Eva Saegerman schreef op donderdag 28 juni 2007, 14:03:


Dit kon het oa dus wel eens zijn wat er fout is gegaan...

Duurt dat niet te lang?

Ja , maar dat ze nou echt enthousiast word...nou nee , niet echt.

Intermediate bridge...
Conrad; EXS...EXS..EXS.EXS.EXSEXSEXSEX..EXS!!!! Tja , dat lukt mij dus nie he , jullie wel??
Ik gebruik es...es..es.es.eseseseses , dan val ik niet zo over mijn tong.
Wat is het gevaar als je de brigde niet consequent genoeg uitvoert?Want dat kon ook nog wel wat beter bij mij vrees ik...

Oke , verlies de moed niet , en wacht op Conrad...

Gr Esther

hallo Wojonowska,
Kun je wat beter omschrijven wat je bedoelt met kruisende gang, doet ze dit met de voorvoeten of achter, in stap of in draf etc?

Hallo Piet,
Even een reactie op jouw reactie. Het is heel goed om kritische vragen te stellen als je een paard gaat kopen, of dat nu een draver is of een ander ras. Maar ik keek echt op van jouw opmerking over de gang van de olifant. Het is namelijk zo dat de snelste gang van de olifant niet de galop, maar de tolt is! en dit is een gang die heel veel dravers ook in zich hebben. Dat komt door het pacerbloed.
Wat betreft het koersen (de wedstrijden van dravers voor een sulky): er zijn hele goede, ook paardvriendelijke trainers, maar ook mensen die eigenlijk nooit met dieren zouden mogen omgaan. Als het paardje mak en gezond is, kun je heel veel plezier aan een draver beleven!

Huertecilla schreef op donderdag 28 juni 2007, 12:01:


Nee, HC, daar heeft het h e l e m a a l niks mee te maken.
Jack en ik staan er extra niet in, dat hebben wijzelf met Hans en Simon overlegd. De reden daarvoor is dat wij het veel te druk hebben om nog veel nieuwe klanten aan te nemen. Dat is ook de reden dat wij alleen nog maar aan huis komen bekappen in een straal niet verder dan 40 km van ons af. De overige klanten komen zelfs naar ons toe met hun paarden.

Zo tevreden ?
TEVEEL WERK.... Zóóóó druk met ONS BEDRIJFJE, weet je wel.... dat paardencentrum, die MANEGE.
(zo je het wilt kun je het van me hebben) :

Pien

Jappeloup de Luze, volgens mij was dat wel bekend dat dat een halve of hele draver was, zie de site dravers.nl. Het was een klein paardje met een groot hart.
Dravers zijn vaak erg gevoelig, je kunt ze niet trainen en rijden vanuit het idee "Hij moet het maar doen . . " en ze zijn ook wel eenkennig, wat voor- en nadelen heeft. Persoonlijk ben ik echt een fan van dit ras (geworden), maar ik heb in Engeland ervaring opgedaan met de volbloed en vind het juist prettig om met gevoelige paarden te werken.

ik schrijf dit bericht voor een kennis die een paardje heeft, dat sinds een half jaar kampt met een vreselijk probleem.
in de tijd van ongeveer een half jaar heeft het paard (een merrie van 14 jaar)
3 aanvallen gehad, waarbij je gaat denken aan epilepsie.
1 aanval kreeg zij in aanwezigheid van de eigenaresse en deze aanval is dus nauwkeurig te beschrijven: eerst wordt het paard stijf, overstrekt zich, en valt om.
daarbij strekken benen, rug en hals zich en draaien de ogen weg.
het lijkt alsof het paard zich niet meer bewust is van de omgeving.
daarna staat ze weer op maar lijkt problemen te hebben met de coórdinatie en wil ahw. tegen dingen aan leunen. (weidepalen, muren) als zij die niet vind, (bv in het weiland) dan valt zij door de draden en raakt verwond.
de beide andere "aanvallen" zijn vermoedens, daar er op dat moment niemand bij haar was, maar zij toch met verwondingen buiten het weiland wordt aangetroffen, waarbij telkens de omheining is vernield.
er is al bloed afenomen en onderzocht, maar daar kwam niets uit.
tussen de aanvallen in is het een normaal, rustig en ogenschijnlijk gezond paard, eet goed, is sociaal en gedraagt zich naar mensen toe ontspannen.
het paard staat 24/7 buiten op de wei, krijgt hooi bijgevoerd in de winter en heeft een liksteen.
de dierenarts staat voor een raadsel. hij adviseerde een hersenscan te laten maken in Utrecht.
we hebben ook al op het net gezocht, maar kunnen geen relevante info vinden.
is er iemand die ons tips kan geven, of misschien (direct of indirect) iets dergelijks heeft meegemaakt?

