e m kraak schreef op zondag 20 juli 2014, 15:07:

-knip-


dat vind ik ook. Onlangs kwam hier het antwoord van een dierenkliniek voorbij geschreen door de hoefsmid. Als er iets met hoeven is moet de hoefsmid er aan te pas komen, de DA weet dan geen antwoord. Toch heel vreemd. Wel typerend voor moderne geneeskunde, de dokters zijn zo gespecialiseerd geraakt, als je iets aan je teen hebt kan je niet naar dezelfde dokter als wanneer je last hebt van je knie. (afgezien van het feit dat je dokter beste helemaal kan mijden)

Niet lang geleden stond hier nog de merrie met door HB geperforeerde hoefzoelen. Advies DA: hoefsmid. Hoefsmid smeedde 2 ijzers en heeft die met behulp van veel spuiten van de DA op het paard weten te spijkeren! in de in FR meest beroemde kliniek van Bordeaux! In feite kwam het neer op pure dierenmishandeling. Met de merrie liep het goed af omdat de eigenaar zelf inzag dat het slecht ging aflopen met haar paard en zij via via bij mij terecht kwam en uiteindelijk liep de merrie op eigen kracht met haar veulen de kar weer in op weg naar huis.
De DA uit B vroeg nog wel hoe het was afgelopen met het paard: de eigenaar vertelde het hele verhaal en de DA vroeg: was dat iemand die NB toepast, antwoord: ja inderdaad. De DA schreef terug: tres bien. Hij wist dus dat het bestaat en past het toch niet toe!


Ik zou zeker willen aanmoedigen dat mensen schadeclaims beginnen tegen de totaal verkeerde behandelingen die worden toegepast. Ik denk dat mensen niet zo snel zo reageren omdat er jaren overheen kunnen gaan om een paard kapot te krijgen met ijzers, stallen en krachtvoer. Ik heb de eigenares van de merrie uit mijn verhaal zeker aanbevolen een aanklacht int e dienen tegen diverse betrokkenen maar zij durft het niet erg aan en stelt zich tevreden met het feit dat haar paard weer gewoon rondloopt.

Mijn ' eigen' DA heeft intussen ook ijzervrije PN paarden

joop schreef op maandag 21 juli 2014, 9:56:


Is dit Rendell?


Kijk, dat is nu eens een leuk bericht! Wie weet gaat hij het ook uitdragen naar collega's.

Tineke Nolet-Verdel schreef op maandag 21 juli 2014, 10:12:


ja eind goed al goed. Ik moet wel zeggen: het moeilijkste geval dat ik ooit in huis heb gehad en ik vind het een wonder dat het goed is afgelopen. En niet alleen ik..........

Ik heb ook nog zowat .

Uit het handboek voor smeden Hoefkunde en Hoefbeslag
geschreven door Prof.Dr. H.M. Kroon hoogleraar zöotechniek en hoefkunde van de rijksuniversiteit van Utrecht en Dr. R.H. J. Gallandat Huet, Kolonel der militaire veterinaire dienst uit den Haag staat in de 5de druk die herzien is door Prof. Dr. G.m. Van der Plank en uitgegeven in 1953 staan in hoofdstuk 13 de nadelen van hoefijzers opgesomd.

a) Het ijzer verzwaart de hoef, waardoor er eerder vermoeidheid optreedt

b) De schok wordt minder goed gebroken bij het beslagen paard dan wanneer het met veerkrachtige hoef op de grond komt

c) De beslagen hoef zal, vooral bij het neerzetten op de bodem, minder vast staan dan de onbeslagen hoef, die door de elastische straal vooral voor uitglijden wordt behoed (!)

d) Het straalhoorn komt bij de beslagen hoef in het geheel niet of alleen met het onderste gedeelte van de straal op de bodem (* de stralen werden toen ook nog met ijzers zoveel mogelijk dragend gehouden! *) waardoor het de natuurlijke bevochtiging mist en droger zal zijn. Het hoorm neemt weliswaar niet gemakkelijk vocht op, doch wordt, wanneer het lang met een vochtige bodem in aanraking komt veerkrachtiger.

