suzan schreef op maandag, 7 februari 2005, 20:21:


Florien de Graaf heeft ook een paard met artrose. Ik heb haar vandaag nog zien trainen met hem. Dat gaat heel goed. Zij kan je meer vertellen, over hoe haar paard behandeld wordt. Haar site www.stalrohan.nl. Op deze site vind je ook haar mailadres en telefoonnummer.

Groetjes Collane.

Piet schreef op maandag, 7 februari 2005, 11:36:


Hallo lui,

Heel leuk om jullie ervaringen met 'clickeren' te lezen, maar hoe zijn jullie eigenlijk begonnen? ik bedoel dus; waar hebben jullie je informatie vandaan waarmee je aan de slag bent gegaan. Het bovenstaande vind ik hardstikke goed. Iemand met een 'gevestigde naam' staat nog steeds open voor nieuwe dingen die ten goede komen aan de relatie paard/mens.

Groet,
Ineke

Ineke Klootwijk schreef op maandag, 7 februari 2005, 20:42:


Ik ben gegonnen met een demo van Inge Teblick te volgen. ff googlen en je ziet de link naar haar site. eind van de maand komt haar boek " Grondwerk met paarden, van spelen tot gymnastiseren", uit. Ik weet zeker dat dit vol staat met prima informatie. Maar ook door gesprekken met mensen hier op het forum en op internet alles lezen wat je te pakken kunt krijgen! Ook over klikkeren met andere dieren, honden bijvoorbeeld.
Groeten
Piet

Egon haalde het al aan.

Wat gebeurd er straks als de dierenarts bij je paard staat en alles moet optekenen ? Veel medicijnen die een dierenarts nu al voorschrijft zijn wettelijk geloof ik niet eens voor paarden bestemd. Vallen al die medicijnen straks weg ? En gaat de medische zorg voor paarden dan al 100 stappen terug ?

Dan de groep medicijnen, die je niet in je vlees wil, maar wel geregistreerd zijn als geneesmiddelen voor paarden ? Daar kun je je gechipte paard dus ook niet meer mee redden.

Ik geloof dat ik alleen maar blij ben met de ontheffing, en dat mijn dierenarts daarmee de vrijheid heeft zijn kennis en kunde te benutten.

Voor de chippers een tip, begin maar vast met een cursus kruidenleer want je dierenarts durft je paard straks mischien niet meer te helpen.

En dan het verhaal van fraude in de sport , nationaal starten met een ander paard leverd mischien een paar lullige centjes op. Maar waar het grote geld zit kennen ze je paard echt wel, of je moet een stal klonen achter de hand hebben.

Egon ik denk dat je een zwaar onderbelicht punt hebt aangehaald, waar we straks als paardenliefhebbers en eigenaren nog het hardste op nat gaan.

Welke gevolgen heeft het nationaal chippen op de medische zorg die onze paarden geboden gaat worden in de toekomst ?

Mvg Joost

Ineke Klootwijk schreef op maandag, 7 februari 2005, 20:42:


http://www.cremebrulee.be/inge/artikels/index.html

http://www.horsemanship.org/BHA_main.asp#frames(mainDiv=artikels/site/giftig.html)

2 site´s waar je vast een hoop kan vinden en bij de laatste ook een hoop kan vragen..

Gr, Nick
met geduld,vertrouwen
en liefde bereik je meer.

Tycho schreef op maandag, 7 februari 2005, 21:30:


Mwah...denk dat dit het probleem niet is hoor Joost.
Je dierenarts kan je paard alles geven wat hij nodig heeft...ook dat wat niet voor een paard bedoelt is hoor.
Het probleem ligt dan gewoon bij diegene die een paspoort heeft en aan gegeven heeft dat i naar de slacht mag....want dat mag dus niet op dat moment.
Ofwel.....door de chip en het paspoort zullen een hoop mensen die het niet zo nauw nemen met dierenwelzijn misschien niet eens WILLEN dat hun paard behandeld wordt? omdat ze er anders niet van af komen als het risico op overlijden aanwezig is?
Tuurlijk..crematie is alternatief...maar kost ook een hoop geld.
Zal eens opzoeken wat het termijn was waarbinnen men geen medicijnen toe mag dienen voor dat het naar de slachtbank gaat.

Gr. Nick
met geduld,vertrouwen
en liefde bereik je meer.

Hm, ik weet niet hoor. Dit zal vast voor een groep paardenhouders gelden. Mensen die het puur om het geld doen, zoals handelaren of zoiets. Maar voor de gemiddelde particulier die een (of een paar) paard heeft en daarvan houdt? Ik denk het niet, je hebt altijd nog de destructie zonder gelijk aan dure (duurdere) dingen als crematie te hoeven denken....