Heerlijk, wat komt er weer een discussie op gang over onze Dravers!

lies zondag schreef op donderdag 28 juni 2007, 16:04:


Nee, nooit zelf meegemaakt gelukkig, maar er laatst wel over gehoord dat een paard van iemand die ik leerde kennen soortgelijke verschijnselen heeft. Dat paard is ook een erg nerveus paard met (ik meen) hoefproblemen.
'Ergens' is blijven hangen dat dat wel eens te maken kan hebben met een magnesiumtekort. Helaas is dat in met een doorsnee bloedproef niet vast te stellen (die bloedwaarde kan toch goed zijn terwijl er een tekort kan zijn). Om het magnesiumgehalte van het bloed vast te stellen zou je een spierbiopt moeten laten nemen; dat is redelijk ingrijpend, dus je moet je goed informeren hierover.

Hopelijk kan ik je op weg helpen met dit bericht.

Groet, succes, en hou ons op de hoogte, hier kunnen we allemaal van leren!

Pien

Aggut.... sta ik hier op onze binnenplaats, hoor ik zacht gepiep.

Ik denk nog 'zou het een vogel zijn of een jong poesje' en ja hoor : Een wilde kat heeft een nest met 4 jongen op onze binnenplaats in de struiken liggen. Ze zijn zo te zien niet meer dan één dag oud.
Nu maar hopen dat moederpoes nog terugkomt, ze is op de vlucht gegaan voor ons gevroet in de struiken.

En de hond effe uit de buurt he, 't zijn net kleine woelratjes....
Nou, dat wordt dus een opvolger voor Flo, die helaas niet meer is.
Pfff, 4 stuks ineens....

(Jack zegt net dat moederpoes teruggekomen is)

Pien

Spirithorses schreef op donderdag 28 juni 2007, 16:13:


Geen paard met epilepsie, maar een hond met zware epilepsie: verschijnselen komen overeen: eerst de aanval en later ruim tijd nodig om weer bij te komen: alsof hij dronken is: wiebelen, onrustig, niet stil kunnen staan.
Wij hebben heel lang met deze aanvallen doorgesukkeld: TE lang!
Ze volgden elkaar steeds sneller op en de 'bijkomtijd'werd steeds langer.

Op aanraden van de dierenarts zijn we naar Wageningen gegaan: daar zit een specialist in Epilepsie bij (in ieder geval) honden.
Hij heeft ons gigantisch geholpen, door met medicatie de aanvallen weg te nemen.
We hebben weer een gezonde hond, zijn levenlang aan de medicijnen, maar wel weer met een hondwaardig leven!

Je zal niet zoveel aan mijn verhaal hebben, maar misschien kan je hem gewoon eens een e-mail sturen: hij is erg netjes in het beantwoorden hiervan, kan je misschien zelf helpen, of weet anders wel iemand die WEL weet van epilepsie bij paarden!

Succes ermee!
Groeten Bianca.

internist.wagenrenk@planet.nl

Hij heet Dr. P.J.J. Mandigers
en is verbonden aan: VSC De Wagenrenk
www.wagenrenk.com