e) Zool en straal worden door het beslag van de bodem opgeheven, zodat de eerste altijd en de laatste dikwijls , de natuurlijke tegendruk op de bodem mist. Dit heeft tengevolge dat het hoefmechanisme minder goed werkt, de hoorngroei minder en de hoorn droger en harder wordt.
Verder is er een sterke druk op de zool, die geen tegendruk ondervindend eerder vlak wordt, terwijl, vooral bij wijde hoeven, de hoornwand naar buiten gedrukt wordt en de uit de aard zwakke plaatjesrand, de witte lijn, veel te lijden heeft.

f) De onregelmatige afslijting van de wand, waardoor de toon in verhouding van de verzenen te lang wordt, heeft geleidelijk een verandering van stand, een breken van de voetas naar achter, een meer doortreden in het kootgewricht en een sterke belasting van de buigpezen tengevolge.

g) Door het herhaalde nagelen in de wand heeft een verzwakking plaats, is er kans op splijten en brokkelen.

h) De bevestiging van het ijzer aan de wand door de nagel maakt de hoornwand altijd minder vrij in de beweging , waardoor het hoefmechanisme belemmerd kan worden.

i) Door het beslag en ook door fouten bij het bewerken en beslaan van de hoef , kunnen ziekten in de hoef optreden, die kreupelheid ten gevolge hebben.

Darna nog een hele verhandeling over de gevaren van het verliezen van ijzers.

Hoofdstuk 15
Wanneer paarden lang op stal (!) moeten blijven of enige tijd in de weide zullen blijven , verdient het bij gezonde (!) hoeven de voorkeur de ijzers te verwijderen.

Nog even over de straal:
........Nu begint men gewoonlijk met het besnijden van de straal. De straal moet men groot laten, opdat deze, óók bij beslagen hoeven , bij de belasting tegendruk op de bodem ondervindt en daardoor functioneert bij het hoefmechanisme.
Van de straal moet daarom alleen losse , omgekrulde of rottende delen weggeniomen worden.. Alleen wanneer de straal zo groot is , dat hij onder het beslagen ijzer zou uitsteken kan van de gezonde straal wat afgenomen worden, dit is uiterst zelden nodig.
Dit stuk afsluitend kan ik nog zeggen dat in het boek beschreven staat dat de zool zo dik mogelijk gehouden moet worden, dus dat hol snijden niet aan de orde is en dat een ijzer op de hoefwand én buitenste rand van de zool hoort te liggen en wordt gewaarschuwd tegen de nooit meer weggegane trend om de hielen onnodig hoog te houden. (!)
Ook vermeld wordt dat hoefijzers een kwaad zijn. Helaas wordt dan in een adem erbij vermeldt dat het een noodzakelijk kwaad is, omdat men toen geen idee had dat je hoeven, net als het paardenlichaam zelf kunt trainen op practisch elke beproeving die ze moeten onder gaan.

Piet

Elke dag één keer de rasp heen en weer halen

is óók bekappen

Zou mooi zijn ja. Maar ik ben bang dat dat eerder een strijd wordt om wie de grootste zak geld heeft en de beste advocaat...
Ja, precies, bewijs dat dan maar es... wat is juridisch gezien de juiste bekapping/behandeling? En wat is nou precies de oorzaak etc... En wie moet nou beslissen wie gelijk heeft...? Een rechter met de ballen verstand van hoeven...? Krijg je weer van die uitspraken waarvan je stijl achterover slaat.
Kan ik me voorstellen. Na al die ellende heb je geen zin in een jaren aanhoudende geldverslindende rechtszaak. Maar het zou wel prachtig zijn. Een DA controlesysteem is er ook al niet. In feite kunnen die je van alles wijs maken. Tegenspraak moet allemaal van de eigenaar komen, en dat is een oneerlijk strijd.

Goed werk verricht

Piet schreef op maandag 21 juli 2014, 11:38:


[knip]
Yep ,ik wist uiteraard al dat jij dit boek ook hebt
http://www.pietloof.nl/index.php/bekappen/bekapartikelen/31-discussie-over-natuurlijk-bekappen-vs-traditioneel



