Eva Saegerman schreef op vrijdag 10 juli 2009, 14:45:


waw Eva, klinkt echt leuk allemaal. Een vlotte verhuis gewenst!
grtjes

Spirithorses schreef op maandag 13 juli 2009, 16:11:


Amar had er ook al jaren eentje tussen haar voorbenen iets minder dan 5cm lang. Vorig jaar plots zo goed als weg. Volgens de DA kan dat niet echt en is het er nog steeds maar onlangs nog eens gevoeld en je voelt bijna niks en de huid is gaaf. We durven ook niet teveel liggen voelen om zeker niets te activeren maar het ziet er weg uit.
grtjes Myr

Vandaag de uitslag gekregen van het labo, het is een vibro papilloom (of hoe schrijft ge da?).
Het is goedaardig, een pak van mijn hart!! Het was dus geen melanoom of sarcoïde maar een wratachtig iets.

Alles is verder goed met Nobody, hij is terug op gewicht (zelfs iets te dik). Nadat hij van de kliniek kwam, was hij best wat afgevallen. Niet dat hij daar geen eten kreeg, integendeel maar emotioneel zat hij daar in de knoop, het dutske wou naar huis

Allé, eind goed al goed!!

Foto's van de kliniek toegevoegd:

http://www.paardnatuurlijk.nl/cgi-bin/fotoserieshow.cgi?id=881

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 9 juli 2009, 10:22:


hallo Eddy, het is stil nadat je de offertes hebt gepost.... wat ben je nu zelf van plan? de kortingen zijn niet geweldig en zelf denk ik voor een LOER te gaan, vanwege 'bewezen nut' door een aantal gebruikers ervan.
Gisterenavond op de wei werd ik bijna onnozel van die stomme dazen.... om nog maar te zwijgen van onze paardjes. Ze gaan vijf minuutjes grazen en rennen dan in galop terug naar de inloopstal, maar zelfs daar worden ze niet met rust gelaten omdat onze stal niet donker genoeg is. Het is echt een plaag!
we gaan ons echt een val aanschaffen, al zal 1 weinig verlichting bieden vrees ik. (maar voor 2 stuks heb ik geen budget) hopelijk lukt het F&I om volgend voorjaar hun val te koop aan te bieden op de site en kan ik er dan een tweede bijkopen.
laat je nog iets horen? anders ga ik op zoek naar een verdeler van Loer hier in België en zal het 'de volle pot' betalen zijn.....
Katrien

Britt Claeys schreef op maandag 13 juli 2009, 23:49:


Fibro Vibro doet me aan heel iets anders denken

Britt Claeys schreef op maandag 13 juli 2009, 23:49:


Wat een goed nieuws! Gefeliciteerd!
En dat terwijl eerst niet duidelijk was of hem nog tijd gegund was...

groetjes

klaartje schreef op donderdag 9 juli 2009, 19:46:


Ik ben er net mee bezig met Pep. Ze moest naar de kliniek om een rotte kies uit te laten stempelen en toen ontdekten ze de sarcoid op haar wang. Was nog niet zo groot en ikzelf dacht dat het een rainrot plek was...

Weggeopereerd en er werd verteld dat het weggenomen weefsel aan de randen sarcoidcel vrij was, maar nog tijdens het genezen is het terug gekomen en nu inderdaad sneller groeiend.

We rijden nu elke drie weken naar de kliniek om de sarcoid te laten inspuiten met een middel dat resistentie moet aanwakkeren tegen het virus dat de veroorzaker is. Dit is nu twee keer gebeurd en moet over twee weken voor de derde keer. Pep moet een roes want die is wat dat aangaat nog steeds erg kopschuw. Ze krijgt zo'n 5 prikken IN de sarcoid, een precies werkje met een erg aggressief vaccin. Kans op succes is ongeveer 80 á 90%.

We spreken steeds samen met andere sarcoidpaarden af omdat de entstof erg duur is en het flesje na openen niet houdbaar. En er is nog erg moeilijk aan te komen ook. De eerste behandeling geeft nog geen bijwerkingen, wel voor de zekerheid de eerste dagen temperaturen.

Pep kwam er zonder problemen door maar een grote KWPN ruin kreeg toch koorts en dikke benen...

Na de tweede behandeling kunnen de bijwerkingen erger worden. Pep is er op een iets verdikte kauwspier na wederom goed doorheen gekomen. Die ruin hoor ik volgende keer wel...

De derde behandeling geeft eventueel NOG meer bijwerkingen. Dat wordt dus nog afwachten.

Nu is de sarcoid al binnen twee dagen na de laatste behandeling behoorlijk ingedroogd! Per ongeluk heeft ze gisteren het korstje eraf geschuurd en nu zie ik roze vlees... Het natte wel maar bloedde niet. Ook het weefsel van de sarcoid onder de huid lijkt af te nemen. Voordeel van de enting is dat als het 100% aanslaat ze nooit meer, waar dan ook een sarkoid zullen ontwikkelen. Ze zijn dan resistent.

