Peter Donck schreef op zondag 3 februari 2008, 12:42:


Ja, ik geloof je wel. Was in Ruinen ook niet anders hoor... en meteen bleren als ze niets te vreten hadden. Maar die schapen zijn verwend met goed en veel gras...

Wat ik hier zo vreemd vind is dat ze soms een hele dag niet uit die paddock komen, en dus niets te vreten hebben. Je hoort ze niet.
Dan werk je uitbreken ook in de hand..... Ach nou ja, het kan niet echt kwaad hier.
Ze weten de weg en hierachter zijn geen wegen.....

Indy is eigenlijk het paardje van Eva. Maar Eva rijdt het minst van ons allemaal. Ze moet van haar papa twee keer in de week rijden. Ja 't leven is hier keihard!

Indy is een schatje en wij rijden allemaal graag met haar. Indy heeft echter een heel duidelijke voorkeur voor Eva. Komt Eva in de paddock dan komt Indy heel zachtjes met haar snorrebaard tegen Eva's gezicht vragen om geknuffeld te worden. Bij ons doet ze dat echt niet.

Indy is ook echt jaloers wanneer Eva met een ander paard rijdt, dan draait ze steeds haar hoofd weg van Eva en kijkt extra zuur. Zo was ze gisteren ook kwaad toen Eva voor de allerleerste keer op Sela's rug was gaan zitten. Sela reageerde amper, keek met een half oog naar Eva en 't was OK. Terwijl Indy bijna scheel keek van jaloezie.

"Ja," zegt Eva, "de mensen zeggen wel: dat is nu mijn paardje! Maar Indy zegt: Eva, dat is nu mijn mens!"

'k Wou dat ik de mens van Couscous was...

Patricia ter Haar schreef op zaterdag 2 februari 2008, 15:59:


Misschien een kleine troost: we maken in het dagelijks leven allemáál fouten! Het is natuurlijk lullig als zo'n fout een vervelende wending krijgt maar ik ben bang dat het bij het leven hoort. We moeten leren van deze fouten en gelukkig zijn paarden heel vergevingsgezind...

Ook ik maak ze (naar mijn mening) regelmatig. Dan is het even !@*$#@!!* en je probeerd hem geen 2e keer te maken. Maar helaas foutloos door het leven gaan bestaat voor niemand, óók niet voor je paard trouwens...

Sterkte met het herstel!

Ik heb hier momenteel 2 shetten rondlopen die strontverkouden zijn. Zomaar, in ene. Nu al een week of 2. Ze zijn niet ziek, eten en spelen gewoon. Ze worden met luchtcompositum en miltcompositum van de groene os behandeld en ook nog met celzouten. Dus helemaal natuurlijk. Van een shet zijn net de hoefjes weer helemaal goed, na witte lijn ziekte (deze had t in een lichte mate) en van de andere shet (vroeger altijd chronisch bevangen,normaal ook al astmatisch) zijn nu net bijna alle ringen eruit gegroeid.(ik kan me echt niet meer herinneren dat ie normale hoefjes zonder ringen heeft gehad, zo lang geleden echt jaren en jaren). En na een half jaar witte lijn ziekte (heel erg) behandelen, zie ik nu eindelijk weer een witte lijn terugkomen. Daarvoor was er gewoon niets, een leeg stuk tussen wand en zool. Als ik nu een da laat komen, krijgen ze natuurlijk medicijnen die waarschijnlijk niet goed voor hun (hoefbevangen)gevoelige hoefjes zijn. Ik voel geen opgezwollen lymfeklieren, en hun andere speelvriendje is helemaal niet verkouden??? Of dat moet nog komen. Ze likken van dezelfde steen, drinken uit een bak, lopen te neuzen met elkaar. Ik heb ook al gehoord dat zo'n verkoudheid een week of 6 kan duren.

Elzaliene Proost schreef op zondag 3 februari 2008, 14:03:


Echt shit zoiets, je zou even de tijd willen terugzetten. Maar ook ik heb vroeger eens een paard vastgezet in de trailer zonder stang erachter. En natuurlijk ging ie hangen. Zoiets is een les voor je leven. Sterkte met je paard, groetjes Ingrid

vagebond schreef op zondag 3 februari 2008, 14:16:


