Van Mechelen Rita schreef op vrijdag, 18 maart 2005, 8:07:


Ook ik ben geen 20 meer.
En mijn merrie wordt in mei vijf jaar.

Ja, af en toe wilt ze wel eens uit haar dak gaan.........voluit galloperen en dan bokken.
Tot nu toe was dat in de diepe sneeuw en dan doet vallen niet zo zeer.
Ik rijdt met een boomloos zadel en zonder bit.
Ik ben ook niet van plan om aan een bit te beginnen.

Ik ben degene die haar de vrijheid geeft om voluit te gaan.
Dus ben ik ook degene die dan maar in het stof moet bijten.

Ze is ingereden en in een groep is er geen probleem om buitenritten met haar te maken.
Ben ik alleen met haar, dan loop ik eerst een eind en klim er dan pas op.
Ook dat gaat prima.
Het mooie seisoen komt er aan. :)

Van Mechelen Rita schreef op vrijdag, 18 maart 2005, 8:07:


Jouw vraag omhelst een hele wereld.
Voor de duidelijkheid ik heb tot nu toe western gereden en rijd nu alleen nog buiten met een zo zacht mogelijk bit, maar het ligt niet aan het paard hoe de inwerking is van een bit he.
Het is de hand van de ruiter die een bit in laat werken.
Wat wil je nu weten Rita?
Hoe scherp je bit mag zijn zonder dat het mishandeling wordt?

Als je je werkelijk druk maakt om wat je paard voelt; welkom bij de club!!
Ga je verdiepen in het hoe en waarom.
Hier gaat het om hoe jij rijdt en hoe het dier is opgeleid. Heb je een zelfstandige zit of heb je teugels nodig om aan te kunnen trekken met aan het eind een ijzeren stop voor jouw zelfvertrouwen?
Doe je grondwerk? Een aanrader is het nieuwe boek van Inge Teblick, "Grondwerk met paarden" om een betere band te krijgen en een pony die licht is, die luistert, die jou vertrouwt en waar jij op kan vertrouwen.
Ik ben van plan mijn jonge paardje op te voeden zonder dat er ooit een bit in zijn mond komt en met mijn 13 jarige aan het omscholen naar "The Dutch open" ( Wauw Egon, hoe vind je deze nieuwe naam?)een hoofdstel zonder bit, pas ontworpen door Egon.
Misschien een wat ander antwoord dan dat je verwachte, maar ik hoop dat je er iets mee kunt.
Laat het maar weten en wij supporteren Rita.
Succes met je paard!
Piet

e m kraak schreef op vrijdag, 18 maart 2005, 3:41:

De BB; inderdaad rijden wij met de neusriem hoger op de neus en ook losser.
Wij rijden eigenlijk nauwelijks met de teugels sterker aangetrokken dan de zwaartekracht; ze hangen ook bij teugelhulpen bijna altijd door. Daarbij geef ik signalen en geen constante druk.
Heb voor de hengst nu een nóg stabieler uitvoering van Ludomar waarvan de onder de kaak kruisende riem van rondgenaaid leer is. Deze zit niet in de nek vast en is geweldig in het snel 'lossen'. Heb de teugels van rondgenaaid leer en zonder gesp aan de ringen vastgezet. Dat maakt zelfs de druk van de zwaartekracht aan de neusriem lichter = nóg lichter teugelsignalen. Een gesp of bajonet van 50 gram is toch weer 50 gram die je niet als teugelsignaal ter beschikking hebt en in bv. galop wordt het door de beweging een veelvoud.


Wat is een serrata anders dan een ijzeren 'touwtje'?
Jij legt een dun touwtje over de neus, een serrata is op dezelfde plek een stukje ijzer.
De werking van beiden is wijken voor druk.

Er zijn losse-serrata inzetten te koop, ook met ring aan de zijkant en die kan je met leer of touw exact zo, zonder gesloten neusriem, optomen als jou halster. Dan is het verschil in mijn beleving alleen en uitstuitend het materiaal op de neusrug.
Hoewel een serreta per definitie tandjes heeft, zijn er ook uitvoeringen zonder en met voering, waarmee het verschil met een kaptoom helemaal verdwijnt.

Ik heb hier een zelf met biothane gevoerde en met leer omtrokken 'serreta' voor me liggen om een BB als combinatie-rijkaptoom te kunnen gebruiken (heb je daarover geprobeerd te mailen, onder meer met de vraag of jij de duitse Hinrichs 'kent', maar die kreeg ik drie keer terug en drie keer is.....)

Staat op 'things to do'; het boek waar dit instaat ligt in de dozen voor de verbouwing van de bibiliotheek en ik heb geen idéé in welke.

Ja: 'gevorderde' heeft niets te maken met de doorlooptijd toch? Sommige engelsen die hier al vijf jaar wonen kunnen nóg geen brood in het Spaans bestellen.
Ikzelf relateer vordering liever aan het niveau van vertrouwen in het paard en de lichtheid van de communicatie. De crux zit in het jouw paard te laten willen wat jij wil.
Iemand die dat vanaf dag één doorheeft en effectief kan toepassen is wat mij betreft per dag één van gevorderd niveau. Ik kan mezelf helaas nog niet altijd of onder alle omstandigheden daartoe rekenen.
Als ik dat niveau ooit bereik, zou ik het liefste met halsriem rijden, doch realiseer me dat in de werkelijke wereld buitenrijden zonder enige vorm van klassiek ogende optoming tot problemen leidt; we zijn allang blij dat hier bitloos geen punt is voor de verzekering....

