Wat een verhaal Moniek! Ik vind het heel erg, maar ik hoop wel dat jij je niet schuldig gaat voelen. Soms lopen dingen zo, dat we er niets aan kunnen doen. Dan heb je misschien de neiging om te denken "had ik maar...." , maar dat heeft geen zin.
Veel sterkte!
En laten we hopen dat dit verhaal misschien iemand anders overtuigd dat de traditionele manier niet heilig is en dat er meer mogelijk is.
Groetjes Talitha

Het hondenvoer waar ik het over had heet Hills B/D Ageing and Alertness (brok), het bevat die eiwitten niet, die mijn demente hond niet kan afbreken. Even offtopic.

Monique,

Heb het verhaal helemaal gevolgd, bah wat naar allemaal!!
Ik wens je heel veel strekte toe en een schouderklopje dat je zo je best hebt gedaan!!!

Even offtopic ook
Hoi talitha

Is dat er ook voor katten?

Aoife Berserik schreef op dinsdag 9 april 2013, 20:52:


Aoife, de eer komt Moniek toe. Zij heeft zich voor dit paard ingezet.

Moniek schreef op dinsdag 9 april 2013, 16:26:


Moniek, je hebt je best gedaan. En meer kun je niet doen.

Biotine word altijd vermengd met een dragende stof en gezien de prijs zal dat suiker zijn.
Ik vind dit soort producten grote onzin.
Biotine schijnt ook in Luzerne te zitten, dan kun je dat beter geven.
Maar bij mij hebben ze dat niet nodig.
Daarbij was dit probleem tijdelijk en inmiddels opgelost.

Jammer Moniek , dat een en ander zo gelopen is voor het paard .
Jammer dat ze alleen een reguliere DA hebben ingeschakeld .
Maar zoals ik je al per mail vertelde ,
Het is spijtig weer een dier gestorven door onkunde , aan de andere kant staat een dier anders in het overlijden en aardse bestaan als wij mensen .En nu heeft ze geen pijn meer .
Troost je met die gedachte .

Sterkte , groetjes Diaan

http://enlightenedequine.com/2013/04/03/an-interview-with-the-vet/

Piet
Doe jij wat voor mij, dan doe ik wat voor jou. Wie
heb jij geclickerd vandaag?

Moniek, mijn medeleven...

Dit verhaal bewijst nog maar eens dat het geen goed idee is om je paard ooit te verkopen, omdat je daarna niks meer in de pap te brokken hebt wat er met het dier gebeurt.

Het geeft me heel erg te denken over de verantwoordelijkheid van het houden van een dier... vooral wanneer de zaken financieel minder goed gaan of wanneer er andere problemen zijn!

Door mijn eigen gezondheidstoestand wordt het voor mij steeds moeilijker om voor mijn paarden te kunnen zorgen en dit maakt me regelmatig depressief: wat als ik binnen x tijd het helemaal niet meer zou aankunnen? Moet ik mijn paarden dan laten inslapen om geen risico te nemen dat ze in 'verkeerde' handen vallen?
Verhalen zoals dit van Moniek maken het enkel maar erger...