Ik heb zelf ook een oude pony van 28 gehad waar ik jaren mee heb lopen tobben met chronische HB ten gevolge van cushing.
Ik wist nog nix van dit forum af en heb op een moment zelf de knoop doorgehakt, ze mocht niet langer lijden.
Natuurlijk heb ik sinds ik hier kom wel eens de gedachte, was ik hier maar eerder gekomen...
En toch heb ik er vrede mee, ik moet wel...
Maar ook, hoe lang had ik haar nog beter kunnen maken en had ze dan een goed leven gehad?
Niet met de anderen mee op de wei mogen, kiezen maakten alleen hooi ook niet mogelijk en speciaal dieet van Anneke Hallebeek, wat er in mijn ogen ook nu nog suikervrij uitziet was niet lekker...ze vermagerde steeds meer...
Niemand kan het zeggen, het is klaar en er is geen lijden meer, voor haar, voor de anderen en voor mij...
Want pijn is slopend, voor degene die het heeft, maar ook voor degene die het moet aanzien...
Groetjes Marlies