Nick Altena schreef op woensdag, 6 juli 2005, 1:09:
> DIT soort foto´s zou je op een apparte pagina moeten zetten
> als misschien wel het overtuigendste bewijs dat een probleemhoef
> weer tot een normale gezonde hoef kan veranderen...ook al duurt
> dat dan lang.
> Foto´s van het probleem/aanvang en het eindresultaat/ na een
> jaar of misschien wel 2 jaar...
> Een groter contrast is niet mogelijk en ik denk als mensen hier
> maar genoeg voorbeelden van zien het de geloofwaardigheid enorm
> verhoogt.
Hoi,
Het verhaal van Isabella staat al bij Klaas Feuth op zijn website als inderdaad een voorbeeld van probleemhoef naar normale hoef.
Is ook de reden dat ik mijn website gemaakt heb (ben begonnen met die hoeven; de rest is er later omheen gebouwd haha). Niet zozeer voor mezelf ... ik weet hoe het gegaan is, maar vooral voor anderen. Heel vaak zie ik hoe
hoefbevangen paarden worden afgemaakt en niet omdat mensen geen geduld hebben, maar vooral omdat ze ze laten beslaan.
Had ik toen geweten wat ik nu allemaal weet dan had ze gewoon na haar bevangenheid geen ijzers gekregen en zeker niet dat rare beslag wat de foto toont. En dit is dan door een goed opgeleide orthopedisch hoefsmid (met officiele papieren en opleiding dus) ondergebracht.
Ik heb gisteren DAT hoefijzertje nog in handen gehad (ben ze aan het schilderen voor een tuinspiegel als blijvende "herinnering" zeg maar) en ik schrok eigenlijk nog harder toen ik de nagelgaten zag. Dat ijzertje is nl. een kunstwerkje geweest van de hoefsmid vond hij zelf, want hij heeft het geheel moeten veranderen en dus ook zelf nagelgaten moeten boren. Die zitten dus NIET op 1 lijn !!! Jeetje dat dat toen is blijven zitten ... en dat ik dat toen ook heb laten onderbrengen ....
Maar goed, het is dus goedgekomen. Evenals met die huifbedpony Wendy.
Het is echt zo dat er binnen de dierenartsenpraktijk die Wendy in behandeling hadden ruzie is ontstaan tussen de 5 dierenartsen. 4 vonden afmaken en eentje was erg benieuwd naar eventueel resultaat van dat bekappen ... hij wilde haar graag als proefpony zien, maar de anderen vonden dat pure dierenmishandeling om die pony in leven te laten. Zo erg was het dus met haar.
En nu ... die dierenarts is heel blij, hij vind het een geweldig "experiment" en ook eigenaar is inmiddels nog meer overtuigd van het ijzerloze. En wij als stichting maar vooral de kinderen zijn nog veel blijer natuurlijk dat die pony er nog is.
Groeten
Ingrid
Hoeven
