Piet schreef op dinsdag 26 juni 2007, 8:50:


Ja je hebt gelijk, mijn eerste paard was een merrie en een draver. Ik heb haar 12 jaar gehad. Het was een kadotje voor mijn 15e verjaardag. Nou ik vond haar het eerste jaar niet zo leuk ze ging er steeds vandoor liet zich niet pakken. Ze was eigenlijk niet geschikt voor iemand van 15 die alleen op een manege gereden had. Heb daarna prive les gehad maar nog zat er niet veel verbetering in, in galop schoot ze er vandoor en was niet te stoppen.

Heb wel heel veel van haar geleerd en na een paar jaar geen problemen meer met haar gehad. Maar ik raad het iedereen af die een rustig paard wil.

Piet schreef op dinsdag 26 juni 2007, 8:50:

Een draver van 5 die voor de sulky beleerd is en nu te koop staat, is waarschijnlijk al afgekeurd voor de sport. Dravers hebben vaak peesblessures omdat ze te jong te zwaar getraind worden. In dat geval: laten nakijken op de pezen, dat zit niet standaard in een klinische keuring. De kruisende gang lijkt mij niet wenselijk voor een paard dat alleen maar heel hard hoeft te kunnen, dus dat zou de reden van afkeuren kunnen zijn. Doet ze dat alleen als ze tegengehouden wordt, of ook in een normale draf?

Dravers zijn over het algemeen heel zachtaardig, wat iets anders is dan mak. Ze zijn gefokt en getraind om te racen, niet vergeten he! Aan de hand meewerkend en gehoorzaam, maar in het bos of op straat wil zo'n brave merrie nog wel eens plat door de bocht en werkt de rem niet meer, dat is niet leuk voor de ruiter, maar vanuit het paard zijn achtergrond logisch. De harde schijf zegt namelijk: GAAN!
Afhankelijk van wat ze op de baan meegemaakt hebben kun je er onder het zadel nog wat van maken. Er zijn mensen die een afgekeurde/uitgekoerste draver succesvol tot rijpaard hebben weten om te toveren, maar ik heb er om mij heen meer zien struikelen dan slagen. Je hebt het letterlijk over omscholen en daar is kennis en doorzettingsvermogen voor nodig.
Groot voordeel van een uitgekoerste draver is de prijs. Ze worden voor een habbekrats aangeboden.

Elzaliene Proost schreef op maandag 25 juni 2007, 21:16:


Goh, kom je er ook achter? Gewoon géén vlees meer kopen, een mens kan zonder hoor! En zeker géén vis, die worden geeneens "afgemaakt" maar mogen creperen in de netten en het dek.
Vreemd trouwens dat in nederland een groot dier als een paard zou moeten gaan liggen om de 1ste spuit te krijgen bij euthanasie..........hier krijgen ze gewoon DE spuit en vallen etterlijke seconden naderhand dood neer. Is héél schokkerend om te zien, zeker de eerste keer als je niet precies weet wàt er gaat gebeuren maar een volgende keer ben je erop berekend. En ook ik heb al zoveel dieren in laten slapen, 15 volwassen katten en 3x zoveel babypoesjes toen we hier kwamen wonen, oude eigenaar voor het gemak maar laten lopen...........allemaal wild, wat moet je. Het achtervolgt me nog..........
Caatje

Esther schreef op maandag 25 juni 2007, 21:55:


Wijken voor, of blijven staan bij niet normale druk is natuurlijk enorm belangrijk, maar dat doet ze dus goed.
Ik zou beginnen met de dingen waar ze nooit van zou mogen schrikken eens op te schrijven in een trainingsplan. Hoe bv. om te gaan met het verkeer op straat.
Ik denk dat je dat zelf allemaal het beste weet.
Als het allemaal zou lukken, wil je haar dan berijden, of is het om samen te wandelen?
Ik weet zeker dat alles te trainen is. De vraag is of je dat alleen kunt, of ter plaatse een 'aangever" nodig hebt.
Ik wil altijd helpen denken Es, maar dat wist je al denk ik.

Piet

vagebond schreef op maandag 25 juni 2007, 20:50:

.

bruidsluier? Is dat wel gezond voor een paard?