Wij rijden bijna uitsluitend buiten en veel in terrein dat soms ronduit gevaarlijk is en niet bepaald alleen in stap. Zowel de balans als de bewegingen van paard en ruiter zijn inderdaad vaak te ruig. Hoe onafhankelijk je normaal ook zit, met een paar sprongafzetten over oneffen ondergrond op een steile helling zijn de hoek en balans van de teugels niet altijd optimaal. Verder gaat niet altijd alles zoals je dat wil en poep gebeurt.
Daarbij ervaren wij het BB als erg prettig omdat de gesloten neusriem stabiel blijft zitten en mócht je eens onelegant aan een teugel 'hangen' dan heeft dat relatief weinig vervelend effect voor het paard.

Ik mis wellicht iets overduidelijks, maar ik zie geen ander verschil tussen jouw touwuitvoering en het BB dan:
- scherper touw op de neusrug
- ontbreken van gesloten neusriem
De gesloten neusriem geeft mij in het terrein de mogelijkheid met minder aandacht op de teugelvoering te rijden, de milde leren neusband geeft me een goed gevoel over het effect van die 'slordigheid' op het paard.

In Parelli-taal: een leren neusband geeft je tot fase 2, een gevoerde kaptoom tot fase 3, een dun touw tot fase 4, een Roy-hackamore tot fase 5 en een serrata tot fase 5½ (minder kracht dan de hackamore, maar letterlijk scherper). Je kunt ze allemaal met fase 1 'bedienen'.

Een andere punt: de combinatie bit en geloten neusriem is dwingend en opsluitend. Daarbij nogal bruut vanwege de samenwerking van tegegengestelde krachten.
Zónder bit zie ik het opsluitende van een ruime gesloten neusriem niet zo; er is geen bit dat de mond open drukt waardoor de neusriem deze niet tegenhoudt nog verder te openen.

jo schreef op vrijdag, 18 maart 2005, 9:37:

Hmmm... en die vrachtwagens op de provinciale weg die het pad een stuk verderop kruist???

Wij kunnen er hier in andalusië ook wat makkelijker mee zijn omdat het voor het paard weinig kwaad kan. Hier is vallen voor onszelf soms wat l
listiger.

In mijn optiek is buitenrijden met wat voor optoming ook pas een goed idee als jouw paard onspannen mee wíl werken. Dan maakt het eigenlijk ook ineens niet meer uit hoe 'scherp' die optoming is, want je hebt deze niet als dwangmiddel nodig.
Piet maakt een goed punt wat een onafhankelijke zit betreft: heb je die niet, dan is een 'zachte' optoming de enige acceptable optoming en een enkel gebroken trens is knap scherp....

Persoonlijk ben ik sterk gekant tégen bitten en daarbij vóór het gebruik van dwangloze optomingen.
Dit tweede punt komt echter pas om de hoek kijken als jouw paard betrouwbaar wil meewerken. Net als bij het werken met vee is rijden in verkeer echter een risico en ik kan me voorstellen dat je altijd een optoming met een 'stok-achter-de-deur' wil gebruiken.
Verder zijn paarden kanp verschillend en daarbíj hebben volwassen paarden al een programma wat niet altijd helemaal te wissen of overschrijven is. Lang niet alle paarden kunnen met het ontbreken van de mogelijkheid tot fase 4 omgaan; alleen de wetenschap dat die er is, is soms genoeg om fase 1 te kunnen rijden.
Vergelijk het met die pelham: je kán bruut handelen, maar eigenlijk hoeft het niet. Dan is, afgezien van dat het een bit is, die Pelham is de praktijk toch helemaal niet scherp?

Tussen twee afspraken door, met een schuin oog naar het prachtige weer en balend dat het geen paardentijd overblijft vandaag nog een hoofdstel geknoopt. Nu van 6 mm koord, van dat gebreidachtige.
Bij een beter gesorteerde doehetzelf winkel 2 mooie stalen gelaste ringen gevonden. Dus ze zijn er wel.
Kijken hoe dit bevalt morgen, want alles is 2 mm dunner, het touw , maar ook de ringen.
Gisteren beviel het goed, na wat geklooi omde knopen op de juiste plaats te krijgen.
Don moest er flink aan wennen, hij ging kauwbewegingen maken, lopen zoeken naar het bit leek me.:)
Het grote verschil is het rijden met neckreining. (Met 1 handje cojbojtje rijden) Dat maakte hem in de war, omdat de teugel die langs zijn hals gelegd wordt iets anders zegt dan de minimale- maar toch- druk bij de ring en dan nog de teugel over zijn kaak, allemaal anders dan anders. Ook niet te vergelijken met een stalhalster. Omdat daar de druk die je geeft toch ook van de zelfde kant komt als bij het gebruik van een bit. Eigenlijk voor mij een stimulans om nog zachter te werken. We wennen er wel aan.
Zijn er meer mensen met ervaring met Egon's Dutch open?
Piet

e m kraak schreef op vrijdag, 18 maart 2005, 3:41:



Ik heb jouw site nog eens en nóg eens aandachtig gelezen en ík lees er gewoon een harde trap na uit en nee, ik vind dat absoluut niet netjes want ik zie geen enkel verschil in de werking van jouw versie op het NOTA BENE schérper inwerkende touw na.

