Thanks Wil! voor de site, heb net al even gesnuffeld en da's inderdaad iets voor mij.

Het natuurlijk bekappen is niet nieuw voor me, ik schrijf voor het Nederlandse westernblad Paints and quarters en een interview met de Houston mountend patrol die hun 40 paarden barefoot houden was voor mij een absolute eye opener. De persoon die ik geïnterviewd heb trimt de hoeven van de politie paarden en heeft me trimles gegeven. Hij heeft me alles uitgelegd over de werking van de hoef, de vorm van het hoefbeen, de witte lijn, belang van beweging, belang van voeding, de hoefgroei en noem maar op. Ik ben begonnen met alleen mijn eigen paarden en liet ze regelmatig checken door de trimmer om zeker te zijn dat ik het goed deed, wat het geval is.
En gaande weg ben ik steeds meer paarden hoeven gaan doen, maar.... Alleen gezonde hoeven, ik weet niets van hoeven die speciale aandacht nodig hebben en begin daar ook niet aan. Loop wel met het idee in mijn achterhoofd om een opleiding te gaan volgen.
(ik heb het over trimmen, maar moet geloof ik bekappen zeggen)

Wat er gebeurd in de hoefbevangen hoef is me bekend, alleen om het te lezen geeft me al kromme tenen want het moet zo pijnlijk zijn voor de arme paarden.
Maar ik had geen praktijk ervaring en weet niet wat te verwachten. Zo was het mij dus niet bekend dat een hoefzweer een normaal verschijnsel is in deze.

Dat ik geen zooltjes die de hiel omhoogbrengen onder moet doen was me zelf ook al duidelijk geworden. Dus die zijn af en blijven af.

De hoef van mijn paard is verder niet misvormd. Er is dus geen sprake van een langzame groei naar hoefbevangenheid, dat zou ik echt in de prilste vorm al herkend hebben, aan de witte lijn.
Meneer heeft hele goede hoeven, altijd netjes bekapt geweest en nooit ijzers gehad. De toon is ingekort tot zover het kan en ja dit is tot in de witte lijn en hij wordt wekelijks bekapt.
En zijn eenmalige vreetpartij gaat niet nog eens gebeuren. Daar hebben we voor gezorgd.

Alleen wat ik nog steeds niet weet is hoe het verloop eruit zal gaan zien. Is het hebben van goede en slechte dagen een normaal beeld? Hoe lang moet ik geduld hebben. Wanneer zou ik verbetering moeten zien en wat als verbetering uit blijft? Mijn paardje krijgt alle tijd.

Hier in Texas benaderd men de hoefzweer anders dan het te laten weken. Men traceert de zweer en opent het door een gaatje in de hoef te boren. Daarna moet je de hoef dagelijks weken om de "wond" schoon te houden. Is er iets over deze manier te zeggen?

Manchita schreef op zondag 9 december 2012, 14:12:


Mijn eigen ervaring met paard met hoefzweer; de zweer kan echt diep zitten..en dan kreupelde mijn paard soms wel en soms niet... het heeft heel lang geduurd.. de traditionele hoefsmid (mijn broer) kon niets ontdekken- met tang knijpen enz... en raadde de kliniek aan. Ik heb geïnformeerd maar kliniek lijkt me iets waar je dood gaat.... duzzz..
Animalintex omgedaan , hielp dat of niet bleef een ? ... Op een bepaald moment zwarte trekzalf (zo heet dat hier) en was het toeval..of niet.. de hoefzweer brak uit en het leed was geleden maar we hebben maanden lopen sukkelen in meerdere of mindere mate..
Op foto's was een "hoed" te zien... Ik denk dat een hoefzweer uibreekt en er geen gaten geboord hoeven te worden .. nou ja ik heb slechts 2 paarden...en dát zijn mijn ervaringsdeskundigen . Succes , volgens mij ben jij al ver op een hele goede weg :)