Mooie gelegenheid om eens iets uit te proberen, straks al s ie terug in orde is en je met trailerladen kan beginnen .
Als je paardje terug rustig op de trailer gaat kan je eens een werkwijze toepassen die ik ooit van Ray hunt heb gezien . Men neme een voldoende lange leadrope en haalt deze door het oog vooraan in de trailer zonder hierin een knoop te bevestigen !Je zet je paardje op de trailer en geeft hem het commando om "blijven te staan" terwijl jij met je leadrope achteruit stapt !! Op het ogenblik dat hij een stapje achteruit zet neem je effe touw aan zodat hij denkt dat hij vastzit maar jijzelf blijft mooie staan waar je stond .Zet hij terug een pasje naar voren en valt de druk van het touw weg ga je onmiddelijk naar zijn hoofd en beloon je waarop je met hem rustig de trailer afstapt en de oefening binnen enkele minuten herbegint . Deinst hij echter achteruit de trailer uit laat je het touw met enige weerstand vieren om onmiddelijk nadat je paardje stilstaat terug een stapje vooruit te vragen en te herbeginnen .Je laat zo bij het paard de indruk na dat je zelfs achter hem staande een controle over hem hebt waar hij zich niet kan aan onttrekken !!

Heb je je al ooit is afgevraagd waarom zo'n paard gaat hangen vlak na je bij hem bent weggestapt !! Is echt geen verlatingsangst hoor (kan wel maar niet in alle gevallen ) terwijl hij mooi bijft staan als je naast zijn hoofd staat !!!(verdorie nu kan ik het niet proberen ,baasje staat hier nog!!!)

Peter Donck schreef op zondag 3 februari 2008, 13:20:


@Peter, hai,
waarom stel je me dan niet eerst die vraag en dan kun je altijd nog later de draak met me gaan steken .... toch ?

Dat weet ik omdat, als het dieven waren geweest die in ons landhuis hadden in willen breken, ze wel aan de overkant van de weg waren geweest WANT daar ligt het huis.... naast het huis aan beide zijden allemaal onze paardenweilanden en achter het huis ook onze paardenweilanden MAAR daar stonden onze paarden niet
Ze stonden tegenover het huis, daar zijn ook nog 2 weilanden dus....
nu jij Peter....

Muguet schreef op zondag 3 februari 2008, 15:41:


Dan zouden ze aan de overkant waar de paarden stonden echt geen weidepalen gaan inzagen toch ?????
Dan zouden ze aan de overkant waar de paarden stonden, toch ook niet daar de stroomlint gaan doorknippen of wel ?????? En deze uit
de houders halen of wel ?????

marianne laenen schreef op zondag 3 februari 2008, 13:48:



komt me bekend voor... als ik een vreemde mee naar de wei neem komt Darwin ook altijd bij me staan en liefst nog tussen de vreemde en mij in. 'mijn mens, afblijven jij'. De eerste keer als ik mn vriend meenam naar de paarden was dat echt erg!

Ingrid den Ouden schreef op maandag 23 februari 2004, 20:21:


Die hoefrasp die jij bedoelt Ingrid, die kun je bestellen hier bij Frans en Ilona van deze website...... 3 grove kanten en 1 fijne.... SUPERFIJNE KWALITEIT Ik heb deze zelf ook namelijk en ook via hun.
Groetjes van M uguet en de paardnatuurlijke paarden.

Muguet schreef op zondag 3 februari 2008, 15:44:


Gewoon om de mensen te pesten ??

Wil schreef op zondag 3 februari 2008, 0:43:



Punt is, dat ze geen handjes hebben om het uit hun bek te trekken. Heb je eenmaal, in het speelgedruis, perongeluk een stukje doorgeslikt van een groot stuk, zit er soms niks anders op dan maar door te blijven slikken.... tot het "weg" is.
Zo heb ik bij een kitten ooit een sinaasappelnetje ternauwernood uit haar bek weer terug weten te trekken.
Het is dus niet zo dat ze plastic of draad eten omdat het zo lekker is, maar omdat ze soms niet meer terugkunnen.

eddy DRUPPEL schreef op zondag 3 februari 2008, 15:53:


Eddy, je begrijpt het niet ....
lees nu maar eerst even wat Peter heeft geschreven ....
VOORDAT hij mij iets gevraagd had.....
P L E A S E .....

Muguet schreef op zondag 3 februari 2008, 16:14:


Peter, het waren wel degelijk paardendieven en ze kwamen NIET
om mij te stelen >> dus dan weet je dat ! grrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr

Je laat


Ik ben met Zalitha bezig om haar alleen te laden.
Dat gaat goed, maar wat nu.
Is dit dan ook de manier om op deze manier het schot goed te zetten (als die nog niet goed staat) en de stang erachter, en dan vastzetten.
Ik kan het wel met z'n 2 en gaan doen maar dat wil ik nou juist niet.
Ik vind het juist super gaaf als je het alleen kan.
Ik vind dat ook 'het bewijs" dat het zonder dwang gaat!