Een normaal touwhalster heeft ook een gesloten neuslus en kun je nauwelijks een claustrofie-special noemen. De getoonde touwversie is hé-le-maal identiek aan het cooke-ontwerp alweer op alleen de scherpere werking van dun touw na. Het is niet voor niets dat deze touwversie ook gebruikt wordt als tussenstap van bit naar BB. Dat deze uitvoering in de VS onder de Cooke-patenten valt lijkt me duidelijke taal.

Wat is er anders aan en mis met twee ringen in een normaal touwhalster knopen en daar een doorlopende, onder de kaak kruisende losse teugellijn in te hangen?
Ik zie het écht niet: lijkt míj krek hetzelfde werken maar veiliger..... met het voordeel dat je een lus onder je hoofdstel hebt zitten om je paard onderweg mee vast te zetten.
Of deugt een touwhalster op zich al niet?

Bij een BB kun je de neusriem prima hoger en losser om de neusrug sluiten en de optoming blijft gewoon werken met dat verschil dat je dan net als bij jouw versie zelf op de balans en plaats van het hoofdstel moet letten.
Nogmaals: in mijn perceptie is jouw op zich prima ding een Cooke-BitlessBridle van scherper touw zonder gesloten neuslus.

Lees het bovenstaande niet als als afkatten van jouw touwversie, want dat is het niet.
Lees het bovenstaande als onbegrip voor het afzetten tegen Cooke en de werking van zíjn idee, want dat is het wel.

Huertecilla schreef op vrijdag, 18 maart 2005, 16:33:


Ik zit me echt hard af te vragen, de bemerkingen van Inge ook nog duidelijk in memory, of en in hoeverre mijn touwtjeding in gebruik via een belevingswereld als de jouwe "scherper kan inwerken", rechtstreeks vergelijkbaar met serreta zelfs volgens jou. En ik zie het niet....


WELK "normaal" touwhalster? Er zijn er nogal wat. Vandaar dat ik de uitleg van Nygard voor het fiador-halster opgenomen heb op website.


Welke touwversie heb jij het nu weer over? URL?


Heb jij de volledige teksten van het Cook-patent op je scherm staan? Zoniet, dan kan ik je die beter ff mailen anders blijven we wat dit betreft langs mekaar heen kletsen. (Nu net verstuurd).

Misschien is het ook wel een goed idee om die Cook-patent-tekstzooi als link op mijn hoofdstel-website te zetten. Het stukje citaat eruit op de inleiding leek me echter voldoende en daarbij had ik juist geen zin de aandacht verder naar een patenttekst te leiden waarvan ik me juist duidelijk wens te distanciëren en die niet van belang is voor MIJN ideeën, doch ik wil het wel "harder" spelen, via de volledige teksten indien noodzakelijk... Cook haakt in op een "paardenwereld" waar ik van gruwel. En Inge heeft heel erg gelijk in dat ik "met lichtje zwaai", maar dan in de zin dat mijn ideeën omtrent omgaan met andere dieren een compleet nieuwe start zijn (=niet inhaken op het in de diverse paard gerelateerde (sub-)culteren gebruikelijke).
Het Cook-patent interesseert MIJ op zich eigenlijk verder niet aangezien het zich in hoofdlijn laat samenvatten door " physiologically and effectively restraining and controlling " terwijl mijn opzet een totaal andere is die ik eerder, om het verbaal vergelijkbaar te maken, zou samenvatten als " a means for transponding signalling in operant conditioning without controlling ". Niet de "scherpte" van mijn materiaalkeuze is daarbij van belang maar vooral de lichtheid en reactiesnelheid. Echter ik hoef geen patenten te laten schrijven (het voorgebruik is vanzelf al voldoende aangetoond om evt. volgende patentaanvragen kansloos te maken); praktisch belangrijker is dat iedereen die paar knoopjes mag/kan leren en in luttele minuten en een verwaarloosbare materiaalinvestering mijn ding in elkaar prutsen! En zelfs in veranderingen/verbeteringen ben ik hooglijk geïnteresseerd.

Het is pas na het lezen van de patent teksten (en waarom toch heeft Cook die niet rechtstreeks gelinkt vanuit zijn website?) dat mijn hoge dunk van meneer Cook een flinke optater gekregen heeft. Desalniettemin blijft het idee van de onderlangs kruisende teugels ook nmm een goed idee, hoewel Cook niet de enige of eerste is die op dat idee gekomen is, en slechts op grond hiervan is het patent dan ook niet verleend, noch lijkt het patent erg werkzaam gezien de ook in de VS gangbare varianten.


