trea hoex schreef op vrijdag 22 juni 2007, 15:00:


IK ben van een touwhalster overgestapt op een gewoon halster. Op aaraden van Josien en Conraad. Dat halster heb ik wel eerst precies pas gemaakt, nauwsluitend dus overal. Doordat ik hierbij de gesp er af gehaald heb past het dan ook alleen op Jur. De teugels klik ik er gewoon aan vast, gebruik de teugels dan ook als leidtouw.

Ik heb hier nog een halster liggen met een mooie indiaanse print, door alle banden in te korten en weer vast te naaien, wil ik die ook nog precies pas maken.

Groetjes, Michiel

Sky schreef op vrijdag 22 juni 2007, 22:46:


Wel een leuk verhaal.
Valentin lijkt me zo'n beetje even oud als Spirit, die bij een ruin en een drachtige merrie staat. Komende winter krijgt hij er wat meer merries bij. Het leuke is dat Spirit nu al zijn voorkeuren heeft: Hij wordt niet opgewonden van zijn eigen hengstige moeder en ook Peyo die nu net 1 is, kan geen gevoelens bij hem losmaken. Al zal ik de kat niet op het spek binden

Gisteren zijn verhaal weer ge-updated met het apekooiverhaal:
http://www.spirithorses.be/spirit.html
Ik zal straks wat foto's maken van hoe hij reageert op zijn hengstige moeder (als ze nog hengstig is).

Groet, Pien

Wie heeft er wel eens van deze DVD gehoord >> Sam Burrell Horse Training Video. Ik krijg namelijk steeds emails gestuurd en dan kun je deze DVD bestellen tegen betaling uiteraard.
Groetjes van M uguet en de natuurlijk bekapte paarden.

Heel mooi verhaal! Blijf je alleen zitten met de hengsten waarmee gefokt (moet) worden... Hier komt de 'Poedertoren' om de hoek kijken, waar Eddy mee bezig is. bewijzen aan het grote publiek dat vruchtbare hengsten met elkaar samen kunnen leven en helemaal niet een éénzaam bestaan hoeven te lijden (bewuste woordkeuze).

Nadeel van vruchtbare hengsten in een groep zetten is dat ze nooit iets met hun hormonen kunnen. Aan de andere kant heb je in het wild ook een hengstengroep van diegene die uit een kudde zijn gestoten, omdat er dáár nou éénmaal maar één de leider kan zijn.

Ik zit ook al weer een tijd met deze gedachten vanwege Mikes testosteron. Eigenlijk zou ik hem een leven in een merrie kudde gunnen, maar die kans is zeer klein omdat die merries van andere eigenaars zullen zijn en toch het grootste percentage van eigenaren hun merrie niet gedekt willen hebben, in Mike's geval niet vanwege eventuele veulens, want die komen er nooit maar vanwege angst voor verwondingen bij de merrie. Ik kan het me financieel niet veroorloven. Niet eens één merrie...

Ben de laatste weken heel erg intensief bezig geweest met wat ik eventueel vanwege mijn gezondheid allemaal met Mike zou kunnen doen. Ben nu in contact gekomen met twee fantastische vrouwen die een aantal paarden op de NH wijze houden. Weidegang, hele jaar rond met schuilstal etc. Hier mogen de merries wel gedekt! Ze hebben er ook een jonge hengst bij staan. En een ruin die ook denkt dat hij hengst is

Maar zulke mensen zijn dus helaas schaars. Daar ben ik in mijn zoektocht voor mijzelf en Mike wel achter...

Denkend aan die hengstengroep in het wild is het misschien toch helemaal niet zo'n ramp als hengsten, in ieder geval met elkaar, in een groep samen mogen leven. In de natuur is dat tenslotte ook zo. Niet elke hengst die geboren wordt zal uiteindelijk zijn eigen kudde verkrijgen!

Ben jij het met de laatste alinea eens Eddy? Jij hebt ook een hengstengroep tenslotte?

Elzaliene Proost schreef op zaterdag 23 juni 2007, 12:49:


Sja, dat schijnt te bestaan. Anderzijds heb ik die constructie in het "wild" nog nooit gezien.
Wat ik wel zie zijn kudde-achtige conglomeraten, veel ingewikkelder qua interacties, die uit variabele subgroepjes zijn opgebouwd. Die subgroepjes linken naar familieverbanden, maar ook naar vriendschappen.

Als mijn beeld correct is opent dat juist veel meer ingangen naar de houderij thuis.
Groot vraagteken, voor mij, blijft wat je met al die ruinen aan moet... ik weet dat mijn grote vriend en pony-mentor Charl Werner (RIP) zijn hengsten altijd apart van de ruinen hield. Kan hem helaas niet meer vragen waarom maar het had vast en zeker reden.


Het is jammer dat ik de ruimte niet over heb (en het is gewoon te ver weg voor jou) anders zou Mike hier mogen.


Nou, helemaal prima dan toch?! Klinkt ideaal.


Heb je mijn laatste updates betreffend de koniks al gezien? Los daarvan, bij mij thuis altijd al hengsten en merries. Tezamen.


Blabla! , Egon
Reinforcement is a contingency - Bob Bailey

e m kraak schreef op zaterdag 23 juni 2007, 13:32:


Egon, Waar zijn die laatste updates betreffend de koniks te zien? heb je daar een website voor? Of staan er berichten op PN (Sorry, ik kan niet alles lezen)?

Monek

Moniek schreef op zaterdag 23 juni 2007, 15:24:


http://home.wanadoo.nl/egonkraak/foto/blog.html


Ook.


Blabla! , Egon
Reinforcement is a contingency - Bob Bailey

Spirithorses schreef op vrijdag 22 juni 2007, 9:01:


Nee en dat lees je nu óók. Heb ik trouwens al TÍG keer geschreven hoor én in BLOKLETTERS.
Ik ben níet tegen boomloos als concept, wel tegen onjuist toepassen. Een overgewichtige dame die niet kan rijden op trektocht met tassen op een boomloos barefoot = hersenloos.
Barrel-racing met een boomloos Bob Marchal is een slimme zet en fijn voor het paard.
Elk voordeel heb ze eiguh nadeel en omgekeerd.

Verder is 'drukverdeling' niet in mijn woordenboek te vinden.

Lees het stukje over zadels op mijn site nog eens. Als je goed leest kun je daar ook uit opmaken wat ik net over boomloos schreef.

HC

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 22 juni 2007, 18:56:


Het verbaast míj dat jij dit nergens gelezen hebt want dit is van het eerste moment dat deze dingen onder het voetlicht kwamen al opgemerkten daarna MEERMALEN toegelicht en uitgelegd.

Nee, het werkt niet 'andersom'. Het is zo 'wijken-voor-druk' als maar kan.

Het geeft inderdaad niet de feitelijk tegengestelde signalen (in mond en achter oor) geeft van een stang maar met het teugelsignaal coherente push-n-pull.
Het kan zijn dat een paard even moet wennen aan de coherentie van de teugelsignalen net als de ruiter zal moeten leren er niet mee 'aan de teugel' te rijden als met een bit.
Stelling vragen met de teugel is echter zeer eenvoudig geworden door de coherentie en de daarop volgende rest een kwestie van basis-rijtechniek.

Het 'aansnoeren' behoort geen onderwerp te zijn. Is het dat wel, dan moet er nog een berg werk aan begrip en basisvaardigheid van de ruiter gewerkt worden.
Maar ja dat zal een lesgeefprofi zijn/haar broodbetalende klant niet graag vertellen....

hc