Piet schreef op dinsdag 26 juni 2007, 8:50:


Ze draven inderdaad erg hard. Vroeger reed ik veel samen met een paar meisjes op afgekeurde dravers. Die draafden hard, dat dan wel, maar ze waren erg braaf. Ik kon toen nog niet heel goed met Bully overweg en dat ging prima met die dravers erbij. Heb er vroeger bij de handelaar ook veel gereden en weinig problemen mee gehad.

Maar het is ook erg afhankelijk van hoe het meisje is.

Margot

Elzaliene Proost schreef op maandag 25 juni 2007, 22:01:


Wezenlijk verschil vind ik dat dierenarten, verpleegkundigen en andere hulpverleners altijd vechten voor het LEVEN. Lukt het niet, dan is dat overmacht, erg verdrietig maar je hebt het beste gegeven, alles gedaan om te voorkomen.

Die mensen in slachthuizen, werken om te DODEN. Om (gezonde) levende wezens te ontdoen van het leven.

trea hoex schreef op dinsdag 26 juni 2007, 9:58:

.> Wezenlijk verschil vind ik dat dierenarten, verpleegkundigen en

ik neem aan dat niet iedereen altijd een keuze heeft met wat voor een soort werk je te pakken kunt krijgen. Als je een gezin moet onderhouden is werken in een slachthuis een optie, ik neem ook aan dat er geen lange rij wachtende is om daar aangenomen te worden. Ben er etterlijke keren geweest voor het halen van paardepoten maar alleen de lucht die er, zelfs in de kantoren , hangt, is genoeg om m'n maag om te laten draaien. Het riekt er geeneens zozeer naar "dood" maar naar doodsangst...........uren moeten ze vaak wachten voordat ze aan de beurt zijn...........niet voor niks vegetarier!!!
Caatje

Caatje schreef op dinsdag 26 juni 2007, 10:04:


Ik weet niet of je in landen waar veel armoede heerst echt een keuze hebt en je principes kan naleven. Denk dat je dagelijks brood toch het belangrijkste is.
Alcoholmisbruik in landen als Rusland is niet voor niets zo hoog.

Ben ik ook nooit zo stuk van, van dat argument.
Je moet hem eens in gezelschap uitproberen als er een twaalfjarig kind verongelukt.
"Achj, hij heeft gelukkig twaalf mooie jaren meegemaakt"
Valt meestal eens tuk minder goed dan als je het over dieren hebt.

Esther schreef op dinsdag 26 juni 2007, 0:15:


Lol om je eigen referentiekader dan toch...

Hier 5000 zielen in de gemeente en vet meer dan 500 paarden.
Dit is DE spaanse campo, domein van doma vaquera. Iedereen rijdt hier met de daarbij traditionele en prima functionele spullen.
Roestig vaquera-bit en serreta aan franjehoofdstel, instappers met beenkappen en roestige sporen, plastic weggooiglas met 'wikkie' in de hand op het woonzadel.
Op de zeg 100 vaquera-zadels zeg 5 españolas en 1 portuguesa.
Er zitten verschillende ruiterzaken vlak in de buurt, zelfs in het dorp zijn de standaard spaanse dingen gewoon op voorraad. Ook artesanale zadelateliers op steenworp afstand.

HC

trea hoex schreef op maandag 25 juni 2007, 19:37:


En hoe kun je nog carnetariër zijn?

Elzaliene Proost schreef op zaterdag 23 juni 2007, 12:49:


Mijn ervaringen in de paardenwereld zijn nog beperkt, dus excuseer als mijn vraag voor jullie eenvoudig te beantwoorden is ...

... Ik heb een jonge hengst die ik absoluut een maatje wil bezorgen (niets zo triestig als een paard alleen in een weide). Een merrie is geen optie, wel een ruin of een hengst. Ik heb een leuke, 6-jarige hengst op het oog, vandaar mijn vraag : kan je zomaar, hupsakee, 2 hengsten samen in een weide jagen ? Is er niet zoiets als een "aanpassingsperiode" ? Kan het zijn dat de 2 hengsten gewoonweg niet "bij elkaar passen". Kan me dat perfect voorstellen. Wat als het niet "past" ? Ik zie al griezelbeelden voor me van gewonde paarden ... Hoe pak je zoiets aan ?

Als je de "traditionelen" deze vraag stelt, word je quasi uitgelachen en toch voel ik aan mijn water dat het zou kunnen lukken. Een antwoord als "knip, knip, ballen weg" is voor mij ook geen antwoord ...