Marianne Gomes schreef op zondag 5 juni 2011, 7:40:


Je ziet het heel scherp, Marianne. Dit is precies de bottleneck van NB. Men promoot het zelfbekappen, immers übersimpel en vergelijkbaar met domweg nagels knippen -wie kan dat nu niet-, maar aan de andere kant komen er genoeg foto's en situaties langs op dit forum die aantonen dat je het met een nageltjes knippen-certificaat niet redt.
De "professionele bekappers" die je in geval van nood en ter controle mag laten komen hebben het vak geleerd doordat het een passie was van waaruit ze zich zelfstandig in de materie verdiept hebben. Er is geen gecertificeerde opleiding voor zover ik weet, en tussen bekappers onderling bestaan ook verschillen van inzicht en aanpak, afhankelijk van wat zij op hun pad zijn tegengekomen en ervaren hebben. Dat pak gepassioneerde ervaring, daar kan ik niet aan tippen en daarom laat ik 10-wekelijks een Moderne Bekapper aanrukken om op de rails te ouden wat ik niet wil dat fout gaat.

• Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •

Marianne Gomes schreef op zondag 5 juni 2011, 7:40:


Ok ik ga het proberen te vertellen

Niet!
Er is een dag waarin je praktijk doet.

Dat is heel verschillend. Er zijn mensen die zich de praktijk eigen gemaakt hebben door het veel te doen, er zijn er ook die een traditionele cursus hebben gevolgd en er zijn smeden die zich omgevormd hebben

Nee het is niet te vergelijken met leren je eigen nagels goed te vijlen.
Natuurlijk bekappen is een systeem van werken aanleren, dat je op elk paard kunt toepassen, of het nu een Shire is of een Shet. De principes van elke voet zijn dezelfde.
De reden dat we dat doen is omdat er in onze lage landen een te zachte bodem is. Op een wei krijgt een hoef niet de kans om de groei en slijtage in evenwicht te brengen.


We onderhouden blote voetjes. Het is juist het schoeisel wat problemen brengt
Jammer dat we Michiel hier niet meer zien, die kon je alles over het lopen op blote voeten vertellen, omdat hij zelf nooit schoenen draagt.
Maar inderdaad zijn we geen dokters, dat is nl.een écht vak


Alles is relatief. Het is maar wat je verstaat onder moeilijke situaties.
Als je je paard voor de eerste keer zelf gaat bekappen dan zweet je peentjes en ben je heel erg er op gespitst dat je het exact zo doet als op cursus.
Als je een poosje bezig bent wordt het routine, maar zou je er voor een "klein" probleempje nog wel iemand bijhalen. Als je dat na een half jaar nog een keer ziet lach je erom en los je het zelf op. Voortschrijdend inzicht en ervaring dus.
Mensen hielden zich nu bezig met overgroeide steunsels.
Als je niet een keer goed gezien en begrepen hebt waar die zitten is het lastig. Als je weet waar ze zitten kun je rustig aan ( ik praat dus op zelfbekap, op Natuurlijk Bekap niveau) beginnen ze weg te halen.
Als je paard normaal loopt is er geen enkele reden om ervan in de stress te schieten. Meestal is er altijd wel ergens een stukje, bv in de kwartieren, waar je kalk kunt wegkrabben en kunt zien waar de echte zool zit.
Als je paard NIET goed loopt is dat ALTIJD een aanleiding om er een meer ervaren iemand bij te halen.

Piet

Clicker training is a wonderful tool for teaching
people to focus on the positive and have an
attitude of gratitude for every effort your horse
makes.

Juist, het ligt voor een groot deel ook aan je eigen leervermogen, inzicht en handigheid.... Zo zijn er mavo's en vwo's... vmbo's en universiteiten, zo zijn er 1 dags cursussen waar sommige mensen meer mee kunnen dan andere (er is genoeg info op internet om je zelfstudie voort te zetten, of wil je meer aan het handje gehouden worden?).
Toen ik de cursus deed waren er een aantal mensen die maar niet konden begrijpen waar de steunsels liggen. Ook niet na tig keer uitleggen... zo iemand kan beter van de paardenvoeten afblijven denk ik dan... en voor zo iemand is het al snel te moeilijk.

(Zelf)lerend vermogen, handigheid en inzicht is niet voor iedereen gelijk. Je zult voor je zelf moeten bepalen wat je nodig hebt en wat je aan kan qua moeilijkheidsgraad.

Kun je het zelf leren als iemand het je 1x voordoet of doe je daar langer over??? Allemaal relatief.

Martina schreef op zondag 5 juni 2011, 10:12:


Goed gezegd, Martina!
Daarom ben ik zo blij met dit forum. Ik leer hier zo enorm veel van! Zeker nu bijvoorbeeld dit topic echt over Bart zijn hoeven gaat. Ik wil heel graag leren en met Bart zijn voorhoeven leer ik op het moment iedere dag! Dat vind ik heel waardevol. Wat niet wil zeggen dat ik onvoorzichtig ben. Ik laat totdat Bart zijn hoeven 'normaal' zijn regelmatig de prof bekapper komen. Daarna wil er ook zeker regelmatig (3/4 x per jaar) een naar laten kijken. Ze zeggen toch: No feet, no horse. Hoewel dat in mijn omgeving vaak vertaald wordt als: Geen ijzers, geen paard.

