Elzaliene Proost schreef op zondag, 13 februari 2005, 14:13:


haha hier volgt weer een avontuur van Dicky Dick
De wind waait hard, ik schat 8 of 9, en we gingen dus Ör en de kleintjes
ophalen. Jimmy had geen laarzen, dus die wachtte bij het hek, ik zou Ör wel
pakken, en Dick deed de kleintjes. Pakken ging best ok al waren ze wat druk
door de storm, maar toen........ Dick ging door de wei als een heuse
diepsneeuwskieër of wildwaterweilandkanoër, hij liet niet los, tsja dacht Ör daar gaan mijn
kleintjes, dus zij begon ook te waterballetten, nu was mijn arm nog steeds
pijnlijk van het avontuur met Falka, maar Ör vond het een reuze goed idee om
er ook een schepje bovenop te doen, dus zij pfoeeeee, hahaha, ik heb de
modder tot achter mijn Ören zitten nu. En Dick maar skieën, die ziet er ook
niet meer uit Hij werd echt gemangeld tussen 2 springende bokkende en
rennende veulens. Bij het hek kon Jimmy helpen, die heeft daar Bret
overgenomen, die ziet er nu nog het schoonste uit, maar de douche is
voorlopig weer bezet hier.
Dit was weer een verhaal van Dicky Dick, tot de volgende keer!

Groetjes Esther

Piet schreef :

Nee, ik ook niet. Maar de paarden en de lessers wel.
Die ruiters die nu toch komen opdagen rijden op paarden die tegen de wind in met het hoofd opzij en de neus op de grond met tegenzin de bak doorploegen en met de wind mee onder de staart stuiterend naar beneden jumpen .
Niet zo'n succes op het moment.... Groet, Pien

ik vind het best moelijk met dit ontzettend nat weer met het geven van hooi in de buiten bak. als het weer droog is dan is het makkelijk om klein hoopjes overal te leggen zodat de paarden in beweging blijven. maar nu heb ik het probleem dat de hooi meestal verwaardeloosd wordt en de enigste oplossing is om de hooi in een plaats onder het schuilplaats te leggen. dan staan mijn paarden daar tot het hooi op is dus krijgen ze geen beweging. idèeen zijn welcome.

sue garritsen schreef op zondag, 13 februari 2005, 21:50:


Wij hebben een stuk of 10 tractor/vrachtwagenbanden gehaald en die op een aantal plaatsen in de paddoccks en de bak neergelegd.
We dompelen ons hooi altijd in water omdat een van de paarden een stofallergie heeft. Vervolgens gaan de plakken hooi in de banden. Zo waait het niet weg momenteel. En de paarden kunnen er niet op piesen.
Groet, Pien

Ja Piet ik ben ook nog uit rijden geweest bij storm
maar toen waren we wel met twee en langs een trajekt dat wij
en de paarden goed kenden,
het woei toen zo hard dat mn maat op een gegeven moment
gewoon met paard en al onderuit ging
dikke lol
maar 't hangt ervan af wat je paard gewoon is van te doen,
als je hem op dat moment dingen laat doen die ie niet echt gewoon is
dan raken ze veel sneller opgefokt !
Ik heb het ook al meegemaakt op wandel bij een plotse snijdende bui
dat de paarden met zn allen afdraaiden en zoals beschreven bleven
wachten tot de bui over was, maar toen waren ze ook in groep
én gewoon om samen op stap te gaan.
Ik ben het volkomen met je eens dat wind en regen géén reden zijn
om thuis te blijven, want dan zit je vaker thuis dan op je paard
hier in dit tochtgat, maar gisteren en vandaag heb ik toch de paarden
op stal gelaten en ben ook thuis gebleven.
Ik heb ze wel gelucht zoals elke dag, maar ze waren in één tel
weer binnen zodra het hek (of wat er nog moet voor doorgaan) open was !

ik weet trouwens ook niet of die Mike van Elzalien wat gewoon is
maar ik denk van niet, vandaar beter voorzichtig met zo'n weer.
groetjes,
Peter

Okay, de meningen zijn dus iets verdeelt... Ik kan mij er inderdaad iets bij voorstellen dat o.a. paarden stormachtig weer niets vinden, ik vind het ook niets, maar hoe zouden paarden in de natuur dat dan doen? Ze moeten inderdaad toch eten? En er zal toch niet altijd een schuilmogelijkheid zijn, toch?

sue garritsen schreef op zondag, 13 februari 2005, 21:50:


Als je paarden eens één of enkele dagen niet veel beweging nemen
moet je daar echt nog géén drama over maken,
vanzodra't weer betert gooien ze eens alles los en halen 't wel in !
Je kan toch niet alles op een weegschaaltje leggen
Peter

Met een groepje hebben we vandaag voor een dag een binnenbak gehuurd.
De bedoeling was eigenlijk om een hele dag buiten bezig te zijn maar het stormde een tikkeltje te hard. Af en toe is het wel lekker zo'n binnenbak .