Yep


Yep, en ik weet van een grote, uiterst exclusieve private stalhouderij (smid, DA meen ik ook, fullltime in loondienst, net als alle 24/7 oppassers voor de paarden) waar dat alles (wel, sprekende voor ongeveer 1985, 1990, van daarna weet ik niet, de reeds op hoge leeftijd zijnde eigenaar kwam te overlijden, voor het "bedrijf" werd een manager aangesteld, het bestaat nog wel... maar ik vrees dat van de oorspronkelijke hobby weinig meer over is) gebeurde, precies zoals in 1900 voorgeschreven en daar waar wellicht nuttig, onder overleg, gebruikmakend van innovering.
Mits er een onuitputtelijke geldvoorraad is, want een chapiter cavalerie ad litteram anno 1900 onderhouden is heden onbetaalbaar voor vrijwel iedereen. Destijds kostte deze hobby de betrokkene ongeveer een miljoen op jaarbasis ondanks dat er ook nogal wat topsport gewonnen werd, maar een hobby mag toch ook wat kosten? En het was nog guldentjestijd hoor, in pleuroos valt het mee
De eerlijkheid gebied me te typen dat het wel zo kan, ik kan van daaruit niet rapporteren over alle ellende waar we zoveel over horen uit moderne, feitelijk armoedige, onkundige, "tradi"-stalhouderijen, maneges, etc. met inferieur personeel en waar alle regels van discipline en tucht met voeten worden getreden. Ik meen echt dat ik, naar maatstaven van toen, de huidige "tradi"-paardenhouderij nog ruimhartig omschrijf.


!
Yep. Het staat er allemaal correct, maar welke hedendaagse smid, laat staan DA, kan er nog lezen?

[knip]

Yep. Het staat er allemaal correct, maar welke hedendaagse smid, laat staan DA, kan er nog lezen?


Yep. Het staat er allemaal correct, maar welke hedendaagse smid, laat staan DA, kan er nog lezen?

En ik weet nog zo net niet of je wel gelijk hebt met "men toen geen idee had dat je hoeven, net als het paardenlichaam zelf kunt trainen". Xenophon is door deskundigen altijd in ere gehouden. Ik denk eerder dat het altijd om afwegingen is gegaan, afwegingen tussen wat het (toch wel dure, vaak werden legerpaarden gewoon geroofd, geconfisqueerd heette dat toen) paard ten goede komt en mensenbelangen. Als je weet dat de kans dat je paard de komende week wordt vermoord vrij groot is ga je je niet meer druk maken over of het over een jaar nog wel kan lopen. Het waren andere tijden: als de ervaring leerde dat je personeel allemaal de tering krijgt als je ze in de ouwe wijnkelder (sousterrain) laat slapen raakte je vanzelf gemotiveerd het gemeen volk op zolder onder te brengen.

Er blijft het feit dat het allemaal toegesneden is op het tijdsbeeld van rond 1900. Met lonen van toen, maatschappelijke structuren van toen, materialen van toen, etc.
De grote oorlog moest nog komen, goddomme!
Met die eerste wereldoorlog was militairstrategisch de Napoleontische cavalerie-paardentijd eigenlijk alweer voorbij.
Echter in in jaren 50 had ieder dorp nog wel een (hoef)smederij, een willekeurig maar aardig voorbeeld hoe zo een dorpsbedrijf veranderde geeft http://www.egbertegberts.nl/pdf/winkelbezoek.pdf

Ook glad vergeten is dat "stadspaarden", beslagen voor een diversiteit aan werk, vaak lange vakanties kregen, onbeslagen ergens in de wei bij een boer, om bij te komen.

De mode, het breinloos chique vinden je paard beslagen te hebben omdat het zo hoort en de even breinloze buurman het ook doet, is denk ik toch echt iets dat pas de laatste decennia gegroeid is. Toen ik net kwam kijken, jaren 70, was dat zover mijn geheugen strekt nog niet het geval. De hoefsmid is vast blij met deze omzet en voelt geen enkele aandrang

De crux is, en daarom vind ik het historisch duidelijk krijgen zo van belang, dat de praktijk van hoefsmid, al dan niet onder veterinaire (co-)verantwoordelijkheid, bewijsbaar gedateerd achterhaald is, dus niet mee ontwikkeld is naar de huidige realiteit van een totaal veranderde samenleving en - houderij en daarom vandaag de dag veel onnodig leed en schaden berokkent.