Nogmaals, op het moment dat je een ding van iemand in jouw gebruik aanpast aan je eigen ideeën heb je het ding veranderd. Jij gebruikt dus, zoals jij het beschrijft, en zelfs al zou je er een C-BB in verwerkt hebben, geen C-BB meer.
Binnen dit kader (voert wel wat verder) zou het me heel interessant lijken mijn uitwerking met die van Cook te vergelijken in een test/research-opzet (waarin de fysiologisch geclaimde effecten van Cook er t.o.v. bit-varianten lang niet zo florissant als geclaimd uit kwamen).
De clou komt er steeds weer op neer dat ik een weg zoek om een totaal andere dan gebruikelijke manier van omgang duidelijk te krijgen. Mijn hoofdstel-ideetje draagt daar hopelijk toe bij, omdat ik denk dat het gedrags-sturend (bij mensen) is. We zullen wel zien, en ik denk de twijfels van Inge ook wel te zien maar da's nog geen reden de impuls niet te geven.


Nee, we begrijpen elkaar op vrij kritieke punten echt niet. Dat zie ik duidelijk. Maar je helpt me zo wel perceptionele bottlenecks duidelijk te krijgen


Lees wat dit aangaat eerst die patent teksten nou maar.

Groeten, Egon

We hebben hier tot dusver (als ik niemand vergeten ben!):

pain-less bridle (Esther)
gentle bridle (Ineke)
Verwenhalster (Isabel)
The Dutch Softy (Piet)
soft bridle (marina)
Libra (=weegschaal) - the naturally balanced rope-halter (Huertecilla)
The Dutch Open (PIet)

Nog meer goeie ideeën?
Ik vind Libra, als weegschaal met associatie naar vrijheid (LAT liber) wel heel mooi, maar ben benieuwd waar het schip strandt.
En the Dutch connection is ook nog zo gek niet - doen we onze imago weer eer aan met "geen cent teveel"
De Amerikanen, Russen e.a. gespuis mogen ook nog zeggen wat ze er van denken

Groetjes, Egon

Omdat ook ik toch best nadenk over de spullen waarmee ik al dan niet mee rijden wil en dus ook nagedacht heb over dit touwhalster wil ik eens zien of ik in wat simpele bewoordingen duidelijk kan maken of ik het nog snap.
Wel weer lang...maar dat zijn jullie nou wel gewend van mij



e m kraak schreef op vrijdag, 18 maart 2005, 18:44:


Voor mijn gedachte hebben beide heren een beetje gelijk
Hiermee maak ik het voor mezelf wel moeilijk om dit duidelijk uit te gaan leggen.

Tja, dacht ook ik bij het zien van het eindresultaat.....wat is nou eigenlijk het verschil met het leren Cook hoofdstel...buiten de zichtbare feiten als leer versus touw.
Pas na de uitleg van de natuurkundige krachten verdeling door Egon dacht ik het een beetje begrepen te hebben.
Egon , je zegt het wel weer als ik het nog fout zie.

Ik ga een poging doen...

De scherpere inwerking van het dunne touw :
Ja inderdaad...dit dunne touw (ik heb hem van 6 mm) is? maar zeker oogt scherper dan een leren riem.

Nou ben ik niet zo´n grote ster in natuur en/of wiskunde maar het lijkt me dat als je met dezelfde kracht aan beide teugels trekt, het paard van het 6 mm. touw meer zal voelen dan van een bredere leren riem (die vaak ook nog aan de binnenkant verzacht/gepolsterd is)

iets van uhhh...de kracht op het verschillende aantal vierkante cm. verschilt bij dezelfde druk?

Echter.....juist door het dunnere touw en met dit principe....is het de bedoeling dan men juist NIET hard trekt en hoeft en kan dit ook niet?

Het touwhalster weegt zowat niks = dus minder nadrukkelijk aanwezig voor het paard dan het zwaardere leren cook-halster.
Hierdoor zal de geringste beweging ook eerder opgemerkt worden door het paard?

Dan een van de belangrijkste....zou men toch net zo hard trekken aan 1 teugel als dat de gemiddelde ruiter het als normaal acht....dan zakt het hele zooitje scheef en heeft dit trekken geen nut meer...dit in tegenstelling van het leren cook halster waaraan men wel heel hard kan trekken en die ook op zijn plaats (althans beter) blijft zitten.
Of dit bij dit cook-halster dan ook nog enig nut/effect heeft op het juist (volgens jouw gedachte/wil/opdracht ) reageren van het paard weet ik niet.

Nou juist door dat dit touwhalster onmiddelijk van plaats veranderd en zodoende het trekken geen nut heeft, zie ik hierin een grote stap voorwaarts in het op gang zetten van de hersenen van de ruiter, zoals Egon dat in andere bewoording noemt....
Deze zal dus een andere oplossing moeten gaan zoeken en vinden om het gewenste effect te bereiken...denkend hier bij aan navelsturen, zit, stem...enz. ?

OF????? juist die teugeldruk weer totaal te laten vallen en met veel minder kracht toch het juiste signaal doorgeven?.....want zo werkte het ding dus wel!

De ruiter wordt dus eigenlijk bij een foute behandeling van het paard accuut op de feiten gewezen? en krijgt zelf een probleem ipv. het paard?

