Heel erg bedankt voor jullie reacties tot zover, die erg eensgezind zijn. Het lijkt me dan ook duidelijk, hoe erg ook.

Moniek

Heel erg bedankt voor jullie reacties tot zover, die erg eensgezind zijn. Het lijkt me dan ook duidelijk, hoe erg ook.

Moniek

Hallo, dit zijn 3 reacties. Ik vind het niet juist om daar je beslissing op te baseren. Wacht nog even af op meerdere reacties, zoals wellicht van Piet.
Gr. Jean

Hello,mijn tinker is nu 22 jaar,op 19 jaar op 4 hoeven met hoefbeenkanteling zwaar hoefbevangen! wou er terug oprijden,na 1,50 jaar werk aan zijn hoeven..zelf bekapt gallopeer ik er terug mee op beton enz....indien hij het nu terug zou krijgen (wat mijn eigen fout zou zijn)krijght nooit geen gras meer,alleen hooi en stro! zou ik hem laten inslapen!was wel een zwaar genezingsproces,zowel voor mij als voor het paard!

het essentiele gegeven is dat er sprake is van aantasting van het hoefbeen. De hoef kan dan niet meer normaal groeien.

Moniek schreef op vrijdag 5 april 2013, 14:27:


Het hangt ook van de omstandigheden en de eigenaar af. Wat is hij/zij bereidt eraan te doen?
Ik ben ooit begonnen met een ernstig bevangen pony te bekappen en na de eerste bekapping liep het dier al een stuk beter. Weeks erna was het weer bevangen, want de eigenaar vond het zo zielig dat ze niet op het gras mocht en had de pony er toch weer opgezet. Na een tijdje medderen heb ik mijn handen ervan afgetrokken, want het was dweilen met de kraan open. Als ik een stapje naar voor had bereikt, ging het door toedoen van de eigenaar weer 3 stappen achteruit.
Het dier heeft nog een aantal pijnlijke jaren gehad, met bute, gras, brokjes, etc. en toen hebben ze haar in laten slapen.

Als de eigenaar bereid is er alles aan te doen, kan je overwegen het een kans te geven. Stel een tijdsbestek waarin je verbetering wilt/moet zien, is die verbetering er niet, laat het dier dan inslapen.
Als de eigenaar niet bereid is er alles aan te doen, zou ik er niet aan beginnen.

(Weet niet of je het zelf wilde gaan doen, maar dat maakt niet zoveel uit. Het principe blijft hetzelfde, alleen bekappen zal niet helpen.)

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Ik weet het niet hoor... met dergelijke blijvende veranderingen zou het mijn keuze niet zijn om door te modderen. De vraag is waarvoor je het dan nog doet. Zou het paard er werkelijk mee gebaat zijn of doe je het dan meer vanuit eigen behoefte?

Moniek schreef op vrijdag 5 april 2013, 14:27:


Leeftijd is onbelangrijk. De pony van mijn ouders was 43 jaar toen hij bevangen raakte. Nu was dat door, noem het maar, een calamiteit. Overvoeren omdat ze hem zo mager vonden worden, maar 7 maanden later liep hij weer probleemloos in draf over een gemeen grindpaadje. De vraag is dus veel meer waarom is het bevangen geworden en vooral hoe láng is een paard bevangen. Als dat door een ziekte is waaraan niets meer te doen is, of als het al zolang is dat het hoefbeen half weggevreten, of heel erg vervormd is, wordt het lastig. Kanteling is niet belangrijk.
Dus werken aan de voeten heeft alleen zin als je de omstandigheden optimaal kunt verbeteren of de lichamelijke trigger die tot bevangenheid heeft geleid kunt wegnemen.
Als je digitale rontgenfoto's hebt stuur ze dan aub even op

Piet
Doe jij wat voor mij, dan doe ik wat voor jou. Wie
heb jij geclickerd vandaag?

Ik zou het zelf gaan doen met de hulp van een goede bekapper. Eigenaar ziet er niets meer in.Mijn aarzeling is inderdaad het aangetaste hoefbeen. Het is niet alleen vanwege de eerste drie reacties hier.
Eigenaar heeft er zelfs ijzers met zooltjes onder laten zetten. Dat maakt het misschien nog hopelozer.
Pony is in het verleden eerder hoefbevangen geweest maar met goed dieet en bekappen al jaren geen last meer. 3 jaar geleden van eigenaar veranderd en voila. Alle goede raad ten spijt toch eigenwijs geweest. Zoooo jammer dat boos worden niet helpt.

Moniek