Piet schreef:

Iedereen die voor zijn brood voeten van zijn paardenklanten onderhoudt is een professionbeel bekapper die in mindere of in meerdere mate volgens de voorschriften van NB eenmaal per 6 of 8 weken bekapt.
Dit kan nóóit natuurlijk bekappen zoals het bedoeld is zijn.

Daar volgt uit dat als door voldoende beweging op zo'n ondergrond de groei en slijtage in evenwicht zouden zijn een paard helemaal niet bekapt hoeft te worden.

Als ik je goed begrijp ben je dus natuurlijk bekapper zolang je alleen je eigen paard bij houdt en zodra je (voor geld) andere paarden bij houdt ben je een professioneel bekapper? JIj bent ook professioneel bekapper geloof ik? Zonder professioneel bekapper geen natuurlijke bekappers denk ik? En zijn er in het NB-wereldje ook mensen die wel willen dat hun paard volgens het NB-principe bekapt worden maar die het niet aandurven (of wegens lichamelijke omstandigheden) om het zelf te doen en dus elke 6 weken een bekapper laten komen?

Ik zou graag willen dat al mijn klanten hun paarden zelf onderhielden qua hoeven. Des te meer klanten ik aan kan nemen en des te meer gezonde hoeven ik zie als ik 1 of 2 x per jaar ter controle kom. Alleen wil niet iedereen dat. Is dat dan mijn schuld? Ben ik dan fout en een dierenbeul? Zijn zij dan fout en dierenbeulen?

Ik probeer altijd klanten voor te lichten, advies te geven. Over hoeven, voeding en paarden houden. Soms krijg je dan leuke discussies, soms nemen mensen iets van je aan en soms heb je eigenwijze types die hun paarden liever op stal houden met 5 kilo brok, ijzers etc. Die laatste groep blijft nooit lang klant

Ik denk dat het heel belangrijk is om paardeneigenaren voor te lichten. Maar niet op een agressieve, dwingende manier, dat werkt meestal averechts.

Piet schreef:

Genezen in een paar weken kan niet bij een zware hoefbevangenheid. Zo gauw er druk op de hoefwand komt zal de nieuwe groei weer losgetrokken worden.
Het is duidelijk dat een op die manier bekapt paard, om dat te voorkomen helemaal niet beslagen kán worden en je wilt de ijzers met al hun nadelen al helemaal niet bij een doodzieke voet toepassen.
Denk alleen maar aan het beslaan zèlf.

En toch staan er nog steeds paarden op ijzers. Sterker nog, paarden kunnen best oud worden met ijzers Ik ken geen paard wat dood is gegaan door ijzers. Wel paarden die dood zijn gegaan door slechte hoefverzorging (te laat naar de smid/bekapper, slecht beslag of bekapping), door slecht voedingsmanagement en onbenul.

Je laatste zin: lees iets verderop m'n andere bericht, ik besla geen paarden die acuut hb zijn, ik weet dat dat teveel pijn doet voor het dier.

Piet schreef:
en maak me sterk dat je er zelfs nog nooit over na gedacht hebt wat nou de meest prettige manier van werken voor het paard zou zijn om mogelijke problemen te voorkomen omdat je de kans had om elke week, elke dág desnoods, zo'n veranderingsproces te kunnen begeleiden.
Werken met beleid aan een natuurlijker stand en tegelijkertijd de effecten van jarenlang ijzer getimmer weg werken door de voeten te trainen zonder de noodzaak van rigoureuze ingrepen is niet moeilijk doen. Is alleen geen smeden manier. Want tja, wie laat zijn smid elke week komen? Dus je kunt niet anders.

En wat doe je dan met paardeneigenaren die niet zelf de hoeven van hun paarden willen of kunnen bekappen? Laat je die over aan die ellendige hoefsmeden? Ik heb klanten die het niet zelf willen of kunnen. Dan kom ik braaf elke keer om de voeten op te knappen of te restaureren. Heb liever dat ik er gezonde voeten van maak dan dat een andere smid/bekapper de boel verkloot.

Piet schreef:
Het herstellend vermogen van een paardenvoet is gelukkig enorm!

De enige echt slechte hoeven die ik zie zijn van paarden met een hoefziekte of paarden die verwaarloosd zijn qua hoeven. Paarden die regelmatig bekapt of beslagen zijn hebben allemaal goede, gezonde hoeven. Toen mijn paarden van de ijzers gingen hadden ze gezonde stralen en een mooie hoefwand, dat hebben ze nu nog steeds. Met ijzers of zonder ijzers, daar is niks aan veranderd. De gezondheid en kwaliteit van een hoef zit hem in frequent onderhoud, het liefst wekelijks door de eigenaar en anders regelmatig door smid of bekapper.

Sorry, quote is niet helemaal geworden wat het moest zijn

stumperd schreef op zaterdag 5 september 2009, 12:17:


Ook een hoefwand heeft zelfherstellend vermogen. Er zit verschil tussen een arabische VB die regelmatig bekapt wordt en een Shire die 12 jaar in Engeland heeft gestaan waar men het schijnbaar mooi vindt om de hoef zo plat mogelijk te laten worden. In dat laatste geval zul je gewoon een paar keer rigoureus terug moeten vijlen tot aan de witte lijn om te voorkomen dat hoef blijft scheuren doordat hij gewoon een paar maten te groot is gegroeid.

Bij een paard wat wekelijks of tweewekelijks onderhouden wordt heb je inderdaad geen tang nodig. Bij een paard wat 2 maandelijks of nog langer bekapt wordt wel. Als je dat met een rasp wil weg gaan halen kun je er zeker van zijn dat het paard zijn hoef wegtrekt omdat het gewoon te lang duurt. En ook met een tang voel en zie je wat je weg kan halen.

De Shire die ik hierboven beschreven heb heeft nu dus voeten die 2 maten ijzers kleiner zou zijn (als ik er weer ijzers onder zou slaan wat dus niet gebeurd) en heeft een hoefwand die ruim anderhalve cm dik is. In het jaar dat ik hem nu bekap heeft hij 2 x een wat dunnere hoefwand gehad, nooit gevoelig gelopen en hij trekt ook nooit z'n been weg tijdens het raspen.