De enige manier om met teugels toch iets voor elkaar te krijgen is dus het touwhalster te gebruiken zoals het bedoeld is....met minimale druk cq kracht....de ruiter zal dus echt met vreselijke zachte hand moeten werken.

Met daarbij nog steeds de vermelding dat juist door het betere aanvoelen van het paard deze krachten niet meer nodig zijn. (het verschil tussen vrijwel niks voelen, het halster was licht, en de minste druk voelen?)

Ik vind het een beetje vergelijkbaar...ook gezien de groep waarvoor het bedoeld zou zijn, met 2 verschillende soorten bitten.

Stel je voor...een rubber bitje (weet het niet eens zeker maar dacht dat dit zacht was) en het meest scherpe en ongelooflijk inwerkende bit wat je kan kopen.

Nou wordt er altijd en overal geschreeuwd door die mensen die dit scherpere bit gebruiken dat men echt wel met een hele zachte hand rijd?
Als dit nou dus werkelijk zo zou zijn dan zijn het nmm. juist deze mensen die de overstap naar dit touwhalster kan maken, maar dat terzijde.

Om enig gewenst effect te verkrijgen denk ik (ik heb niet van die dingen) , dat men met het scherpe bit veel minder kracht nodig heeft om een signaal te geven dan met dit zachte rubbere bit? Theoretisch gesproken dan he...de praktijk laat vaak weinig verschil zien...

Even buiten de in het patent staande echte bedoelingen van deze heer...

Vergelijk ik dit nou weer terug met het cook-halster (leer-zachter-breed) met het scherpere touw.
Bij welk halster heb je nou de minste kracht cq beweging nodig om het gewenste effect te bereiken ?
Mij lijkt het dus bij dit touwhalster?

En dit....zoals ik het begrijp , is nou net de bedoeling.....niet wijken voor de druk...hoe groot die ook is....maar mee wijken met de zo min mogelijke druk die men geven kan.

> Het is pas na het lezen van de patent teksten (en waarom toch

Tja, ik heb mee gezocht om dit patent te bekijken,
Het werdt weer diep in de nacht want `t was aardig verstopt (verkeerd nummer op de site) en ook ik ben daar aardig geschrokken van de omschrijvingen en bedoelingen die daar stonden.
Hierover wordt echter op zijn pagina en in de verkoop praatjes gezwegen.
Het hoeft niet...maar het is er wel voor gemaakt...laten we maar zeggen.

Natuurlijk kan men ook dit cook-hoofdstel aanpassen zoals het je zelf goed dunkt.
Iets waar ook ik overigens nog steeds over zit te denken.

Dit vind Egon natuurlijk wat minder...

Maar ik zie naast de voordelen van het touw nog steeds een groot gevaar.

Wat te doen in een paniek situatie.....

De ORS is hier al vele male besproken, dat kan hier ook mee natuurlijk.

Maar dan de mensen die , zoals we allemaal wel weten zijn er daar een hoop van, zelf in paniek raken waneer het paard dit ook doet.
Wat als i er nou eens echt vandoor schiet....
Een veel voorkomende reactie van deze mensen is om beide teugels beet te pakken en hierin te gaan hangen !

En dan???? wat gebeurd er dan met dit dunne touw en dat paarden-neusje?
Want eenzijdig trekken gaat niet....maar aan elke kant van de teugel evenveel trekkracht ???

Maar ja,dit soort dingen.... dat kan je met elk hoofdstel....de vraag is dan wat de minste schade opleverd in mijn ogen....en daar ben ik nog niet over uit....

Het fijt dat dit touwhalster zeer simpel van opzet is, spot goedkoop om te maken (hoeft beslist niet meer dan 5 euro aan materiaal) , door een ieder zelf te maken, te wassen voor de nette ruiters, in alle touwkleurtjes te verkrijgen voor de mode bewuste ruiters, ook aan te passen is door iedereen, je kan op de neus ook een bontje om het touw doen bijvoorbeeld....maakt het voor mijn ogen een halster wat voor veel mensen is weggelegd....

Maar wel bedoeld en nmm. alleen bedoeld voor de ruiter die echt weet wat het met de handen aan het doen is.
Die een totaal onafhankelijke en goede zit heeft.
Als ook een paard dat op meerdere manieren " bestuurbaar" is...dus niet voor een paard dat alleen gewend is om op bit en trekkracht te werken...
Het lijkt me beslist ook niet bedoeld voor een beginnende ruiter alsook niet voor een onzekere maar ervaren ruiter die het paard niet volkomen vertrouwd of kent.

Nou...eens kijken of ik ook maar een beetje in de goede richting denk.

met geweld bereikt men een
hoop,met geduld,vertrouwen
en liefde bereikt men meer

Jee Nick, ik kon je in één keer helemaal volgen!!! en je zit aardig in de richting waarin ik denk ja.

