jose schreef op dinsdag 13 maart 2007, 9:56:


Voordat dit weer een serieus topic wordt en sommigen op het idee komen om hun paard meer eiwit te voeren:

Bespiering krijg je niet door welk soort voedsel dan ook. (Steroide anabolen en hormoonpreparaten even uitgezonderd). Als je de tour-de-france wil winnen, kampioen gewichtsheffer, etc. etc. is er geen enkel eiwitrijk dieetje wat je helpt om je doel te bereiken. Er is maar 1 ding: TRAINEN.

Zoals iedere sporter weet moet je tijdens een spieropbouwtraining niet MEER eten, maar gewoon gezond eten. Zo min mogelijk suiker, geen kunstmatige toevoegingen, etc.

Eiwitten krijgt een paard per definitie teveel binnen. Teveel eiwitten zijn belastend voor het lichaam, het kost de nieren en lever veel moeite om het overschot kwijt te raken. Omdat paarden per definitie teveel eiwitten binnenkrijgen hebben ze een paar voorzieningen om het overschot te lozen. Ooit wel eens afgevraagd waarom paardenzweet schuimt? Dat is omdat paarden het zweet gebruiken om tegelijkertijd een deel van het overschot aan eiwit kwijt te raken! Het extra voeren van eiwitten aan een paard is dus sterk af te raden.

Groeten,
Frans

Eva Saegerman schreef op dinsdag 13 maart 2007, 10:09:


Je kan evt. wat krachtvoer bijgeven maar dat hoeft zeker niet.
Geef een super kwaliteit kuilgras of een veel betere kwaliteit hooi dan wat je nu geeft.

Frans Veldman schreef op dinsdag 13 maart 2007, 11:15:


Een reactie op Frans maar:

Hoe je paard eruit ziet is niet alleen een kwestie van training.

Kwalitieit van voeren kun je aflezen aan een paard, dit zijn paarden die niet een geweldige kwaliteit ruwvoer krijgen. Anders zagen ze er beter uit namelijk.
En nee, ik pleit niet voor krachtvoer om dat op te vangen.

Maar het is beslist niet waar dat paarden altijd teveel eiwitten krijgen.

van lennep schreef op woensdag 7 maart 2007, 11:39:


Nou, weer een aantal wandelingen gemaakt. Ten eerste helpt het inderdaad wanneer ik overdreven met haar meekijk, en daarna duidelijk tot rust kom, ik adem uit, en kijk naar mijn voet, of rommel wat aan mijn jas. Sieta lijkt er dan van overtuigd dat ik het ook gezien heb en dat ik heb besloten dat het niets is.
Ook geëxperimenteerd met het negeren of gewoon doorlopen, maar dan blijft ze me aanstoten met haar neus. Dan gaat het wel om iets waar ze écht ongerust over is, als er bijvoorbeeld gewoon een plastic zak ligt naast, of op het pad, loopt ze er wel langs als ik gewoon doorloop. Weliswaar snorkend en met haar hoofd laag richting 'het enge', maar meer dan met een boogje eromheen lopen gebeurt er niet.

Vorige week is mijn oma overleden. Ik had veel behoefte aan afleiding en lekker met Sieta bezig zijn, omdat zij me rustig maakt. Ik besloot om toch een wandeling te gaan maken, ondanks dat ik weet dat ze erg gevoelig is voor mijn stemming. Ze staat dan dus constant stil en wil eigenlijk niet met me mee. Controlevragen zoals conrad dat noemt. Weet je zeker dat je in staat bent om me te leiden? En dat vraagt ze me dan zo'n 20 keer, om de paar meter.

Ik heb ervaren dat ik een erg grote invloed heb op wat zij doet, al is het inderdaad maar iets waar ik aan denk. Dat is natuurlijk niet geheel nieuw voor me, maar het is wel meer dan dat ik dacht
Gisteren was Inge van Equestor bij me om zadels aan te meten. Omdat de bak te zwaar was zijn we een stukje naar buiten gegaan. Langs de weg liep ik er naast, terwijl ik met Inge aan het praten was. Mijn aandacht was dus vooral bij het gesprek, ik liep te praten en zij mocht mee, inderdaad. Gevolg; een paard wat relaxed met haar hoofd laag volgt.
Later op de dag ging ik zelf nog een stukje en was ze weer een stuk drukker.

Wat aan het veranderen is aan haar, is dat ze steeds meer naast en voor me durft te lopen. Ook met een ander paard erbij durft ze nu hele stukken te leiden, terwijl ze er vroeger nog niet eens naast durfde. Dat kreeg ik dan ook echt niet voor elkaar. Om te oefenen laat ik haar wel eens voor me lopen, ze trekt niet en weet ook dat ze mijn 'navelrichting' (zo noemde michiel het geloof ik) niet mag doorkruisen. Wanneer ik nu merk dat ze gespannen raakt stuur ik haar terug achter me. Dan kalmeert ze weer.

