Marie-Christine Vesters schreef op vrijdag, 8 juli 2005, 14:53:


Graag geef ik je deze link: http://www.natumed.nl/index.php?url=/ervaring/ervaringen_algemeen/index
Het gaat over het middel glucosamine, tegen de gevolgen van arthrose
Het paard waar dr Crama in de tekst over schrijft is mijn Don.
Hij was de vorige eigenaar. Eigenlijk heeft hij het middel speciaal voor Don samengesteld, het bleek echter ook uitstekend te werken op mensen en honden. Inmiddels is het zo bekend dat het door een aantal ziekenfondsen vergoed wordt.
Sinds ik hem heb zijn zijn ijzers er natuurlijk af en geef ik het middel niet meer.
Ik vind het logisch dat een paard wat met ijzers loopt door de veel grotere klappen bij het wegcontact, die de gewrichten te verduren krijgen veel meer pijn zal hebben. Don loopt prima, zonder pijn of zonder ook maar een dag te kreupelen.
Zeer zeker zou ik de glucosamine gebruiken als hij pijnverschijnselen mocht vertonen.

Over het bekappen
Ik zie alleen maar voordelen om het bekappen zelf te doen.
De betere doorbloeding door een beter hoefmechanisme die je krijgt door je paard natuurlijk te bekappen is alleen maar gunstig voor welk gewrichtsprobleem dan ook.
Bovendien kun je dit veel vaker doen dan wanneer je moet wachten op de hoefsmid.
Elke week een klein beetje onderhoud dat aan een hoef in een minuutje gebeurd kan zijn, lijkt me gemakkelijker uit te houden voor je paard dan een grote lange renovatie eens in de twee maanden.
.
Piet

marjolijn schreef op donderdag, 7 juli 2005, 14:43:


Hoi Marjolijn

Hoefbeslag, beperkt per definitie de werking van het hoefmechanisme, ook de easywalker.
Daarbij is er een ander probleem, nl dat kunstof beslag niet passend gemaakt kan worden, waardoor veelal te krap beslag wordt geplaatst ivm het aftrappen.
Gevolg, hoefwand groeit over het beslag heen.
Heb laatst een dergelijk paard verlost van deze ellende.

gr Hans

Ik moet eerlijk bekennen dat ik in het natuurlijk-bekappen boek, het hoofdstuk voet-as erg moeilijk vind.
Toen ik las dat je de voet-as eigenlijk mag vergeten, omdat je de zool aanhoud, heb ik me er verder niet meer zo druk om gemaakt.

Nu er bij Ingrid (Wendy HB), problemen lijken te gaan ontstaan door een verkeerde stand van de hoeven, omdat de zool misschien wel scheef is en Isabella daardoor een verkeerde stand krijgt, omdat bij natuurlijk bekappen de zool het referentiepunt is, moet ik hier toch weer even over nadenken.

Ik weet overigens niet of gebroken voet-as iets te maken heeft met scheefstand van de zool.

Maar kijkende naar mijn paarden, zie ik, dat de voet-as in ieder geval niet goed is. De lijn is gebroken.

http://www.mijnalbum.nl/Album=JVSDKGMP

Ze hebben het alletwee. Ik weet niet beter of het heeft er altijd zo uitgezien, ook toen ze nog ijzers hadden. Het is niet erger geworden met natuurlijk bekappen.

Ik weet ook niet of dit een typische stand is die rasgebonden kan zijn?

Trea

Wie kan mij hier iets meer over vertellen?

e m kraak schreef op vrijdag, 8 juli 2005, 13:49:


Correct Egon.
Op het moment dat deelname aan wat voor sport ook van recreatief naar resultaatgericht verschuift stap je op een glád hellend vlak.
Het vervelende is dat je eígenlijk al op een hellende vlak stapt zodra je besluit te gaan paardrijden. Ook dát is namelijk niet in het belang van het paard.
Ik zie daarom geen absolute grens en kan die alleen voor mezélf trekken: ik kies heel egoïstisch wel voor mijn eigen lol bij het rijden doch ken mezelf en doe gewoon niet mee aan een sport. Voor een ander echter??

Bij endurance wil ik een opmerking plaatsen: een paard is níet op duurbelasting op snelheid gebouwd en wél een blessureverstopper.
Paarden zijn namelijk door de natuurlijke selectie geprogrammeerd op het niet laten blijken van lichamelijke gebreken. Roofdieren zijn hier nl. héél kien op en ook in de kudde leidt het tonen van een zwakte onmiddelijk tot erosie van de sociale positie.
Dit maakt het voor ruiters en veeartsen erg moeilijk om een ontwikkelend probleem vroegtijdig te signaleren. Uitsluiting vindt hierdoor in de regel plaats als er al een probleem ís. Door de vrij strenge normen zijn de problemen in de regel gelukkig niet permanent maar blessures zijn helaas wel bijna normaal.
Best een listig punt dit.

e m kraak schreef op vrijdag, 8 juli 2005, 14:06:


Hallo,
Dacht dat NOSPAM erbij hoorde (sorry), komt vanavond nog een keer.
Mijn e-mail is: m.i.-meijer@t-online.de
Ik heb al vaker gehoord dat ik moeilijk per e-mail te bereiken ben.
Groeten,
Monique

Hans Arendse schreef op vrijdag, 8 juli 2005, 16:29:


Waarom zou kunststof beslag niet passend kunnen worden gemaakt?
Als je het ruim legt kun je het overtollige er makkelijker dan bij ijzer afraspen en daarmee een prima passend hoefbeslag maken.
Groet
Hans

trea hoex schreef op vrijdag, 8 juli 2005, 16:39:


Ik vrees dat ik het niet kan zien op de foto's..

Huertecilla schreef op vrijdag, 8 juli 2005, 13:35:


Correct me if I am wrong maar als ik het goed lees staat hier dat je met gelijke inspanning harder kunt lopen als je een grotere paslengte toepast.. Ik ben het daar mee oneens. Er zou dan al lang op grotere paslengte geselecteerd zijn. Door de evolutie en als die er niet aan gedacht heeft door de fokkers van renpaarden.
Voor het verplaatsen van A naar B staat een hoeveelheid energie die de spieren moeten leveren. Of je dat nu met grote passen of met kleine passen doet dat maakt in principe voor het verbruik niets uit. Wat wel uitmaakt is de weerstand die ondervonden wordt op het traject in de vorm van luchtweerstand en wrijvingsweerstand. Met het toenemen van de snelheid neemt de weerstand exponentieel toe en daarmee de te leveren inspanning.
Naarmate de snelheid toeneemt neemt de paslengte toe en ook de impact van de hoef op de bodem. Ook deze impact neemt exponentieel toe.
Groet
Hans