Het lijkt dus aan te slaan... Maar lukt het niet dan ga ik dit proberen: http://www.sarkoid.de/behandlung.html

Katrien Imbrechts schreef op dinsdag 14 juli 2009, 8:30:


update : adres in Wuustwezel (Antwerpen), niet de LOER maar de H-trap
prijs incl BTW 200 euro, bij (bestelling) van 5 stuks 10% korting. Zelf afhalen na telefonisch contact.
Ik heb noch de tijd, noch het budget om 5 vallen te gaan halen en voor te schieten, maar wou het toch even 'in de groep' gooien.
Katrien

Ilma Meijer schreef op maandag 13 juli 2009, 22:33:

Vanmorgen weer even op de 'nieuwe' plek geweest om te kijken hoe daar de dazenpopulatie bezig was.
De paarden stonden lekker in de koele stal hooi te eten en er vlogen alleen wat vliegen rond. Ook kunnen er zo nu en dan wat zwaluwen naar binnen vliegen De stal is niet echt donker maar alles staat open zodat er wel een frisse luchtdoorstroom is.

Niek staat nu met deken in de volle zon te grazen, terwijl hij hier dus lekker in zijn blootje zou kunnen staan zoals het er nu uitziet.
Wanneer ze in de 'bosweide' zouden staan blijven ze de mogelijkheid houden om naar de stal te lopen omdat het hek van het bospad dan gewoon open blijft. Ze moeten ook altijd terug naar stal om te kunnen drinken.

Hmmm, de twijfel neemt verder af....

Ilma Meijer schreef op dinsdag 14 juli 2009, 11:42:


Hier staan de paarden nu ook van 9.00 tot 22.00 in de stal.
Met boett aan durven ze even naar buiten te komen , voor twee hapjes gras , en dan als de donder weer naar binnen
Niets aan te doen , of inderdaad mijn vakantiegeld opofferen aan dazenvallen , en dan nog vraag ik mij af of dat afdoende gaat helpen...

Ik zit nu ook met dit mooie weer binnen , buiten zitten met lange mouwen en lange broek is mij te warm. Ben niet allergisch of zo , maar word mij toch te vaak geprikt , zo irritant!!!

Het klinkt als zoon mooi plekje voor de paarden , ik zou het doen.
Die 2,5 maanden dazen , overleven ze wel.

Gr Esther

clarissa ruijgrok schreef op dinsdag 14 juli 2009, 11:07:


Jemig zeg , gelukkig maar!
Een felicitatie is op zijn plaats!

Gefeliciteerd!!!!

Wat een opluchting zal dit zijn zeg , pfffff

Gr Esther

van lennep schreef op dinsdag 14 juli 2009, 11:53:


Fijn dat alles zo goed is verlopen, wat een spanning is het geweest voor jullie.

Zondag heb ik Lily voor het eerst zover gekregen dat ze een voorbeen op de hoefbok zet. Heel eventjes maar, maar ze heeft het gedaan. Ze was zelf verbaasd over haar moed, dat ze zomaar een hoef op dat ding durfde te zetten. Steunsels snijden en onderkant raspen lukt nu goed, afronden vindt ze nog wat eng. Rechtsvoor heb ik al weer stukken lager kunnen zetten. De achterbenen mag ik steeds langer aanraken, kwestie van tijd dat ik ook die hoeven op mag tillen. Ik heb geen haast, haar hoeven zijn verder in orde, wat te lang is breekt mooi recht af, onderhoudt zich eigenlijk zelf. Haar staart heb ik nu een paar keer gewassen, ze kan er eindelijk van genieten dat ik aangekoekt vuil van 4 jaar uit haar staart haal. Je plakte gewoon aan de staart vast, kluiten mest zaten tussen billen en staart geplakt, bah. Het meeste is gelukkig weg.

Lily was de afgelopen dagen het spoor bijster en onrustig. Reden hiervan was dat ik langzamerhand steeds meer afgestapt was van "bevelen uitdelen" en overgegaan was op "vragen". Ik ben de afgelopen dagen bezig geweest haar zover te krijgen dat ze zou doen wat ik haar vraag omdat ze er ZELF aan wilde voldoen en niet omdat ze moet van MIJ. Lily kan inmiddels met haar nieuwe vrijheden omgaan en is er duidelijk geestelijk door gegroeid. Ze weet nu wat ze aan me heeft, ze weet ook dat ik geen onmogelijke dingen van haar verlang en dat ik haar wensen ook tot op zekere hoogte respecteer. Ze kan geestelijk nog niet zoveel aan, ik stop wanneer ik merk dat ze zich niet meer kan concentreren en stop zoveel mogelijk op een moment dat ze iets heel goed gedaan heeft. Soms is dat al na 5 minuten, maar het geleerde blijft wel goed hangen en leidt tot nog meer ijver van haar kant.