Groetjes Karin

Hoi,

Mijn paard heeft een smalle hoef met naar binnen lopende hoefwand. De hoef was toen hij kwam zeer slecht, maar nu begint de hoef er aardig uit te zien dan op de staal en het niet breder willen worden. De hoef blijft smal en vooral de voorhoeven zijn een probleem. Ik hou de hielen kort, maar moet ze zeer kort maken om de straal kontact te latem maken met de grond. Ik durf dit niet aan daar de hoef voor de rest al behoorlijk kort is. In fijte is de lengte van de hoef goed en als ik ga raspen merk ik dat de zool te dun word.
De hoeven groeien daarbij ook heel slecht. Bij de vorige eigenaar stond dit paard altijd in de bak en werd 1 keer per jaar bekapt, omdat de hoeven niet groeiden. Ze groeien nu wel meer, maar heel langzaam
Wat moet ik hiermee?

Voor de rest gaan de hoeven heel goed vooruit. Van een slechte witte lijn naar een mooie bijna schoone witte lijn. Van een platte voet tot zelfs wat bol naar hol.

Groetjes Josien

HannahFroukje schreef op maandag, 7 februari 2005, 20:41:


....... misschien heeft Torop geen 'passie' voor snelheid, maar heeft hij domweg nooit anders geleerd? Misschien is het volgende, ook al ben je natuurlijk heel goed met hem bezig (geweest), nog iets om je in te verdiepen:

Retraining the Racehorse

Most racehorses have had little foundation work.
Assume there has been little or inadequate training and start from the beginning.
Your hand in the air translates into pain for most racehorses. They were whipped to win and lose alike. Help them get over this.
Many racehorses have drugs in their systems that can take months to dissipate.
Large groups of horses, loud speakers, flags, etc. all mean go fast to the ex-racehorse. Help them learn to tolerate these distractions, intelligently. Don’t overload the horse.
Racehorses can be brought back to become magnificent all around well-adjusted happy creatures with patience and empathy.
Three to six month turn-out does wonders for horses just off the track.
Be certain the ex-racehorse has plenty of room to move and play and be a horse. Don’t keep your horses locked up in cells (stalls).
Assess the food issue. Too much hot foot (high protein) can slow progress. Consider beet pulp to keep weight on those wired Arabs and thoroughbreds.
Long quiet rides with other quiet horses does wonders for racehorses. Don’t ride with fidgety, nervous horses, especially in the beginning.

Van: Gentle Solutions.. Frank Bell

Hij heeft ook een video

Marianne

josien schreef op maandag, 7 februari 2005, 21:55:


Hoi Josien
Waarschijnlijk wist je het nog niet maar er is een apparte site voor de hoeven.
www.hoefnatuurlijk.nl
Zet het daar neer voor reacties. (knippen en plakken)

Gr. Nick

Marianne schreef op maandag, 7 februari 2005, 22:17:
*******************
Nou inderdaad, dat was toen ik hem wilde gaan "heropvoeden" inderdaad ook mijn eerste gedachte, hij heeft gewoon nooit anders geleerd, en hij kan misschien dus ook leren om andere dingen leuk te vinden. Ik denk ook wel dat zijn "passie voor snelheid" grotendeels uit z'n opvoeding komt hoor, dat zal zeker wel.

Het klinkt wat gek, maar Torop is in z'n hart juist best heel rustig (voor een Arabier). Het is eigenlijk een heel kalm paard nu, zolang er niets geks gebeurt. Zelfs als hij knoerthard gaat, blijft hij eigenlijk erg "cool". Eerder was dat niet zo, dan dacht ik dan ook dat hij zo hard liep uit angst, of alleen uit opwinding. Ten dele was dat toen waar denk ik. Het had toen ook iets paniekerigs en ongecontroleerds. TEgenwoordig niet meer. Maar toen ik zover was dat hij geen angst meer had in het bos, liep hij nog steeds even hard als ik hem in galop liet gaan.

