marjolijn schreef op zondag 24 juni 2007, 11:27:



Altijd nog beter dan geen pups gehad, echt het is een goede ervaring voor mijn hond geweest. Toen ik het speelse gedrag zag van moeder en pup tussen 8 e 13 weken en bij bezoek herhaalde dit zich op 15 weken. Bovendien ga ik steeds natuurlijker om met mijn hond in de stad en besef dat een 2de hond (bijna?)de zelfde plussen geeft als wanneer je een paard geen geit geeft als maatje maar een 2de paard. Een 2de hond dat zou verplicht moeten zijn, zover ben ik echter nog niet. En de cultuur helemaal niet, die vind nog dat honden aan de lijn moeten blijven, en houden mensen nog liever te vriend door Niet van ze te eisen dat ze hondestrond opruimen met een plastic zakje. Amsterdan sinds kort uitgezonderd.


Daar hoef ik ook geen invloed op, zo wie zo hoef ik niks te beïvloeden, het leven ontwikkeld zich prima doorgaans is mijn ervaring. Mensen staan er voor op een wachtlijst en kiezen heel bewust en betalen veel geld voor een kooikerpup. En gaan allemaal op les als het hun eerste hond is. Een asiel hond redden is natuurlijk ook prima.

Blijft staan dat hengst merrie's en soms een veulen, meer bijdraagd aan paarden welzijn als ik voorheen dacht. Bewustwording gaat traag, waarom eigenlijk?

Groetjes, Michiel

Michiel schreef op zondag 24 juni 2007, 9:25:


Ja, maar de vraag ging over de veulens. Die behoren dan toch ook tot de familie?
Zou je werkelijk in staat zijn om je eigen-gefokte veulen met 1 jaar te laten slachten!?!
Coralie

Coralie schreef op zondag 24 juni 2007, 15:20:


Ik weet het niet, ik ben niet in die situatie.
Iets niet durven is trouwens een hele slechte raadgever.
Laten we doen wat wijs is, in alle omstandigheden.
Waarom laat "iedereen" de hondepoep liggen, omdat ze
het warme hoopje eng vinden om op te pakken door het plastic heen.
Gevolg een samenleving die steeds meer anti honds is.
Het inpakken van verse paardenhoop, is het zelfde, ook daarin zijn Tessel en ik een goede uitzondering. Overal waar mensen zich daaraan kunnen storen ruimen we het op zoals het hoort, dat is wijzer dan ik durf niet.

Een veulen zal wel moeten verdwijnen dat is zeker, tenzij je er een hele kudde op kunt nahouden. Maar of dit een reden is om je paarden een gezinsverband te onthouden. Weggeven of verkopen naar een goed adres heeft mijn voorkeur dat is duidelijk. De vraag die belangrijker is, ben je in staat om je eigen merrie kinderloos te laten, zonder hengst en zonder veulen, de rest van haar leven. Die keuze is veel ingrijpender dan de zorgen waar je jaarling naar toe moet.

Groetjes, Michiel

Michiel schreef op zondag 24 juni 2007, 15:43:


Sorry, Ik vind deze discussie zo hypocriet.
Je wil je hengst of merrie een zo volledig mogelijk leven geven. Maar langs de andere kant zou je de veulens die daar uit voort komen helemaal geen leven gunnen, omdat hij 'teveel' is?
Waarom is het leven van dat veulen minder waard dan dat van mijnheer de hengst die zo nodig zijn pleziertje moet?
Daar kan ik dus echt niet bij.
Langs de ene kant, doen jullie je voor als ethische mensen die al het beste voor hun paarden willen. En langs de andere kant, zouden jullie erop los fokken in wilde weg.

En op die laatste vraag. Daar antwoord ik volmondig "ja" op.
Mijn merrie zal ik bewust kinderloos laten, zolang dat ik er iets over te zeggen heb. (Wat hopelijk de rest van haar leven is)
Ik heb daar lang over nagedacht, omdat ik geloof dat voor mijn merrie zelf het moederschap een meerwaarde kan zijn. Maar ik zou het tegenover mijzelf niet kunnen verantwoorden een veulen te fokken, waarvan de toekomst onzeker is. Dus dan komt er gewoon geen veulen.