Ik ben nog een aantal vreemde dingen tegen gekomen. In de bak bijvoorbeeld wilde ze eerst niet te dicht bij de rand komen, ik denk dat ze haar geleerd hebben te stoppen door haar gewoon tegen de bakrand te laten lopen. Met veel geduld en op het juiste moment veel lof en een snoepje durft ze inmiddels dicht langs de omheining van de bak te lopen. Recht op de omheinig aflopen was een drama - zenuwachtig nach links en rechts wijken. Inmiddels loopt ze rechtdoor en vertrouwt erop dat ik tijdig meldt waar we heen gaan.

Wil ik haar nu iets nieuws leren, doet ze gelijk mee onder het motto van "wat gaan we doen, wat bedoel je, bedoel je dit, of bedoel je dat". Eerder ging ze volledig op slot, durfde geen reactie te geven uit angst een pak rammel te krijgen. Achterwaarts heeft ze nu goed onder de knie, ze buigt haar hoofd mooi en loopt vlot achteruit, vol vertrouwen. Zijwaarts zijn we nu aan het oefenen; ze is nu zover dat ze reageert met zijwaarts/achterwaarts als ik naast haar sta, haar hoofd iets naar me toetrek en met mijn vinger naast haar schouder tik. Er volgt tenminste een reactie en niet meer: ik doe liever niks, als ik het fout doe krijg ik een pak rammel. Elk stapje in de goede richting beloon ik en dan gaan we iets leuks doen. Doet ze het fout zeg ik "nee" en proberen we het nog eens, gewoon in alle rust. Ik zal in de toekomst nog wel meer vreemde dingen tegenkomen.

Lily is hierdoor helemaal opgebloeid en erg ijverig geworden, wil graag leren, probeert gewoon uit om er achter te komen wat ik bedoel en is niet meer bang het fout te doen. Nu komen we tenminste ergens! Gisteravond stond ik de heg te knippen, voel ik ineens een neus in mijn nek - Lily hing zover mogelijk over de draad om te kijken wat ik aan het doen was. De heggeschaar werd uitgebreid besnuffeld, zeer interessant en niet als een voorwerp gezien waar ze mee geslagen zou kunnen worden. Eindelijk zijn veel voorwerpen ook interessant en niet meer bedreigend., tenminste als ik ze in de hand heb.

Het zou wel handig zijn te weten wat zij meegemaakt heeft, maar eigenlijk wil ik het niet eens weten, dan krijg ik zin daar op bezoek te gaan.....

Onze Kim is een verhaal apart - dat tweejarige mormel is nergens bang voor en loopt over van enthousiasme. Ze gaat graag met ons op stap, ze loopt bij voorkeur voorop en drukt haar neus overal tegenaan. Klaas is duidelijk haar favoriet, hij gaat ook graag met haar om. Het interesseert haar werkelijk niet waar we heen gaan, hoofdzaak weg gaan ergens heen. Honden vindt ze maar niks, daar gaat ze gewoon op af om een knauw te geven: niks snuffelen, weg jij! De hond van de buren die het waagde aan haar staart te snuffelen heeft een flinke mep van haar gehad, haar twee achterbenen gingen gelijk de lucht in. Ik heb gewaarschuwd, maar nee...... de buurman vond dat de hond het maar moest leren. Ook goed.....

Onze buren lachen zich dood als we voorbij komen. Erst Klaas met een heftig trippelende Shetlander, die werkelijk alles in de gaten heeft, een paar meter erachter ik met een rustig stappende Tinker die het niet zoveel kan schelen en geniet van een rustig wandelingetje. Helemaal leuk is het als Kim niet boven een heg uitsteekt en mensen zich afvragen tegen wie Klaas aan het brabbelen is. Klaas rent onderweg ook af en toe met haar, Kim vindt het geweldig en gaat dan helemaal uit haar dak, zonder trouwens gevaarlijk te worden. Trekkers, vrachtwagens, het interesseert Kim geen fluit, ze loopt rustig door, Kim gaat rustig met Klaas een bushokje in, of staat erop een lopende grasmaaier te besnuffelen. Het ergste is nog dat Lily er bij staat te gapen en niet snapt waarom zo'n stomme grasmaaier zo interessant is en waarom zich Kim zo druk maakt. Zij heeft het immers allemaal al gezien, en wat je niet kunt eten is sowieso minder interessant.....

We hebben wel een span gevonden.

Groeten,
Monique

van lennep schreef op dinsdag 14 juli 2009, 11:53:


Geweldig!
Monique

Monique Meijer schreef op dinsdag 14 juli 2009, 12:11:


Ik denk te kunnen raden wat dit gedrag veroorzaakt heeft: schrikdraad als omheining van "de bak". Ik zie die onnadenkendheid her en der... en dan maar zeuren waarom dat stomme rotpaard toch niet in de hoefslag wil.