O ja en voor ik weer het mensen "over me heen krijg" ... ik zit hier geen hoefijzers aan te raden, ik geef alleen de bronnen aan waar Piet hier pas naar vroeg. Niet meer, niet minder.

Ik heb zelf destijds ervaren wat een ellende het speciale beslag teweeg brengt, dus dat nooit meer ......

Twister schreef op woensdag 26 oktober 2005, 23:38:

Ja mooi he haha.
Even heel off-topic, maar in het begin probeerde ik wel eens te longeren. Lukte niet, want madame zag daar het nut niet zo van in, dus als ze al een rondje wilde lopen was ze natuurlijk heel "braaf".

Zo vond ik op den duur even 3 rondjes linksom en 3 rechtsom voldoende. Had dit zo 2 of 3 keer gedaan (niet aansluitend). De eerstvolgende keer dat ik met halster en longeerlijn aankwam, keek ze me even met grote ogen aan, rende uit zichzelf naar het midden van de wei. Liep uit zichzelf keurig 3x linksom en 3x rechtsom (in draf, dat ging sneller) en kwam weer naar me toe en keek me aan zo van: "goed he" ..... "snoepje graag !!!"

Dit soort "ongein" maak ik soms dagelijks mee

Groeten,
Ingrid

Isapaardje schreef op donderdag 27 oktober 2005, 8:18:


Dit hoeft, lijkt me, geen betoog. IJzers zijn iets uit een vorig tijdperk.


We hebben het op hoefnatuurlijk over zoveel mogelijk beweging, we zetten dus zeker geen paard in een box op een zacht vloertje zodat het hoefmechanisme helemaal niet meer werkt.


Zie nummer 1

Zie nummer 1
Teer en hennep..... ja daar maakten ze een paar eeuwen geleden zeilboten mee waterdicht

Zie nummer 1

Nogmaals, de manier om te voorkomen dat het hoefbeen de zool gaat penetreren is zo snel mogelijk de aanleiding van de bevangenheid weg te halen, de druk door vocht in de voorvoet op te lossen en hoge hielen weg te halen en de doorbloeding zo goed mogelijk op gang te brengen. Niet door de zool bewust tegen het hoefbeen te duwen en zo de doorbloeding nog verder af te sluiten.

Piet
ah' tuurlijk Natuurlijk!

Piet schreef op donderdag 27 oktober 2005, 10:02:

Piet ik wil hier zeker geen discussie of het goed of fout is wat in die boeken staat, want ik had bij voorbaat al kunnen raden wat jullie er hier van vinden.

Tuurlijk geen ijzers, tuurlijk geen boxrust.
Ben het zelf ook helemaal met dat alles eens. Ijzers plaatsen bij een eenmaal gekanteld hoefbeen is helemaal onzinnig.

Helaas kan een natuurlijk bekapt paard ook bevangen raken door diverse omstandigheden. Ik heb het pas weer bij Isabella meegemaakt, jij met Carlos.

Dan wil je toch op zulke momenten het beste voor je paard/pony.

Ik kies dan zelf toch maar voor een gemiddeld stevige vochtige zandbodem

Isapaardje schreef op donderdag 27 oktober 2005, 10:17:


Carlos heeft een probleem wat eigenlijk niet meer op te lossen is.
Door zijn 43 jarige leeftijd ( maar ik verdenk hem er ook van een niet zo best werkende lever te hebben) is hij niet meer op gewicht te houden, hij heeft aan gras en hooi alleen niet meer genoeg.
Alles wat hij extra krijgt zorgt er echter evoor dat hij weer bevangen raakt.
Een tussenweg die zorgt voor wat meer gewicht en gezonde voeten is er niet meer. Ook al omdat hij zo weinig loopt. Het is een vicieuze cirkel.
Het enige wat ik kan doen is elke week de toon van de hoef zo kort mogelijk te houden zodat hij zo pijnloos mogelijk afwikkelt en hem in de wei en de bak te laten lopen.

Piet
ah' tuurlijk Natuurlijk!

Piet schreef op donderdag 27 oktober 2005, 10:02:


Ik ben het met Piet eens. In zachte bodem als zand kan het hoefbeen niet grondparallel staan, de tip van het hoefbeen wordt belast en doorbloeding juist belemmerd, da's allemaal wat je niet wil (en het paard ook niet anders ging ie niet op zijn hielen staan, maar voorover hangen).
Het verhaal van tegendruk aan het hoefbeen gaat er bij mij echt niet in, waar haal je die tegendruk vandaan dan? Het hoefbeen is het laatste stukje steunapparaat, daar rust een heel paard op en die kilo's wegen echt niet op tegen een beetje druk aan de andere kant van een hoefbeen.Daarmee kun je toch een hoefbeen niet ondersteunen? Je ondersteunt iets pas wanneer het staat zoals het bedoelt is te staan... grondparallel...
Bovendien "kantelt" het hoefbeen door het loslaten van structuren, als er binnenin geen structuur is om het hoefbeen vast of in de schoen te houden krijg je met het aanpassen van de ondergrond echt niet plots die structuur weer terug die het hoefbeen op zijn plek moet houden.

Karin

Cremello schreef op donderdag 27 oktober 2005, 8:20:


Hoi Cremello, je kunt dit bericht beter even op Paardnatuurlijk plaatsen, het zusterforum.
Dit is meer bedoeld voor hoefproblemen en niet iedereen zal jouw bericht hier lezen..
Je kunt op deze site ook een advertentie plaatsen...
Groetjes,
Wil.

Karin Haneveer schreef op donderdag 27 oktober 2005, 13:00:


Eventjes het "drukverhaal" achterwege laten ... wat voor soort bodem zou jij zelf adviseren?