Jij weet dat ik nooit extremist ben geweest. Wat mij betreft vreten jullie je paarden morgen allemaal op, dat is toegestaan doch naar ik aanneem nog een stuk slechter voor hun gezondheid dan alleen maar beslaan. Mocht je je paard morgen toch opeten, dan is het natuurlijk totaal van veterinaire importantie gespeend of je het vandaag nog aan alle kanten met ijzer laat betimmeren. Logica, dames!
Punt is, dat in de regel het tegendeel het geval is en de vraag naar paardenwelzijn juist van belang geacht wordt.
Punt is, dat dat paardenwelzijn op een niveau van minimale noodzakelijkheid een eeuw geleden wel degelijk werd aangehouden.
Punt is, dat de maatschappij er een eeuw geleden totaal anders uitzag en anders functioneerde; echt helemaal niemand zou destijds op het idee gekomen zijn om luxe-paarden die wat in de wei staan en af en toe een uurtje werken te beslaan. Gekkenwerk!

joop schreef op maandag 21 juli 2014, 9:56:


Specialisatie - dat is toch heel iets anders.
Van een veterinaire specialisatie "hoeven" is immers geen sprake; de smid is geen DA.
Daar leid ik uit af dat er i.p.v. het verkopen van veterinaire kennis en inzicht door de DA terug gegrepen wordt op een willekeurige (en geërodeerde) traditie. Dat lijkt mij aanvechtbaar.
Indien echter de DA beweert dat de smid onder DA verantwoordelijkheid bezig is (en er dus sprake is van veterinair handelen), draagt de DA eindverantwoordelijkheid en is dus wettelijk aansprakelijk te stellen voor het onbenul. Zoals ik het zie geen ontkomen aan.

Daar komt iets bij... het is denk ik verwijtbaar dat DAs evolutie in vakkennis en moderne inzichten niet toepassen noch voorlichten, in plaats daarvan zich klakkeloos verlaten op kennis van een eeuw geleden. Ik denk maar weet het niet helemaal 100% zeker, dat daar in het NL recht daarom ook schaden ten gevolge van onrechtmatige daad bij komt. De onrechtmatige daad daarin is dan het doen ontstaan van schaden vanuit valselijk als hoogwaardig voorgestelde vakkennis. Daar zou ik wel graag een rechtskundige over horen, het komt mij als een vrij bizarre zaak over, iets wat kwalitatief eigenlijk extreem is en "haast nooit voorkomt" (dat er kwantitatief een complete subcultuur mee behept is, is iets anders).

(afgezien van het




De subcultuur waar je zelf deel van uitmaakt en aan meedoet is natuurlijk niet verantwoordelijk te stellen. Zo moet je dat niet zien.
Maar als ik met mijn fiets met lekke band naar de rijksgediplomeerd fietsenmaker ga... en die smeedt er massief ijzeren banden om met het argument dat ik nu nooit meer een lekker band krijg... weet ik veel, ik ben leek en consument bij een vakman... wie is dan verantwoordelijk te houden voor wanprestatie als daardoor de rest van mijn fiets uit elkaar rammelt?
Vergeet daarbij niet dat onder NL recht verreweg de meeste paardjesmensen juridisch consumenten zijn en dus onder bescherming van consumentenrecht staan.

Hoe alles bij jou in FR geregeld is... geen flauw idee. Ik kom daar niet vrijwillig

Martina schreef op maandag 21 juli 2014, 11:42:


Ik kan me ook van alles voorstellen en heb echt ook wel (heel ver weg hoor) enig idee hoe paardenmiepen in elkaar zitten.
Die paar tientjes griffiekosten lijken mij altijd overkomelijk, juridisch beslagen ten ijs komen is in hoofdzaak een kwestie van enige interesse en goed kunnen opzoeken hetgeen met inet pakken makkelijker is geworden.


Voor de DA-bedrijven zou het inderdaad een geldverslindende actie zijn. Daarnaast buitengewoon vervelend en slecht voor reputatie, met name door er zoveel mogelijk publiciteit aan te geven. Het is vooral daarom dat ik aan deze richting als drempelwaardenverschuiving denk.
Dat lijkt mij al een enorme schop onder de kont van de veterinaire beroepsgroep nu eindelijk eens iets zinnigs te ondernemen, te beginnen met naar huidige inzichten zo correct mogelijke voorlichting:
"Paarden laten beslaan is gewoon een beetje dom".
Zo simpel kan de titel van de folder, die ik als kunstenmaker best bereid ben te maken, zijn.
Hoewel het blondje dat de "beetje dom"-uitspraak gelanceerd heeft absoluut niet dom is maar wel populair en onaantastbaar heeft fotograaf Reni v. Maren een prima plaatje van desbetreffende dame op zichtbaar onbeslagen paard in Mongolië kant en klaar voorradig
Ik denk dat ze makkelijk opweegt tegen het Anky.