Vooruitgang, maar nog steeds loopt ze te gillen in de hoop dat er andere paarden zijn, heeft ze dunne mest, enz enz.

Els Kleverlaan schreef op dinsdag 13 maart 2007, 10:06:


Bedankt Els. Voor zover ik het kan vinden lijkt ons beestje het meeste op de Aphodius distinctus. Het gekke is wel dat op de foto die ik vond er maar eentje stond, terwijl ze bij ons alleen in legioenen optreden. Ik zal proberen of ik de foto ook in de serie kan plaatsen.
Wat ik nu nog wel zou willen weten of de mest, na de verpulvering door deze beestjes, worm- en eivrij zou zijn. Dat scheelt een hoop werk.
De vliegende beestjes zijn trouwens vooral tegen de avond te zien, als de mest helemaal bewerkt is.

Frans Veldman schreef op dinsdag 13 maart 2007, 11:15:


Het niet gespierd zijn opvangen met krachtvoer zou niet in me opkomen
vandaar dat ik vroeg aan jose hoe zij dit zou aanpakken...
Enige remedie op paardjes ronder gespierder te krijgen, lijkt me spieropbouw door training dus.
We maken nu meer wandelingen en langere wandelingen dus dat komt wel goed.

jose schreef op dinsdag 13 maart 2007, 11:15:


Kuilgras kregen ze al bij, bovenop het hooi.
Van het hooi kan ik zeggen dat het zeker van goede kwaliteit is, en dan vergelijk ik het met de andere paarden die hetzelfde hooi krijgen maar die wel drie keer per week een cross trainen en dus flink gespierd rond-lopen.

Eva Saegerman schreef op dinsdag 13 maart 2007, 12:39:


Misschien ontwormen? Maar ik vind ze ook niet echt te mager hoor!, maar misschien wel wat weinig glanzend.

Moniek

Moniek schreef op dinsdag 13 maart 2007, 12:44:


Nou ja, ze zitten natuurlijk onder het zand. Dan valt er mischien ook niet veel te glanzen.

Frans Veldman schreef op dinsdag 13 maart 2007, 11:15:

Frans, mag ik je nog iets vragen ?
Op men werk wordt vandaag het gras afgemaaid en weggegooid. Zonde als onze paardjes zo hunkeren naar vers gras. Lijkt het jou een goed idee een hoop vers gemaaid gras vanavond mee te nemen (wordt om 15u in zakken gestoken en om 17u30 ligt het op de wei dan) en aan de paardjes te voeren?

Gisteren ook een zak meegenomen en helemaal rondgestrooird op de wei. Als de paardjes niet naar het gras kunnen, kot het gras naar de paardjes
Het léék wel even een mooie weide vol gras
En het hooi, dat bleef even liggen ...

Enig idee of ik gemaaid gras zou moeten beperken in hoeveelheid?

Logisch gezien lijkt het mij nu eender of het paard het gras afmaait met de bijterkes, of een machine, maar ik zou Eva de voorzichtige paniekzaaier niet zijn, moest ik het hier niet even vragen

In Spanje is de chip 'gespreid' ingevoerd en erg slim ofwel 'slinks'.
Er is ooit sprake geweest van een algemen verplichting en dáár is met toen niet mee doorgegaan en dienden alleen de paarden voor een stamboekregistratie gechipt te worden.

Het vorig jaar echter is een regeling ingevoerd waarvan ík niet heb kunnen achterhalen hoe en wanneer maar de ingangsdatum was 1 april 2006 met een overgangsregeling van 1 jaar.
De regeling omvat meer dan chippen alleen en is érg slim opgezet.
Zo is de gebruiker van de grond (en of opstal) verplicht een vergunning te hebben voor een paard.
Omdat wij meer dan 5 equidae hebben was ook een 'plan de sanidad' verplicht en dat is een heel boekwerk.
Chip, vergunning en het al héél lang bestaande 'paspoort' zijn gekoppeld.
Zonder 1 van die dingen kan een paard niet meer van eigenaar
veranderen bijvoorbeeld en blijft de oude verantwoordelijk.

Er is geen ontheffingsmogelijkheid noch een procedure voor een bezwaarschrift. Ja, je mag er gerust elke advocaat op zetten die je wil doch de paarden die je hebt zullen ondertussen aan de regeling moeten voldoen. Die paarden zijn waarschijnlijk al van ouderdom overleden voor je een uitspraak hebt en met die uitspraak kan je waarschijnlijk toch niets omdat het vast en zeker een kool-en-geit-uitspraak zal zijn.

Het handige is dat de uitvoerende organisaties aleen maar hoeven te vragen naar de gebruiker van de grond. Als die er niet is, dan kunnen de paarden in beslag genomen worden. Wie zich meldt is de pisang.
Dit betekent ook dat een grondeigenaar zich wel twee keer zal bedenken als hij niet weet of de eigenaar van een paard de papierwinkel in orde heeft.