Overigens is Cooke niet de oorspronkelijke bedenker, dat is Rev. Edward Allan Buck. Vandaar dat ik met de patentekst van Cooke niet kan zitten (bovendien kan ik die in het licht van de toepassing bij volbloed renpaarden die geen her-opvoedingscursus krijgen nog plaatsen ook).
Het ging/gaat míj om het weg kunnen laten van het bit en met een lichte optoming te kunnen rijden.
Het bitlessbridle geeft me bovendien de mogelijkheid om in leer een redelijk conventioneel uiterlijk te creeëren en dat is hier in de werkelijke, en behoorlijk conservatieve, wereld voor de acceptatiegraad van paardvriendelijk rijden geen nadeel.
Het bitlessbridle is, inmiddels al weer 2½ jaar geleden, voor mij echt een doorbraak geweest en het was de info van Cooke die het bij mij op het netvlies heeft gebracht.

Het gewicht van het hoofdstel is niet van belang Nick, dat zit om het hoofd en varieert niet in signaalfunctie. Het daarvoor cruciale deel is de helft van de rondlopende kruisende teugel in het hoofdstel en het volledige gewicht van de teugel. Vergelijk dit met het afgeveerde en onafgeveerde gewicht van een auto.
Inderdaad is een hoofdstel van dun touw scherper en komen daardoor lichtere signalen duidelijker door. Zie serreta....
Het bredere en zachter leer of biothane van het BB-hoofdstel maakt het minder scherp en vergevingsgezinder. Ik heb ook twee versies met combinateis van leer/biothane en touw (breed, zacht gevoerd leer over de neus, dun leer als bakstuk en frontriem, soepel 9 mm. lijn als kruisende lus).
Bij allen is het gewicht van de bewegende delen bepalend voor de minimumwaarde van de hulp. Vandaar dat ik nú met rondgenaaid leer werk (soepeler en sterker per gewichtseenheid dus bij dezelfde sterkte lichter te maken) en zoveel mogelijk de metalen delen vermijd.

Bovenstaande is echter redelijk mierenwippen: een gewoon touwhalster met ringen in de neusknopen en daar doorheen een doorlopende kruislijn is een prima en goedkope zelf te maken oplossing die tóch voldoende stabiel is en jouw terechte veiligheidsopmerking invult. Ik heb doorgelaste ringen, leer en touw gewoon op voorraad liggen en knoop/maak deze dingen zelf naar behoefte.
Mijn vaquera-uitvoering ken je. De evolutie-hengstenversie op basis van Ludomar ben ik bíjna mee klaar; moet alleen nog een traditionele mosquero op. Ik hoop daar morgenmiddag aan toe te komen en een foto te maken. In dat ding poog ik een traditioneel uiterlijk, een superlichte werking en een fase4-stok-achter-de-deur te integreren.

Het opvoedkundige aspect van de versie van Egon zie ik helemaal. Opvoeding van ruiters op al opgevoede paarden...
Vandaar dat ik het een prima ding vind voor opleidingsomstandigheden maar ongeschikt voor buitenritten.

Voor wie van een bit wil omschakelen zie ik:
1. Parelli-basis
2. BB-touwhalster
3. Egon-versie
en pas
4. Buitenrijden met leer/biotane-BB als weg.
Ik heb het zelf anders gedaan en de nodige hechtingen, -blusten, een botbreuk en een handvol ontwrichte lichaamdelen als leergeld betaald.
Oh, en ik draag inmideels meestal ook een helm als ik wat ga uitproberen )

Huertecilla schreef op vrijdag, 18 maart 2005, 23:18:


Allan Buck is correct (alleen niet Canada zoals je mij mailde maar California), in 1988 gepubliceerd in de "New Scientist".
Voor degenen die geïnteresseerd zijn heb ik een dieplink geprobeerd te maken in de USA-patentliteratuur naar dat van Cook - ik hoop maar dat ie werkt:
http://patft.uspto.gov/netacgi/nph-Parser?Sect1=PTO1&Sect2=HITOFF&d=PALL&p=1&u=/netahtml/srchnum.htm&r=1&f=G&l=50&s1=6,591,589.WKU.&OS=PN/6,591,589&RS=PN/6,591,589


Wát kun je plaatsen? Dat je i.p.v. opvoeden maar spijkers om hun kop trekt? Ik vind het bizar.


Da's fijn, maar je gooit mij toch maar voor de voeten dat mijn houding richting Cook niet zo netjes is. Ik vindt daarentegen meneer Cook zelf niet zo netjes.


Het gewicht/massa is wel van belang! Ik zal proberen het in J&J-taal voor iedereen uit te leggen: als er een vlieg over de rug van de hand beweegt voel je dat, ja? Voel je een zelfde mate van beweging nog als er een olifant op staat? Ik dacht het niet... dat komt omdat de relatieve gevoeligheid afneemt bij toenemende amplitude van signaal. De sensorische cellen zijn binair t.o.v. een drempelwaarde, en je hebt bij grote amplitude daarvan de meeste, en dan vooral uiteraard de gevoeligste, al "verbruikt". Als ze al niet stuk zijn, hebben ze een recuperatietijd nodig.


