Caatje schreef op maandag 18 juni 2007, 16:53:


Schitterend !! Om iets doorbraak te laten vinden MOETEN er een aantal mensen zijn die geen toegevingen doen.. dat moeten dan ook van die "geslaagde"' mensen zijn.. ik bedoel.. de paarden moeten het heel goed doen zonder hoefijzers en zonder bit..
Grappig detail (voor Eddy) - kwam in E-K bij "klassieke" ruiter.die mij . vertelde: in Meerdaalhof heeft een meisje (klein) een GROOT onhebbelijk! zachtjes uitgedrukt paard gekocht (meen ik) Niemand kon er wat mee... toen is ze bij eentje daar in de buurt van Langdorp...(wie o wie) les gaan volgen en nu rijdt ze zonder bit...op dát paard...EN ik: maar zegt je dat dan niets?? En hij : "ik denk dat het 1 keer toch wel mis zal gaan" !!!!!!!!! van harde koppies gesproken... maar het deed me plezier dit te horen! Myriam

Christel Provaas schreef op maandag 18 juni 2007, 16:44:


Ik leer juist heel veel van de bijdragen van Pien, Eddy, Simon en andere 'paardenprofessionals' die hier regelmatig schrijven en ik zou hun deskundige mening erg missen als ze van dit forum verbannen zouden worden. Het is toch niet dat ze er een geheim van maken en dat ze hier onder valse voorwendselen schrijven? En vrijheid van meningsuiting heeft iedereen, welk beroep men ook heeft en waar men ook woont. Als we HC zouden volgen, mogen Frans en Ilona hier ook niet meer schrijven...

Ans Jondral schreef op maandag 18 juni 2007, 17:16:


Wij hebben gisteren ook iets heel vervelends meegmaakt. Onze hengsten gingen in een keer in de trailer die lopen er zelf op. Maar ons merrietje van 11 maanden had wat meer problemen.
Ik heb haar rustig in de trailer proberen te krijgen maar op een gegeven moment gingen alle stoppen los bij haar ze vloog achteruit het prikkeldraad in die aan de zijkant van de weg stond zo'n 10 meter verder op. Ik kreeg haar niet gestopt ze vloog echt. Ze heeft zich behoorlijk toegetakeld en ik ben er behoorlijk van geschrokken. De hengsten schenen het allemaal niet erg te vinden wat daar buiten afspeelde. Maar ik heb het niet meer geprobeerd en heb 10km over de weg met haar gelopen om haar te verplaatsen. We hebben haar wonden verzorgd en ze was ook helemaal niet in paniek en dat vind ik nog het raarst. Ze bleef ook wachten in die draden totdat we haar helemaal los hadden en toen kwam ze weer rustig overeind niet bezweet of wat dan ook. Ze heeft mij ook heel rustig gevolgd op de weg. Ik vind het echt vreemd en weet zo snel niet wat ik hier aan kan doen.