Myriam

Zwarte trekzalf ken ik wel van vroeger. Smeerde mijn moeder op steenpuisten en was me daar een partij vies die zalf, IEUW! Maar ik ben het hier in Texas nog niet tegen gekomen. Nu gaat mijn man voor zaken naar NL volgende week, dus kan die mooi een potje voor me meenemen

Het gatenboor in de hoefwand verhaal ben ik wat huiverig voor omdat ik het idee heb dat je dan zo lang een bacterie bron hebt. Aan de andere kant, een zweer is zeer pijnlijk en kan ook uit de hand lopen als het niet doorbreekt, koorts veroorzaken en alles.

Thanks, goed om te horen dat ik op de goede weg ben. brengt mijn bezorgde hartje een beetje tot rust

Manchita schreef op zondag 9 december 2012, 14:12:


Hoe wordt de zweer dan getraceerd? Ben ik erg benieuwd naar.
En welk advies geven ze voor het weken? Ik bedoel, waarmee en hoe?

Door met een tang druk op de hoef uit te oefenen, geeft het paard pijn aan dan zit daar de zweer en wordt de hoef daar geopend, als de zweer diep zit wordt er een gat in de hoefwand gemaakt. Het weken is een een soort disinfectie middel en moet dagelijks ongeveer tien minuutjes. Ik heb er verder geen ervaring mee, een bevriende cowboy van me heeft een ranch met 100 acres en paarden en die heeft het een aantal keer aan de hand gehad en vertelde me dit. Een andere vriend die drie paarden heeft vertelde me hetzelfde. Men is hier vrij nuchter wat dat betreft en er zijn ook nog een hoop van die huismiddeltjes die al generaties lang worden doorgegeven van cowboy op cowboy... Soms is het een beetje moeilijk om dan het koren van het kaf te scheiden

Manchita schreef op zondag 9 december 2012, 17:09:


Als een zweer echt diep zit, dan is dit met een visiteertang niet te traceren. Tenminste, mijn paard gaf geen kik.


Groene biotex of badedas, of zwarte trekzalf inderdaad, volstaat ook.

Daarom vind ik het zo eng dat ze gewoon een gat in de hoef boren. Daarnaast heb ik nog niet gehoord over een gaatje boren en dat er geen zweer aangetroffen wordt. Dus het klinkt alsof ze de zweer dus toch weten te vinden. De hoef wordt trouwens ook flink beklopt aan de buitenkant.

Manchita schreef op zondag 9 december 2012, 17:34:


meestal wordt er een gat in de zool gemaakt, niet in de hoefwand. Uiteraard is de kans op infectie groot. Omdat zo'n gat instant pijnverlossend werkt vinden mensen het vaak een prettige oplossing. Dat de nasleep ervan lang kan zijn merk je pas later.
Meestal breekt een hoefzweer vanzelf door aan de kroonrand,een pijnlijk proces, maar zonder risico op infecties.

Kijk daar heb ik wat aan! Heel erg bedankt kanjer!

Billy loopt letterlijk op ballen. Ijsballen, wel te verstaan.
De andere paarden verzamelen wel wat sneeuw of ijs onder de hoeven, maar het valt er vanzelf vanaf. Geen punt
Maar Billy krijgt echt dikke ijsballen onder 4 hoefjes, waar hij dan op loopt te balanceren. Weghalen werkt slechts zeer kort. Er vormen zich meteen nieuwe ijsballen.

Iemand een idee waarom hij dat uitgerekend krijgt en vooral of ik daar iets tegen kan doen.
Lijkt mij geen pretje voor de pony om zich op die manier voort te bewegen, Nog afgezien van de risico's die het met zich meebrengt,.

(voor de duidelijkheid: hier ligt dus nog behoorlijk sneeuw en het vriest en dat blijft de komende maanden waarschijnlijk wel zo.)

Heb je een foto van de onderkant van de hoeven?