e m kraak schreef op woensdag 20 juni 2007, 2:26:


Natuurlijk snap ik dat er andere manieren zijn om een paard aan een spuitbus te laten wennen. Als het paard doet wat je wilt haal je de prikkel weg. Negatief belonen..... en net zo goed een onderdeel van operant conditioneren als postitief belonen, bekrachtigen.
Hoewel ik de oplossing die iedereen hier aandraagt niet mijn manier is omdat ik het dwingen vind, (je dringt de spuitbus op aan je paard net zolang totdat hij hem accepteert ) en ik zoveel mogelijk positief probeer te werken, want doe je dat bv ook met een paraplu? Je achtervolgt hem net zolang totdat hij de open en dicht klappende plu niet meer eng vindt en haalt hem dan weg? Lekker kalm trainen zal dat zijn! Als ik Shiny zo getraind had, had ik hem elke dag uit een lantaarnpaal naar beneden kunnen halen. Vooral dus met een nerveus paard zal dit de verhouding niet ten goede komen denk ik.
Aardig voorbeeldje hiervan is ook wat Marcia me vertelde, een hypernerveus paard leren dat aanraken overal geen punt hoort te zijn.
Je zet je paard in een stal, dwingt haar met 2 mensen in een hoek zodat ze moet blijven staan en een derde legt legt zijn hand op haar been en laat pas los als het paard niet meer reageert. Tsja, het zal uiteindelijk ook wel geaccepteerd worden, paardje leert dat aanraken geen pijn doet, maar ten koste van wat? Hoe lost ze dat geestelijk op?

Het ging me eigenlijk ook helemaal niet om die spuitbus.
Mij ging het om de dames met "een stofje meer" na te laten denken over het maken van een doordacht trainingsplan, omdat ze ( met respect dames, want jullie zijn op andere vlakken heel goed) in mijn ogen als enige probleem hebben dat ze nooit geleerd hebben iets structureel te trainen. Esther ontdekt nu bv bij Conrad hoe dat werkt, (Subtiel trainen is zeer gestructureerd, het is de kracht ervan. Maar ook alle andere trainingsvormen, ook het clikkeren horen volgens een bepaalde structuur, opbouw, te verlopen) maar haar kwartje is blijkbaar toch nog niet zover gevallen, dat ze dit in ALLE gevallen kan toepassen.

Daarom die spuitbus. Het is een simpel te overzien trainingsdoel. Je kunt je hierbij nog voorstellen, of hebt gezien, hoe je paard reageert als hij er bang voor is en waar de "pijnpunten" zitten die je op moet lossen.
Een goed doordacht stapsgewijs trainingsplan is ook wat zorgt dat een paard ( het is van de week nog aan de orde geweest) bij het laden in een trailer nooit meer problemen heeft, omdat je bv het rijden vergeten bent te trainen, of dat hij de schrik van zijn leven krijgt als een hooinet ineens een rare zwieper maakt. Of niet geleerd heeft dat hij zijn benen moet verzetten in een rechtse bocht en zich dus niet hoeft te laten vallen. Als je het allemaal voorzien hebt en traint is het geen issue meer. Exact zo ook bij het zadelmak maken van een paard en noem alle grote gebeurtenissen in het leven van een paard maar op.
In wezen gaat het niet om het einddoel, het gaat om de weg erheen.
Die hoort hetzelfde te zijn. Structureel, elk mogelijk verzetspuntje wegtrainen, kalm en duidelijk, zonder grote stappen gauw thuis, want dan heb je kans dat je problemen over het hoofd ziet, die je later opbreken.of het nu bij een spuitbus is of op zijn voorbenen lopen.

Piet

Spirithorses schreef op woensdag 20 juni 2007, 9:23:


Die mening deelde ik dus al. Heb er even over nagedacht en toen ze bij ons kwam was er geen plekje te zien, had ze al haar manen nog. Toen had ze niet de mogelijkheid om te schuren. De mugjes hadden toen dus geen schade aangericht terwijl het exceemseizoen toch al anderhalve maand bezig was. Dus misschien ben ik al een heel eind door haar inderdaad bij de stal weg te houden.

Margot

Marcia schreef op dinsdag 19 juni 2007, 18:53:


geniet er dan maar van!

heb jij gecklickerd, gemooid en bekapt?

leuk he, zo gelukkig kunnen zijn met zulke dingen! doe ik vaak