Het is een tijd een strijd geweest, maar uiteindelijk (een half jaar geleden of zo) bereikten we samen een "overeenkomst": als jij je zo goed mogelijk aan mijn regels houdt, mag jij van mij ook lekker doen wat jij het leukst vindt. En pas toen - en dit was heel amusant - ontdekte ik dat hij het echt ook gewoon heerlijk vindt om heel hard te gaan en een tijdlang het uiterste van zichzelf te vragen in een sprint. Want op het pad waar hij normaal het vaakst hard gaat gedraagt hij zich dan namelijk Oooooh Zo netjes, draaft heel rustig en kijkt om de paar passen om, om mijn ogen te zoeken. Dat doet hij tegenwoordig JUIST voor die stukken waar we normaal hard gaan. Het is of hij weet dat als hij zich daar maar netjes gedraagd en geen eigen regels verzint, dat ik hem dan ook ZIJN lol zal gunnen en hij dan even mag doen wat hij wil. Hij mag dan namelijk even "vrij" (heb ik een commando voor), d.w.z. doen wat hij wil, hard lopen, niet hard lopen, of als hij wil zelfs grazen. Meestal is het dus knoerthard. Maar soms ook echt NIET het draait dus niet altijd op rengalop uit, soms blijft het bij een stevige galop, en een enkele keer heeft hij d'r geen zin in (komt alleen in de zomer voor hoor) en wil hij liever grazen. 1x bleef hij draven (dat is dan heel vreemd . Als hij een tijdlang hard heeft gegaloppeerd is 't ook weer goed, en als we dan stoppen, is er geen gehyper (meer) maar kan hij ook gewoon weer heel relaxt stappen.

Dit gedrag bevestigt voor mij eigenlijk dat hij het ook gewoon heel lekker vindt. Ik denk dat het bij hem een combinatie is: EN het past heel goed bij zijn karakter, dat felle sprinten en kicken op zo hard mogelijk gaan. EN het is hem ook met de paplepel ingegoten. Da's m'n eigen conclusie.

De dingen die je hieronder (had ik laten staan) nog als tips meegaf (waarvoor bedankt hoor!) komen me niet vreemd voor. B.v. die hand in de lucht, dat ze daar angst voor hebben, daar ben ik veel mee bezig geweest. Heb hem b.v. tijdenlang tijdens galop in het bos geaaid met de zweep. Al die dingen hielpen wel degelijk tegen zijn angst en opwinding in het bos. Maar met het verdwijnen van de angst en de opwinding, is nooit zijn drang naar snelheid verdwenen.

Krijg niet het verkeerde idee hoor, het is wel degelijk mogelijk om op Torop redelijk rustig te rijden in het bos. Je krijgt snel het idee dat ik op zo'n dribbelende hete arabier rijd. Maar dat is dus juist echt helemaal niet (meer!) zo. Als ik mezelf met andere ruiters vergelijk (waarvan een behoorlijk aantal met martingalen, slofteugels o.i.d.) dan moet ik eigenlijk altijd zeggen: mijn paard is eigenlijk het meest relaxed en het meest rustig in het bos vergeleken bij hen. Vooral in stap is hij superrelaxt en totaal niet meer gespannen. Als er gedraafd of gegaloppeerd wordt, is hij doorgaans ook ontspannen, maar wil hij nog steeds het liefst zo hard mogelijk. . , en hoe harder we gaan hoe meer hij zich er helemaal ingooit. Sprinten vindt hij gewoon heerlijk om te doen volgens mij (barrelracing vindt hij dan ook een heel leuk spelletje!).

Op voeding e.d. heb ik inderdaad ook gelet. Hij krijgt tegenwoordig trouwens, sinds kort ook bietenpulp erbij, nu we dat ook aan Neleke voeren. Dat lijkt me voor hem inderdaad niet zo slecht. Hij krijgt heel weinig brok. Maar of hij nu veel of weinig brok krijgt, hij wordt er wel wat meer of minder energiek van, maar ook al is hij wat laag in energie, als we in het bos gaan draven of galopperen, dan wil hij toch altijd graag hard. Hij wil z'n eigen kracht voelen zeg maar.

(eigenlijk snap ik dat ook wel, ik heb dat zelf ook wel, als ik b.v. goed zou zijn in squashen, zou ik er ook lol aan hebben om zo hard mogelijk en zo fanatiek mogelijk te meppen! Dan zou'k me d'r ook helemaal in gooien).

Och nou ja, ik heb het inmiddels geaccepteerd dat het deels ook gewoon z'n karakter is. Van Neleke zullen we nooit een scheurijzer maken en van Torop moet je denk ik niet verwachten dat hij langzaam galopperen leuk zal gaan vinden als hij niet eerst een stuk keihard mag .