Ik blijf de serreta een uiterst ongelukkig vergelijk vinden. Je hebt me ook nog niet uitgelegd waarom je het rechtstreeks vergelijkbaar vindt, daarom vertel ik nu maar waarom ik vind van niet: het ding zit namelijk vast op de bedoelde plek net als een bit, terwijl mijn gevalletje een balans moet zijn. Dat Libra heb je mooi gevonden... doet toch vermoeden dat je een beetje snapt hoe het werkt.


Nee, het maakt het lomper. That's all.
Als je "minder scherp" beoogt, moet je de verhouding van impuls vanuit ruiter naar paard variëren niet door het hoofdstel te verzwaren maar door de teugels te verfijnen. Als jij zulke ruwe handen hebt als je zelf in vorige post beweert, krijg je van mij als instructeur dus teugeltjes van 3 mm in je knuisten, desnoods 0,4 mm gevlochten staaldraad - sterk zat maar dát voel je dan hoop ik toch na een minuut of 10 wel
Het is gewoon niet de bedoeling dat je TREKT! En nog minder dan je CONSTANT TREKT!!!
Zoals ik boven beschrijf werkt het verzwaren van het hoofdstel alleen maar verlompend.


Wat is Ludomar, behalve een zadelmakersbedrijf?


Ik ben natuurlijk benieuwd naar je nieuwe maaksel en foto. En toch blijven wij in de clinch over benadering. WAAROM heb jij een "fase4" stok-achter-de-deur nodig? Me dunkt dat er zat bit-bedenksels bestaan, om nog maar te zwijgen over die mooie serreta, die fase 100 kunnen bewerkstelligen, en ook massa's paarden bij wie dit niet helpt op een moment dat je je fase x nodig denkt te hebben. Ik zie echt niets in het alsmaar weer terugvallen op dit soort geweld.


Opvoeding van ruiters op al opgevoede paarden. Zo zou het utopisch wel moeten gaan. Staat exact zo in AL mijn oudere boeken. Helaas is de huidige situatie in NL zo dat goede leerpaarden met een kaarsje te zoeken zijn. En dat lijkt me niet te verbeteren, zolang je het aan de ruiterkant niet aanpakt.


Reden graag?
Gaat met mijn hengsten namelijk uitstekend. OK, zijn superknuffelpaarden en is geen onafhankelijke maatstaf... maar Idunn en Piet die als eerste onafhankelijk uitproberen geven toch ook al goede resultaten terug.


Wat is BB-touwhalster? Op Cook's website zie ik het in ieder geval niet en Google retourneert ook niets.

Groeten, Egon

Mensen bedankt voor jullie reacties.. ik heb het allemaal een beetje uitgeprobeerd maar dat was niet lang meer nodig want al gauw was savage weer de oude =D... Hijs weer heel lief gelukkig en werkt weer graag.. ik denk dat hij gewoon wat kuren had ofzo.. heeft hij wel eens vaker last van vooral in de winter en slecht weer... maja hij heeft de laatste tijd weer goed gewerkt en gesprongen dus het zit gelukkig weer goed :)..

Groetjes Gianna

e m kraak schreef op zaterdag, 19 maart 2005, 7:25:


Ik kan helemaal volgen waarom hij op naar onze maatstaven niet opgevoede renpaarden een scherp middel gebruikt in een poging het bit uit de mond te krijgen.
Het is niet realistisch om te veronderstellen dat in die wereld van groot geld
humanistiche motieven de doorslag geven.
Dat doen ze bij míj wel en ik pas de methodes niet toe al was het alleen maar dat ik wedstrijdgebruik van een paard al te ver vind gaan.
Desondanks kan ik de redenering van Cooke in het perspectief van de renbaan helemaal plaatsten.
Dat is het verschil tussen de eigen normen en waarden en inlevingsvermogen.

En dat is een reden om zelf onbehoorlijk te doen? Voor mij niet.

Alleen de onafgeveerde massa telt voor de lichtheid van het signaal; het hoofstel zelf beweegt niet. Lijk desnoods naar een hoofdstel met bit. Het gewicht van het hoofdtel doet er voor de lichtheid van de teugelhulp aan het bit niet toe. Zelfs het gewicht van het bit maar voor een klein deel.
De vergelijking met een afgeveerd wiel van een voertuig gaat goed op.
Beter kan ik het niet uitleggen, dus laat het hierbij.

...en dan kan je de vergelijking met een serreta niet volgen???

Zucht....... Wellicht dat jij dat eruit gelézen hebt en dan heb ik me wellciht niet helder genoeg uitgedrukt, maar dát had er niet uit te halen moeten zijn.

'door het hoofdstel te verzwaren' vind ik ook een interessante gedachtensprong. Dat suggereert het doelgericht zwaarder maken van het hoofdstel. Dat kan ik nergens terugvinden..... wel het zachter maken van het hoofdstel zodat het minder 'bite' geeft dan een dun touw of een serreta.

Omdat ik met een jonge in opleiding zijnde hengst door vrij ruig terrein stap en daar veel onverwachte dingen tegenkom.
Jouw referentie-kader en ervaring heb ik niet. Ik heb alleen déze bloedkikker die van merrie-feromonen alleen al reflexmatig naar een hartslag van 225 vliegt. Noem het onzekerheid of onbekwaamheid van mij als je wil, het zij zo. Mijn ervaring met deze pielemans is dat het meenemen van een fase4-mogelijkheid voor hem genoeg is om fase 1/2 te blijven en dus neem ik fase4 mee. Desnoods alleen voor mijn eigen gemoedsrust.

