Ik vind dat ik mezelf wel een beetje klant van Pien mag noemen (mijn paard komt er immers vandaan) dus ik wilde nog ff reageren :).
Pien haar klantenkring is echt wel heel erg divers. Wij hebben Pien gevonden omdat we haar nog kennen vanuit ons gezamelijk bit-ijzers-stal tijdperk. We waren al een tijdje op zoek naar wat anders en kwamen via internet op Pien haar site uit. De link tussen spirithorses en 'onze' Pien kwam pas veeeel later toen we pien weer es tegenkwamen op een western evenement. En naja, toen is het balletje gaan rollen.
Toevallig zijn vorige week ofzo nog meisjes komen rijden bij Pien, waarvan ik eentje ook ken uit ons vorige tijdperk. En geloof me, zij was echt wel vast overtuigd van stal-ijzers-bit en alle mogelijke riempjes. En ook zij is bij Pien terecht gekomen. (super leuk trouwens
En ze heeft volgens mij toch ook pension klanten die niet eerst daar reden.

En over dat onvoorwaardelijk vertrouwen in haar kennis. Zo heb ik dat eigenlijk nog nooit opgevat. Ze kan er zelf beter op reageren natuurlijk :), maar ik heb bij pien nog nooit het gevoel gehad dat je geen vrije keuze hebt. Maar inderdaad, misschien komt dat wel juist omdat onze neuzen vrij dezelfde kant op staan. Als de basis hetzelfde is, dan zijn details maar bijzaak he. Maar ik denk juist dat Pien voor die details heel open staat, het komt niet over alsof het allemaal een besloten zaak is zeg maar.

Indy was hier al twee jaar de baas in huis, echt een chagrijn van een merrie. Weken de andere paarden, zij ging er nog eens achteraan om te bijten. Indy durfde ook een paard bijten dat lag te slapen. Een echte bitch dus.

Een goede maand geleden is arabieren merrie Couscous erbij gekomen. De eerste weken heeft zij het echt moeten ontgelden, zij staat nu nog vol littekens.

Maar op een dag, was zij de baas! Zij moet haar oren maar platleggen en met haar hoofd op en neer gaan en Indy is wég. Weg van het eten, weg uit de stal...

Nu zijn er twee vreemde dingen. Indy is nog steeds baas over Apache, maar Apache staat boven Couscous... Apache draait zijn dikke kont naar Couscous en begint dan traag achteruit te stappen en Couscous neemt dan het zekere voor het onzekere.
(of omgekeerd)! Sela heeft nog niets in de pap te brokken, die moet verplicht met iedereen knuffelen.

Het andere is dat Indy nu veel liever in de omgang is. Vroeger liep ze hier als een zuurpruim rond en nu heeft ze van die zachte ogen. Of ben ik gewoon verliefd op haar?

't Zijn allemaal schatjes.

Marianne

Esther schreef op maandag 18 juni 2007, 20:05:


kope?

Elzaliene Proost schreef op maandag 18 juni 2007, 13:51:


Idd is mijn merrie getest op Cushing door deze bloedtest. Maar ook deze test is maar voor 95% betrouwbaar. Verder heeft mijn merrie (nog) geen sypmthomen van Cushing. Ze eet altijd al veel maar is dan ook zeker aan de maat... Zoals ze altijd was eigenlijk. Ze staat ook nog vrolijk in de wei en met rijden zijn er ook geen problemen.