Mijn dochter en ik starten jaarlijks in de Broekelo-cross en meestal is dat zéér ernstige blubber. Maar we hebben hem nog elk jaar blootvoets uitgereden! Niet de snelste tijd, soms slaan we een slechte of gevaarlijke hindernis over (trakhener doen we bv per definitie niet), maar verder wel weer heerlijk rond en trots op onze poownies (en onszelf
).
Mijn dochter springt daarnaast "gewone" wedstrijden (L, binnenkort M). En wij hebben nooit vervelende opmerkingen over het blootvoets ontvangen. We schrijven inderdaad wel bij voorkeur in op zandbodem, maar als we toch op gras hebben ingeschreven en het terrein is te slecht, dan starten we gewoon niet. Jammer van het inschrijfgeld, maar de gezondheid van dochter en pony zijn onbetaalbaar.
Mijn advies is inderdaad je wedstrijdgedrag aanpassen aan de (gezondheid van) je paard. En bij twijfel niet eens proberen te springen, want jouw twijfel maakt je paard ook onzeker. Dat komt noch jullie resultaten, noch jullie ontwikkeling ten goede.
Verder valt inderdaad op dat de pony in onze kudde die buiten geboren en opgegroeid is (de enige, de rest heeft een "traditioneel verleden") veel sneller, wendbaarder en stabieler is als de anderen.
Koen@ Toevallig heb ik (ivm de dunne zolen) mijn pony achter iets hoger gelaten de laatste tijd. En nu ik jouw verhaal hier zo lees en terugdenk: hij springt inderdaad makkelijker, zelfverzekerder de laatste tijd. Dus wat jij schrijft zou best eens kunnen kloppen.
Hoeven