Maarreh.... dun touw geeft al een fase4 mogelijkheid; die heb ik met het zachtere en bredere leer niet, vandaar dat ik die bij pielemans inbouw. Hopelijk blijkt dat het niet nodig is en dan haal ik die er eenvoudigweg weer uit; maak ik een mooie kleurstrip over de neusriem over de gaatjes.


Sorry Egon. Ik kan het niet duidelijker uitleggen dan ik tot u toe gedaan heb. Jij leest er helaas alleen 'ruwhandigheid' uit. Lees ander de posting van Nick nog eens door; hij belicht hetzelfde punt vanuit een andere hoek.

Ik denk dat het net is als met waarom jij niet kan volgen dat ik Cooke kan volgen m.b.t. de renpaardenwereld. In de wijde wereld buiten een onheininde zandbak doen zich taloze onvoorziene omstandigheden voor waarbij het ideale onderschikt is aan wat dan en daar noodzakelijk is.
Als mijn pielemans een merrie meent te ruiken terwijl we de pas naar Alfarnate oversteken, met een diepe afgrond naast het smalle rotspad, dan is met al mijn humane overtuiging over de lichtheid van de hulpen fase4 een prettig hulpmiddel. Dat is met een aanstormende vrachtwagen waarvan dan ook de remdruk nog eens in een sisknal ontsnapt niet anders.
Niet perfecte ruiters op niet perfecte paarden hebben dan een niet perfecte maatregel nodig en dat staat helemaal los van hun streven naar perfectie.
En ja, ik heb inmiddels een 'álles-los-reflex' voor schriksituaties en tóch acht ik in mijn wereld van buitenrijden een stok-achter-de-deur zinvol.

= Men knope een touwhalster zoals die universeel gebruikt worden; noem het Parelli, noem het touwhalster.tk, weet ik veel, een touwhalster.
= Hang doorgelaste ringen in de twee beginknopen van de neusbrug.
= Haal een een kruisende teugellijn door de ogen en
= Presto
een BB-touwhalster. Nog duidelijker: zo'n touwhalster als dat van jou maar dan met een geloten neuslus zoals die universeel zijn.

Nogmaals Egon, ik denk het prima opleidingaspect van jouw idee in het streven naar perfectie helemaal te zien.
Ik zie alleen niet wat het verschil in werking is ten opzichte van wijken voor druk. Ook een licht tikje is druk; als ik wil dat een paard naast me opzij gaat ga ik ook niet letterlijk drúkken; 'press the hair' en dan nog maar heel even is genoeg. Dat is met teugelshulpen niet anders en het blijft wijken voor druk. Snap je nu dat een serreta helemaal identiek werkt?
Indien niet, dan krijgen we het niet door de dezelfde deur ben ik bang.

Veel succes met jouw fijninstrument! Ik ga een bergwandeling maken met pielemans....

Door iemand op een ander forum werd ik gewezen op het volgende bitloze hoofdstel/rijhalster.
Het is gebaseerd op het parelli halster en aangezien er een discussie gaande is over biloze hoofdstelletjes leek het me wel interresant om hier te plaatsen.


http://www.cross-rope-bridle.com/

Dit is een aangepast Ludomar hoofstel:

http://www.mijnalbum.nl/Album=QWDW8BNO

De rondlopende 'teugel'-riem zit in de nek niet vast en is onder de kin van rondgenaaid leer.
De teugels zijn kort uitgevoerde 'roping reigns', eveneens rondgenaaid.
De teugels zitten met een blokkerende clip vast aan het hoofdstel.
In de neusriem zit een met zacht leer ontrokken en met biothane gevoerde metalen beugel waar twee kaptoom-ogen ingeschroefd zitten.

Het is de bedoeling om met licht doorhangende teugels te rijden. In principe met een minimum aan teugelhulpen en die zijn op de nek of lichte 'tikjes' aan nog steeds doorhangde teugels.

De beugel geeft de mogelijkheid een waarschuwing te geven in geval van grenzen-aftasten door de hengst. Als hij écht niet wil, dan houdt het op; als dwang nodig is, moet hij terug in de picadero want dan is de opvoeding/opleiding ergens fout gegaan. Ik zie dit daarom meer als het figuurlijke laten zien van de stok-achter-de-deur en níet als een rij'hulp'.

De kaptoom-ogen geven de mogelijkheid om twee lichte kaptoomteugels aan het hoofdstel te bevestigen en daarop te rijden.
Ook geeft dit de mogelijkheid om met dubbele teugels te rijden.

Het hoofdstel heeft een voor andalusië conventioneel uiterlijk en dat is niet onbelangrijk helaas.

Het hoofdstel niet te koop en ik ga het ook niet voor anderen maken. Ook is het geen voorbeeld van hoe ik denk dat 'het' zou moeten.
Het is wel een illustratie van de mogelijke toepassing van een bitlessbridle die in de huidige trainingfase van mijn jonge hengst prima lijkt te werken.