Liefs Marsha

MarshaBart schreef op zondag 5 juni 2011, 10:26:


Stel nu eens dat je de voeten zelf regelmatig bijhoudt, de eerste keer komt er iemand bij en die zegt tegen je bv "ik zou de hoefwanden nog iets meer afronden óók in de kwartieren". Of: "die hielen mogen nog wel iets korter...."
Je doet dat en de volgende keer zijn er eigenlijk geen serieuze aanwijzingen meer, zou je dan toch die man weer elke keer laten komen?
Ik voorspel je dat jij als je er serieus mee bezig bent, je heel snel de voeten van jouw paard kent als geen ander.
Tijdens de cursus komen ook wel mensen die nog eens een middag vreemde voeten komen bekappen omdat ze niet helemaal zeker zijn of ze bv die steunsels wel goed behandelen en dan nemen ze meteen foto's of filmpjes van de voeten van hun paard mee. Probleem opgelost.

Trouwens goed scherp en duidelijk de voeten filmen vanuit verschillende hoeken geeft veel meer duidelijkheid dan een foto.

Piet

Clicker training is a wonderful tool for teaching
people to focus on the positive and have an
attitude of gratitude for every effort your horse
makes.

Piet schreef op zondag 5 juni 2011, 10:48:


Mijn ervaring is dat het met bekappen al net gaat als met bv koken, huishouden, verkopen etc. Er zijn mensen die het snel doorhebben en goed kunnen en er zijn mensen die het nooit goed leren. Ik ken mensen die al jaren hun eigen paarden bekappen en die toch geen goed inzicht krijgen. Voor mij in het oog springende fouten sluipen er toch steeds weer in. Net als sommige mensen nooit een ei leren bakken.
Helaas betekent dit niet dat deze mensen zelf het inzicht krijgen dat ze het niet goed doen. Dit fenomeen is geen uitzondering.

Er zijn mensen die er de voorkeur aan geven hun nagels door een pedicure te laten bijwerken, eens in de zoveel tijd. Onbegrijpelijk voor mij maar voor pedicuren zal dat gelukkig wel zo blijven.

joop schreef op zondag 5 juni 2011, 10:57:

Jep, zo stikt het van de mensen die in meer of mindere maten weten waar ze mee bezig zijn... artsen, dierenartsen, hoefsmeden, natuurlijke/moderne bekappers, keukenverkopers (die het met een lasermeter nog voor elkaar krijgen een aanrechtplaat 3cm te lang te leveren)....

Piet schreef op zondag 5 juni 2011, 10:48:


Dat zou voor mij een reden zijn om de bekapper minder vaak te laten komen. Maar ik wil zeker af en toe mijn werk laten controleren. Hoe vaak? Dat zou ik dan denk ik op gevoel doen. Maar zeker 1 keer per jaar, ik denk wel vaker.


Dat kan ik me wel voorstellen ja!


Je kunt wel weten hoe je ze moet bekappen, maar motorisch moet het ook nog allemaal lukken en je moet het durven.
Zoals nu, met de overgroeide zool. Ik zie nu al ter hoogte van de hielen een enorm gat. Daar waar het steunsel al weg is, zit de zool pas vrij diep. Dus duidelijk hoge hielen. Ik zie het niet zitten om die zelf in te korten. Dat vind ik te rigoreus. Daar kan voor mijn gevoel teveel fout gaan. Nu kunnen ze nog niet ingekort worden, maar straks als de echte zool weer mooi en volledig zichtbaar is, moeten ze echt ingekort worden.

Liefs Marsha

MarshaBart schreef op zondag 5 juni 2011, 14:01:


waarom haal je daar niet gewoon een paar maal de rasp overheen? dan worden de hielen en de rest vanzelf lager, en eventuele resten dubbele zool dunner, of het valt er door het raspen vanzelf uit. Met de rasp kan je toch geen kwaad.

(hoewel ik al heb gezien dat mensen het lekker op een raspen zetten en dan toch een hiel te laag zetten, maar dat groeit dan vanzelf weer bij in no time)

Ik zou zeker wachten met schoenen kopen , want het zou wel eens heel goed kunnen dat je straks zo een maatje of twee kleiner kan

Tijd voor een feestje!

Het gaat echt vooruit met zijn hoeven!
Net weer even verschillende ondergronden opgezocht.
Steentjes blijven zo nu en dan wat gevoelig, niet continue. Op het harde draven gaat nu goed!!! Echt zonder twijfel en plant gewoon zijn voeten neer.

De regen doet veel goed. Er valt steeds meer uit zijn hoef, ze worden steeds holler. Er zit nog 1 stuk(je) dat er voor het mooie echt nog uit moet. Verder zit er nog een klein laagje, maar dat zal hem geen problemen bezorgen.
En, wat een verschil zeg, natte hoeven bekappen! Nu merk ik pas, dat ik nog nooit natte hoeven bekapt heb! Ik vond het behoorlijk zwaar werk en dacht dat ik het motorisch niet kon. Maar vandaag!!!! Wauw, ik kon met 1 beweging de steunsels achter goed snijden! Alsof ik door de roomboter sneed! Wat een verschil! Voor gelijk ook nog een klein beetje opgeknapt. De opstaande randjes weggesneden.Een ding weet ik nu, 'als het even niet hoeft, niet in droogte bekappen!'

Frasselt here we come!

Liefs Marsha

e m kraak schreef op zaterdag 4 juni 2011, 18:50:


Egon, ik ben eigenlijk wel erg benieuwd hoe die voeten eruit zien. Zou het mogelijk zijn om foto's te plaatsen? (en ik weet dat het lastig oordelen is van een foto). Maar in principe doe je niets/weinig aan de voeten toch? En ik weet dat je vooral ook geselecteerd heb op voetenkwaliteit. (klopt dat?)
Hoe staan je paarden erbij, veel op harde ondergrond?