Hier in onze vallei staan naar schatting bijna 1000 paarden. Van die paarden waren alleen de PREs voorzien van een chip en verder bijna geen één.
Sindsdien is een paardenhouder hier bekeurd met een fóse boete voor iets heel anders, de 'illegale' verhuur van paarden. Dat is voor slechts een paar mensen hier een punt en was niet meer of minder dan een signaal. Wel een glashelder signaal en inmiddels zijn vrijwel álle paarden én gechipt én hebben alle houders een Código.

Ik was eergister bij het regionaal landbouwkantoor om, ivm blauwtong, de uitvoerprocedure op te vragen en daar waren verschillende mensen met héle stapels papier en hun dierenarts aan de arm. Allemaal echter keurig met hun 'Libro'.

Over hoe het ergens anders in het grote Spanje is kan ik geen zinnig woord over zeggen doch hier in het agrarische binnenland van Andalucía zíjn de paarden (op de spreekwoordelijke uitzondering na) inmiddels gechipt.

HC

Eva Saegerman schreef op dinsdag 13 maart 2007, 12:48:


*************************
Spieropbouw heeft toch OOK te maken met eiwitten (spieren bestaan nu eenmaal uit eiwitten) en dus ook met voeding.

Het lijkt weleens alsof er gedacht wordt dat je alle paarden maar zo arm mogelijk moet voeren en dat dat altijd beter zou zijn. Volgens mij is dat echt niet altijd zo. Bij mijn eigen paard was het aandeel eiwitten in het bloed destijds gewoon te laag, de eiwitten lagen onder de norm en er was tegelijkertijd sprake van spierafbraak. Hij was op dat moment niet optimaal gezond maar daar gaat het mij nou juist om, je kunt niet altijd van een gemiddeld goed gezond paard uitgaan, simpelweg omdat niet alle paarden gemiddeld EN goed gezond ZIJN.

Hij was dus niet optimaal gezond en had blijkbaar even wat meer nodig. Begon toen ook meer spieren op te bouwen. Daar waren ook een aantal supplementen bij betrokken trouwens, ik weet niet precies wat nou precies voor de ommekeer heeft gezorgd.

Ik weet dat de algemene mening hier is van onbeperkt hooi is altijd voldoende maar ben het daar dus absoluut niet mee eens als je dat naar ALLE paarden (gezond, ziek, oud, jong, bejaard, sport, niet-sport) wil gaan doortrekken alsof het een wet zou zijn die altijd opgaat. Want dat is het gewoon niet. Ja, je kunt 'm wel proberen door te trekken maar dan neem je dus voor lief dat die groep voor wie het toevallig NIET opgaat, er onder gaat leiden of er misschien wel nadeel van heeft. Misschien is dat maar een enkeling, maar die ene uitzondering op de regel maakt een regel al niet algemeen waar.

Ik zou er dus toch een beetje mee uitkijken voordat men er een soort "dogma" van maakt dat altijd opgaat. Blijf vooral zelf een beetje nadenken, kijken en concluderen.

Eva Saegerman schreef op dinsdag 13 maart 2007, 12:48:


Eva je mag echt geen gemaaid gras geven, behalve als het met de zeis gemaaid is.
Dat plakt in de darm ( heb ik gehoord) kunnen ze ernstige koliek van krijgen.
groetjes Rini

eddy DRUPPEL schreef op zondag 11 maart 2007, 21:34:

Jouw belgische kennissen gaan daar ruim voor 2050 nog een fikse dobber aan krijgen als ze die niet al hebben.
Dit is uiteraard een 'prachtige' stok om de paarden uit dat gebied weg te slaan (vangen).
Als ze dat willen oplossen door de paarden op hun naam te schrijven en te laten chippen krijgen ze het dan noodzakelijke 'plan de sanidad' niet geaccepteerd, want het grondgebruikersrecht is niet aan hen.
Aangezien er andere belangen zíjn en lokale instanties volledig op de hoogte-, kan dat in één week na 1 april 'opgelost'zijn.

HC

eddy DRUPPEL schreef op zondag 11 maart 2007, 21:34:


'Vorig jaar bleek al hoe snel de verspreiding gaat toen het blauwtongvirus ineens opdook in Nederland. "We waren compleet verrast. We dachten dat het nog een aantal jaren zou duren voor het virus Nederland zou bereiken", aldus specialist Takken.' (Wageningen)

De vraag is nu of strengere regels beter controleren of juist niet het 'juiste' antwoord is.
In Spanje is, als kwetsbare buitengrens van europa tegen afrika aan, gekozen voor in iedere geval de registratie goed te regelen.
In verband met de vogelgriep heeft ook íedereen met kippen deze opgegeven bij het gemeentehuis. Op het moment alleen met directe informatieverstrekking als doel.

HC