************************************

Misschien is het

Nick Altena schreef op maandag, 7 februari 2005, 21:40:


Denk dat dat ook wel weer meevalt, het is meer een regel die we opgelegd krijgen en die door de sportbonden eigenlijk te positief wordt ontvangen. Die trekken er zelf weer hun eigen suffe belang uit. (gij zult geen ander als het opgegeven paard starten)

Ik ga weer ff doorslaan hoor Eigenlijk zou degene die de chip in je paard drukt, tijdens het aanbrengen moeten zeggen "hierbij verklaar ik je eigenaar tot vleesproducent"

Voor die tijd lezen we dan een protocol door en zetten onze handtekening, dat we zo'n biologisch mogelijk stukje vlees zullen leveren.

Ergens moet er toch iets verschrikkelijk fout zijn aan de medische handelingen omtrent onze paarden dat deze wetgeving zulke vormen aanneemt. Denken dat het zonder gevolgen zal zijn doe ik dan echt niet meer. Hoewel degene die bedankt hebben en niet geridderd zijn tot paardenmester mischien deels de dans ontspringen.

Tegen de tijd dat de haren voor DNA worden getrokken zal ik mijn paardjes toespreken met de woorden "hierbij verklaar ik jou paardje, tot mijn vriendje"

Deze site is dan het protocol dat ik gelezen heb , om een waardig vriendje te kunnen zijn.

Mvg Joost ( die probeert niet gekker te worden)

Ik kwam ook i.v.m. hoefkatrol bij Antoin de Both terecht. Ik neem aan dat je
de info daar vandaan hebt.
Ik kan je zeggen dat het onzin is.
Een paard heeft wel een voorkeur links/rechts en zodoende zijn die spieren
van de voorkeursrichting ook beter ontwikkeld. Als jij als ruiter zorgt dat
je ook op de andere hand voldoende oefeningen doet, is er helemaal niets aan
de hand. Je doet als ruiter niets fout, als je zelf rechtzit en meegaat in
de beweging van je paard.

Groetjes, Esther

Ivanhoe schreef op Sat, 05 Feb 2005 19:35:09:


Wat precies is onzin?


Toch merk ik juist dat ik op het ene paard meer naar links gezet wordt en op een ander paard meer naar rechts. Zelf denk ik dat je je daar van bewust moet zijn en dat onafhankelijk zitten niet genoeg is. Ik wil mezelf dus leren niet alleen te volgen en mee te gaan in natuurlijke scheefheid. Maar juist door niet mee te gaan zitten, voorkomen dat ik mijn paard bevestig en nog schever rijd.

Mischien bedoel je hetzelfde? Of heb je er toch een andere kijk op?

Veel paarden zijn rechtsgebogen dat merk je bv aan het feit dat bij licht aannemen van de teugels je paard meer druk zal geven op je linkerteugel.
Kort geleden reed ik een painthengst voor iemand waarbij ik (overdreven gezegt) het gevoel had er rechts bijna af te donderen. Dat was dus een links gebogen paard wat mij duidelijk op rechts zette.

Rechtzitten en meegaan werkt dus in zoverre dat je onafhankelijk zit, ik zit alleen nog wel afhankelijk van daar waar het paard mij zou willen hebben en het makkelijkste kan dragen.

Mischien zou je jouw conclusie nog iets verder willen toelichten?

Mvg Joost

Ineke Klootwijk schreef op maandag, 7 februari 2005, 20:42:
*********************
Zelf heb ik de principes van iemand uitgelegd gekregen en toen ik het eenmaal snapte ben ik gewoon begonnen. Maar ik doe er dus niet zo heel veel mee.

Nu heb ik een knabbelend veulen aan m'n rokken hangen, en eigenlijk denk ik ... zou je met een jaarling eigenlijk ook al kunnen clickeren? Heeft iemand daar ervaring mee? Ze is nu 10 maanden en wil duidelijk maar al te graag met dingen spelen. Ik ga haar ook maar een speelbal kopen, daar is't duidelijk een tiepje voor!

Het is dus een Belgisch Trekpaard veulen, en het is al duidelijk dat d'r grootste hobby eten is. Waar mijn Arabiertje schijnbaar ongeinteresseerd staat te wachten op het brokje, ook al clickeren hij en ik regelmatig een rondje, struint dat veulen na 3 x een brokje geven (niet eens in het kader van clickeren) al schaamteloos bedelend al mijn zakken na en probeert me de kleren van het lijf te trekken! Daar gaan we natuurlijk wel wat aan doen maar tis duidelijk dat zij van een ander kaliber is .

Mijn Arabier beloon ik dus heel regelmatig met een brokje en bij hem werkt dat heel positief. Hij wordt er ook nooit lastig van. Bij deze nieuwe dame heb ik daar m'n twijfels over, volgens mij wordt zij er juist wel erg lastig van.

Zijn er mensen met zulke voedselfanaten die ook clickeren? En hoe gaat dat?