Dorien66 schreef op dinsdag, 6 september 2005, 12:06:


De "methode Strasser" is ontstaan vanuit een DA praktijk met klinisch nogal zware gevallen, en naar mijn indruk pas de laatste tijd genuanceerder geworden naarmate het toepassingsgebied werd verbreed.
Mevr. Strasser had/heeft voor haar "zware" behandelingen een heel aanvullend complex van faciliteiten beschikbaar. Dit kán klinisch, maar lijkt me totaal geen werk voor de gewone paardenhouder die het basispatroon van hoeven en onderhoud wil/moet leren.
En daarmee is denk ik een flink stuk van zowel de aanknopingspunten als de verschillen t.o.v. het "natural" hoefonderhoud te verklaren. Nmm een bottleneck blijft het frequent zelf controleren en zo nodig "klein onderhoud" door de verzorger zelf. Natuurlijk bekappen blijft een farce, een etiket ook maar, zolang er geleund wordt op de "professional" die relatief weinig frequent eens langskomt en dan centimeters wand e.d. moet verwijderen omdat er in tussentijd niets aan gedaan wordt (dit geldt uiteraard voor alle "methoden"). En zoals Hans v. K. laatst opperde: als je paard voldoende passende beweging krijgt heb je niet eens werk aan die hoeven! Da's alwéér "omgevingsomstandigheden"!

Groeten, Egon

Monique Meijer schreef op dinsdag, 6 september 2005, 12:46:


Hi Monique, sluit me aan bij Trea! Geweldig meid, wat een voeten! Het lijkt of wij een beetje hetzelfde 'probleem' hebben bij onze paarden. Ook die van mij heeft rechtsvoor zo'n platvoet... Het begint nu weliswaar allemaal wat holler te worden maar niet zoals sommige hoevenfoto's die ik weleens zie van de andere Forum-leden.
Het zij zo.... Wij zijn nu precies 1 jaar van de ijzers af. Misschien weten jullie nog wel dat hij in maart wederom hoefbevangen is geraakt.... Dus hadden we pech.
N.a.v. daarvan heb ik maat-hoefschoenen voor hem aangeschaft bij Smit.
Ik moet zeggen dat hij, dankzij die schoenen, nog enigzins kon lopen, en ik hem in beweging kon houden waardoor het genezingsproces wat sneller verloopt.
We hebben heel wat afgewandeld..... en vooral Kruiskruid-kontrole-route's gelopen...
Hier in de omgeving geen bloeiende Kruiskruiden meer, toch nog een positief punt )

We hebben dus veel meer dan 1 jaar nodig... het zij zo.
Omdat een blote voet weer beter is als een gehoefschoende voet heb ik toevallig eergisteren de hoefschoenen weer eens uitgelaten. Het paard geeft zelf wel aan of dit kan of niet.
Maar ik merkte dat ie op het harde (met schoen) steeds beter ging lopen en ook weer in de bermen durfde te galopperen. Dat vind ik precies nu zo moeilijk! Wanneer doe je de schoenen weer uit en durf je weer zonder bescherming over het harde?
Nu, eergisteren dus. Ik moet zeggen dat hij toch ietwat gevoelig loopt, zeker in het begin, als we net op pad zijn. Pad is in dit geval een vlak betonnen fietpad.
Ik merk ook dat als we wat langer lopen hij zelf gaat wisselen met harde- en zachte ondergronden... Ik laat hem zelf zijn keuze maken... Lijkt mij het allerbeste.
De weg naar verbetering blijkt inderdaad in ons geval lang.... maar wij komen er ook!
Jij, Monique, bent ietsje verder met jouw paard als wij... Toch altijd leuk om te lezen, dat geeft mij echt een grote stimulans!
Geweldig!

groet,

Wil.