Hierbij een fototje van vandaag en een filmpje. Natuurlijk zonder bit en ijzers(en toevallig ook zonder boom )



(voor de rest van de foto's zie http://137.224.239.32/nh/forum/viewtopic.php?t=1202)

Het filmpje:

http://137.224.239.32/nh/forum/fotos_upload/play.avi

Groetjes Maaike

Elzaliene Proost schreef op zondag, 13 februari 2005, 22:20:


de minimale schuilmogelijkheid van een paard
is zn eigen kont !
En in de natuur gaan ze wel samentroepen bij slecht weer
en beschutting zoeken, al is het maar achter een graspol,
maar als de honger knaagt, dan moeten ze er weer op uit.
Bij onze huis-paarden hebben die beestjes het voordeel
dat ze eigenlijk niet op hun honger leven en dat op tijd en stond
het voer wordt aangesleept,
dus moeten ze enkel denken aan zichzelf beschutten ...

bij sterke wind (en regen) is wat een paard waarneemt
ook totaal anders,
bij ons is het zicht belangerijk en mag de wind ons in de oren loeien
zolang we dat kunnen verdragen voelen we ons veilig.
Een paard heeft een veel scherper gehoor dan wij
maar bij stormweer wordt alle geluid kompleet door de mangel gehaald
en zal het paard ook veel alerter moeten zijn om het geluid te kunnen lezen !
wat het paard ziet bij storm hangt ook allemaal te wapperen en te klapperen
en ook dat moet het paard kunnen thuisbrengen ...
Zn waarnemingszin wordt dan ook in faze rood gebracht
met nerveus gedrag als gevolg, tenzij je hem zijn veiligheid
in zn vertrouwde omgeving met zn vriendjes en zn knabbels
kan garanderen, dan wordt het waakzame rust !
peter

Peter Donck schreef op zondag, 13 februari 2005, 22:31:


Wij hadden even vette paardenpaniek gisteren.
In mijn menselijke naïviteit meende ik er met die storm goed aan te doen de paarden in de inloopstallen te voeren. Weet je wel, lekker beschut enzo, onder de (wapperende en schuddende golfplaten)....
Ik weer met mijn antropodinges ..............

Niets was minder waar, de volbloeden waren helemaal van de wap en gestressed ,overal spoken en gewapper en geklapper waarop gereageerd moest worden, waardoor ze geen hap door de keel konden krijgen, terwijl de koudbloeden zich niet van de wijs lieten brengen en snaaiden wat er te snaaien viel van die druktemakers.

Holly maakte het helemaal bont door vlak voor mijn neus door 2 lagen schriklint te stormen, zo graag wou ze uit haar stalletje (wij voeren alle paarden afzonderlijk met heel even een draadje ertussen).

Even later zag ik dat ik haar stond te voeren precies op de plak waar vlak van te voren de koppeling van een 1000 litervat het had begeven en het water met behoorlijke kracht de uitloop in gestroomd was....

Dat stalletje dat kan ik voorlopig even vergeten....

Pien

Spirithorses schreef op zondag, 13 februari 2005, 22:07:


....Overigens past er precies een speciekuip in zo'n vrachtwagenband. Zo kan ook die niet wegwaaien. Wij voeren daar de bieten in.
Pien

Spirithorses schreef op zondag, 13 februari 2005, 22:49:


Hahahahaahahah, mijn IJslanders zijn gepromoveerd tot warmbloed!!!! Die kleine makke lieve kinderknuffelponnies toch
Die van ons konden wild(wij)weiwatervaren!!!

Groeten Esther, bij nacht ontij en storm ook de uwe

Esther schreef :


...... en ik weet sinds vandaag alles van modderworstelen Pien

Spirithorses schreef op zondag, 13 februari 2005, 23:15:

Trouwens : J a c k zei dat het er ook best charmant uitzag hoe ik een uiterste poging deed met de hak sleuven te graven (hij kreeg visioenen van sawa's) waarnaar er een paard flats flats flats doorheen gebanjerd kwam en ik de modder tot in de haren had zitten.

En hoe ik bijna omkiepte toen Cherokee zich liefdevol aan mij kwam schuren. Niet zo heel erg handig als je laarzen net vastgezogen staan in de modder....
Gretz, Pien

Spirithorses schreef op zondag, 13 februari 2005, 23:15:


*****************
Ik inmiddels ook , want ik heb een patatteke van 10 maanden rondlopen , en belandde eergisteren op m´n rug in de modder. Belgje sloeg linksaf terwijl dat niet de bedoeling was ... en liep bij wijze van spreken dwars door me heen. Ploeff daar lag ik in een diepe plas. Ik was met de bus, nou, heb wel bekijks gehad op m´n weg terug, met m´n rug vol drek en m´n laarzen onder de modder. Hahaha ... Maar wel koud! Brrrrr.

Je krijgt soms echt het idee dat je een olietanker aan een touwtje hebt. Het woord "veulenTJE" is bij haar niet echt op z´n plaats hihi.
Maar zooooo liefffff ..... ze leert ut nog wel (we zijn er in elk geval serieus mee bezig om haar wat zachter te laten reageren).