ze gewoon door.

En ja, ook met bit wil ze voor de wagen het liefst hard. Maar ze mag altijd pas draven als ze eerst rustig stapt. Ze blijft keurig stilstaan tot John op de wagen zit, daarna wil ze meteen weg. Ook dat mag ze niet. Eerst rust, dan weg. Dat lukt dus met bit wel, zonder duidelijk (nog) niet. En ook met bit blijft ze het altijd proberen. John is de enige die haar rustig krijgt voor de wagen, zelfs onze instructeur lukte dat niet. En ook diverse vrienden/kennissen die met haar hebben leren mennen, hadden altijd moeite met haar. (Ze is tijdens een koetsiersexamen zelfs een keer overgenomen door de examinator, die het ook niet helemaal begreep)

Ik zal nog wat foto's van gisteren in een album zetten. Op de foto's ziet het er niet zo heel heftig uit.
John bleef trouwens heel rustig. Zat zelfs te lachen als ze er weer van tussen ging. Pff, ik had toch wel de zenuwen toen hij er over het hobbelpad vandoor ging. Als de dood dat hij van de kar af zou stuiteren of dat alles om zou kiepen. Hij kon de eerste bocht maar op een haar na maken, anders had hij met de kar een paal geraakt.

Groetjes, Els.