Unartica schreef op zaterdag 18 juli 2009, 14:41:


't Is toch geen Dartmoor?
Die zijn heeeel gevoelig voor hoefbevangenheid..

Gudrun schreef op zaterdag 18 juli 2009, 17:24:


ZELF doen!
Gewoon bij een hobbywinkel vragen naar informatie: vooral zgn knijpkralen meenemen, met wooi weer avonden in de tuin en dan het goede gevoel van 'zelf gedaan' verwerken in het sierraad: erg leuk om te doen: geeft zeker voldoening!

Groet Bianca

Helms Cindy schreef op zaterdag 18 juli 2009, 10:08:


heftig!
Gelukkig geen paard inderdaad, of geen stukjes hout in de paarden !

(Wist niet dat Peter zooo erg electrisch geladen was hoor )

Eva Saegerman schreef op zaterdag 18 juli 2009, 22:49:


Ja, volgens mij heeft-ie het wel meegekregen. Morgen zien we hem nog bij Tiffany-Amber's dagcursus. Ik zal ze de groeten van jou doen

Groetjes, Pien

Coralie schreef op zaterdag 18 juli 2009, 21:46:


Daar snap ik helemaal niets van. Het is feitelijk een gebruik maken van een stukje voorspelbaar gedrag (associatief leren / desensibilisatie), zoals (en hoe kan het eigenlijk ook anders) het conditionerend beleren volgens Skinner of clicker gebruik maakt van weer andere constanten die ook van nature veelvuldig voorkomen. Hoe kan dan het een sympathieker zijn dan het ander?

Omdat de persoon in kwestie onwetend toevallig iets goed doet?

Coralie schreef op zaterdag 18 juli 2009, 22:14:


Nee, het is geen Dartmoor. De ouders zijn onbekend maar volgens mij zit er veel welsh in. Zo is zijn karakter in elk geval wel.
Overigens kan hij wel voor de kar lopen, dat heeft hij bij de vorige eigenaar ook veel gedaan. Ik heb alleen helemaal geen ervaring met mennen, en momenteel helaas geen geld om een kar te kopen . Dat staat wel op mijn verlanglijstje overigens

Bedankt voor het meedenken!

Groetjes Jolanda

Christel Provaas schreef op vrijdag 17 juli 2009, 21:53:

Zoals ik dus zei - en in deze nu ook bevestigd - Isabelleke is duidelijk niet de énigste die zich bedient van dit soort boerentrien geleuter.
_______
Herman
"Art in Nature, Nature is Art"

Spirithorses schreef op dinsdag 12 juni 2007, 16:31:


Wel Pien, wat een geluk hebben jullie paarden gehad! Brrrrrrrrrrr.... mag er niet aan denken! Als het hier onweert heb ik toch ook altijd schrik voor de paardjes. En het blijkt toch elke keer weer dat het niet altijd het "hoogste punt" te grazen neemt!

Wel jammer van de nieuwe installatie! Brandverzekering komt hopelijk tussen!?

Hallo iedereen,

Ik had een klein vraagje.
Ik ga 2 à 3 keer per week met Boyke met de kar rijden. Hij doet dit heel goed en is heel braaf. Maar ik merk dat hij minder en minder snel vooruit gaat, ik moet altijd meer en meer aansporen. Volgens mij moet hij gewoon wat extra krijgen om genoeg energie te hebben, want hij loopt echt graag in de kar en lui is hij niet.

Nu, hij krijgt dus niets bij. Wat kan ik hem dan geven om meer energie te krijgen? Krachtvoer (maar hoeveel?) of bepaalde supplementen? Ben niet zo een krak in het bedenken wat en hoeveel ik moet voeren.
Iemand ervaring met paarden die veel trekken en extra voer krijgen?

Groetjes, Jolijn

Unartica schreef op zondag 19 juli 2009, 0:30:


Ik zal eens een fotootje van onze Happy plaatsen, wel zo leuk!

Groetjes Jolanda

Eergisteren tegen de avond kwam er zware wind op (nog geen bliksem al een geluk). De ideale moment voor schriktraining, niet?! Dus ik met een grote witte tuinparasol de weide in
Wow ... Corazon, Amaroc en Enamorado stoven alle kanten uit. Ik ging recht op Invierno en El Niño af (klein testje). El Niño dacht als gij hem pakt bij zijn vleugels, bijt ik in zijn knoesels Neen, hoor hij bleef staan en vond het jammer dat hij zo klein was, want hij kon er niet aan
Invierno: stond erbij en keek ernaar: 'Waar komt ze nu weer meer af, gans!'
Helemaal niet onder de indruk, beet er eens in, trok er eens aan. Ik mocht hem op zijn achterwerk heen wrijven, op zijn rug leggen. Pfff ... niet spannend genoeg.
Corazon wou toch ook wat dapperder zijn en kwam ook een kijkje nemen. Uiteindelijk zag hij er ook geen kwaad meer in.
Enno bleef rond razen. 'Wie in hemelsnaam heeft die witte tijger losgelaten'.
Rock dacht: 'als ik hier stilletjes blijf staan en alles in de gaten hou, laat ze mij wel met rust met haar onnozel gedoe.'
Ik klap hem dicht, ondertussen de klein mannen trekken en sleuren aan het ding. Leuk speeltje. Rock en Enno komen wel met het hoofd laag, dicht bij elkaar, maar blijven een afstand van 2-3 meter behouden.
Gisteren met Rock op de baan, diverse witte (BBQ) tentjes toch wel tegengekomen. Hij leek te denken: 'Zut Alors, hoe kan dat, ze zit op mijne rug!' Hij bleef rustig onder

Bedankt allemaal!

Subli is (nog) niet verkrijgbaar in België (ten minste: een half jaar geleden nog niet, heb toen met hen gebeld).

Toch bedankt.

Unartica schreef op vrijdag 17 juli 2009, 18:04:

Zo, ze staan erop:
http://www.paardnatuurlijk.nl/cgi-bin/fotoserieshow.cgi?id=999

Hij is de laatste maand dikker geworden doordat er hier veel dazen zitten, en ik de paarden nu amper beweging kan geven, laat staan bosritten . Ik longeer Happy nu bijna elke dag, tenzij het onmogelijk wordt gemaakt door die vervelende dazen. Hij loopt inmiddels al wel weer een stuk beter, en ik heb hem nu ook weer een paar keer gereden. Dit is voor nu de enige manier om hem aan het werk te zetten zodat hij wat zweet. Van longeren wordt ie niet warm of koud van, al duurt het een uur haha. Een karretje komt er zeker nog wel, dat vind hij geweldig.

Groetjes Jolanda

Jolijn schreef op zondag 19 juli 2009, 10:59:


Ik heb wel ervaring met paarden die veel voor de koets lopen (2 á 3 x in de week x 20 km), maar NIETS extra's krijgen naast het gras van de wei en wat hooi.
MIJN inschatting is dat je toch te veel vraagt- te lang achter elkaar- te vroeg. Heel belangrijk is de opbouw van de training en dat is niet in een paar weken geregeld.
Vaker tempo wisselen en langere stap-sessies. Een haflinger moet makkelijk 7 km/u kunnen stappen.

Nils en Olly