Piet schreef op woensdag 15 juli 2009, 19:56:

Is een makkelijkere vijltechniek, vind ik dan.

Ik maak ook niet meer zo'n afronding dus maar dat wat er over blijft ga ik nog even van boven met de fijne vijl erlangs. Nix echt scherps dus, en nergens brokkelt er iets af, zelfs niet bij het paard met de dunste hoefwand (die daar een handje van heeft).
Volgens mij is dat ook hoe Nils beschrijft hoe hij het doet maar ik snap dat ff niet helemaal (nu)...

Martina schreef op woensdag 15 juli 2009, 20:54:


Da lijkt mij ook, alleen ik werk dus omgekeerd en rond wel af.
Ik zal eens een foto bewerking proberen

Nils en Olly

Nils Vellinga schreef op woensdag 15 juli 2009, 21:53:


Jeui

Onze fotocamera is er niet meer... gaf alleen nog maar streepjes. Ik kan nu alleen foto's maken met de filmcamera en die zijn bar slecht. Details zijn zonder dat je het in het echt gezien hebt nauwelijks terug te vinden

Ach die afronding zal geen wereld van verschil maken, met of zonder hoekje. Strasser maakt zelfs helemaal géén afronding. Kern blijft dat de zool het referentiepunt is.

Piet schreef op woensdag 15 juli 2009, 19:56:


Een scherpe rand zal inderdaad sneller beschadigingen geven. Wat we de laatste jaren geleerd hebben is dat wanneer de mustangroll tot in de witte lijn gemaakt wordt dit kan leiden tot gevoeligheid. De zool immers is het dunst daar waar hij aansluiting vindt met de hoefwand. door de mustangroll tot in de witte lijn te maken ondermijn je de aansluiting . vandaar dat wij tegenwoordig alleen de gepigmenteerde hoefwand "afschuinen" tot aan de ongepigmenteerde hoefwand. In principe geen probleem omdat iedereen wekelijks deze afschuining bijwerkt.

gr. Hans Arendse

Hans Arendse schreef op donderdag 16 juli 2009, 9:01:

Dat is wat we onze cursisten vanaf dag 1 leren Hans.
Bij een goede witte lijn afronden tot het ongepigmenteerde deel van de hoefwand, bij een flare tot in de witte lijn.

Piet schreef op woensdag 15 juli 2009, 19:56:



Inderdaad toen die van De la Pierre Bando´s hoeven had gedaan: geen mustangroll maar ze had bijna de volledige buitenste hoefwand van binnen naar buiten wat gevijld, was ik nadien gaan wandelen en toen ik terugkwam waren er overal stukjes en brokjes af, heb toen zelf terug mustangroll aangebracht.
Gr. Ilse

Martina schreef op woensdag 15 juli 2009, 15:59:


Van die mustangrol die geen mustangrol heet omdat hij anders is...
Ik denk wel dat ik begrijp hoe dat er uit ziet.
Mijn toonlander maakt hem zelf op deze manier , en als ik te lui ben om die af te ronden , dan ziet het er precies zo uit zoals jij omschreven hebt.
Hier geen gebrokkel oid , wel een in onze ogen een scherpe rand.

Gr Esther

Hans Arendse schreef op donderdag 16 juli 2009, 9:01:



andere woord samenstelling;
Geen probleem, omdat iedereen in principe wekelijks deze afschuining bijwerkt.

In de praktijk schijnen pincipes er te zijn om vanaf te wijken
De smid werd pas geroepen als de ijzers los begonnen te zitten, bekappen doen we pas als de stukken er af breken.

Wat overigens zelden tot problemen leid

Nils en Olly

Nils Vellinga schreef op donderdag 16 juli 2009, 18:29:


En 'we' maar klagen dat het zulk zwaaaarrrr werk is!

Piet schreef op donderdag 16 juli 2009, 18:47:


Al eens een stuk of 4 'boerkens' na elkaar uit de hand bekapt?
Zwaar??

Koen

Koen Theys schreef op donderdag 16 juli 2009, 23:57:


Als je het elke week doet Koen, is het amper iets meer dan schoonmaken.... een klusje!