Uit ervaring heb ik gezien dat harde bodem ook waardeloos is. Het paard heeft zoveel pijn dat het niet wil lopen. En geen beweging is geen hoefmechanisme is geen genezing. Te zachte bodem is ook niet goed. Want ook dan heb je geen tot nauwelijks hoefmechanisme.

Je komt toch uit op een bodem waar het paard het makkelijkst op staat en vooral op loopt.

Overigens nogmaals, niet ieder bevangen paard gaat achterover hellen en niet iedere bevangenheid brengt een hoefkanteling met zich mee.

Maar ik ben het ronduit met je eens dat te veel druk vanaf onderen pijn geeft. Je moet de weinig bloeddoorvoer die er al is niet gaan belemmeren of afknellen. Een paard kan prettig lopen in nat zand, maar zodra hij met die "klonten" zand onder zijn voeten ineens op tegels komt, dan is hij erg gevoelig juist vanwege die enorme druk op zijn zolen ineens (net zolang tot het zand er weer uit is gevallen).

Misschien is mijn woordje "tegendruk" dan ook niet handig gekozen voor hetgeen ik wilde uitleggen. Denk dan nog even aan dat strand dat nat is van de branding ... dat soort bodem bedoel ik. Die voelt prettig aan en geeft stevigheid aan je voet en de manier waarop je staat en loopt ... Zo stel ik mij de "tegendruk" voor ... nogmaals niet bedoeld om een hoefbeen terug te duwen, maar om stevigheid aan de hoef te geven. Maar vooral ... om het paardje zo goed mogelijk aan het lopen te krijgen met de minste pijn.

Groeten, Ingrid

"voorkomen is beter dan genezen"

Laatste opmerking overigens nog van mijn kant over dit onderwerp ...

Als je een prettig aanvoelende bodem hebt voor een bevangen paard (en dat is misschien per paard wel verschillend, maar over het algemeen is het dus die vochtige zandbodem) is het dier geneigd om zich te gaan bewegen.

Bewegen is de remedie voor genezing. Het is dus heel goed mogelijk dat je daarmee (met beweging) gewoonweg voorkomt dat het hoefbeen gaat kantelen. Mede omdat je de bevangenheids-processen afbreekt cq verminderd waardoor er geen aanleiding meer is tot loslating van het hoefbeen.

Hoe je het ook wendt of keert ... in de afgelopen dagen heb ik wel ondervonden op diverse forums dat bij veel mensen met bevangen paarden de modderbak uitkomst heeft geboden.

Waarom het heeft geholpen daar zullen we ons dan verder met dit prachtige weer maar niet meer druk om maken ... het werkt en dat is voldoende

Ik ga nu inspannen en zal verder dit topic hier laten rusten

Isapaardje schreef op donderdag 27 oktober 2005, 14:55:


Wat ik zou adviseren is hetzelfde als Piet al geschreven heeft (ik was het immers met hem eens) dat wat je paard aankan, het liefst zo hard mogelijk. Maar geen zand. Beweegt ie echt niet en is de toon wel ingekort om het afrollen minder pijnlijk te maken, dan moet je hem maar een reden geven toch zo nu en dan te bewegen...zachte heelmeesters kunnen soms stinkende wonden maken.... Overigens liep onze Missy toen ze bevangen was het best in de wei en niet in zand. En zet mijn paarden in een zandbak en ze hebben veel te weinig constante beweging, ze hebben daar geen enkele reden toe...
Dat niet ieder bevangen paard een bevangen stand aanneemt is mij wel duidelijk, onder bevangenheid is heel veel te verstaan en ik denk dat veel mensen niet eens weten dat hun paard bevangen is. Maar dat ze niet de bevangen stand aannemen is nog geen argument om argumenten als de stand van het hoefbeen en de slechtere doorbloeding te laten voor wat ze zijn...
Stevigheid aan een hoef?? Daar geloof ik net zo min in als in het tegendruk verhaal. Er is niets van buitenaf dat een hoef stevigheid kan geven, dat kan alleen van binnenuit...

Karin
Karin

Isapaardje schreef op donderdag 27 oktober 2005, 15:17:


Je vergeet dat bij die vele mensen er meer gedaan is (zoals minder gras ,krachtvoer weg, een bekapbeurt, toon eraf, gaan bewegen met hun paard) dan het in een modderbad zetten, dat is in mijn volle overtuiging niet hetgeen dat uitkomst geboden heeft en hetgeen dat werkt....Nat maken, oke, dat geeft verlichting, maar da's dan ook alles...

Karin

Isapaardje schreef op donderdag 27 oktober 2005, 8:27:


Tja, als ik de foto van je paard hier zo bekijk dan spreekt dat smoeltje boekdelen.

Martien.

Piet schreef op donderdag 27 oktober 2005, 10:58:


43 jaar oud ????

Karin Haneveer schreef op donderdag 27 oktober 2005, 16:10:

Nou nee dat vergeet ik helemaal niet, maar dat blijf ik ook niet bij iedere keer dat ik reageer typen. Heb in het begin aangeven dat eerst de oorzaak (indien bekend) van de bevangenheid weggenomen moet worden.
En dan ga je er alles aan doen om het paard beter te krijgen, dus naast al datgeen wat jij omschrijft oa ook een goede bodem uitzoeken. Ik zou in ieder geval nooit een harde ondergrond aan gaan raden en al zeker niet de diverse ondergronden die goed zijn voor gezonde hoeven ... da's vragen om extra ellende ....

En wat jij adviseert om een paard op de wei te laten is leuk, maar als het paard bevangen is geraakt van het gras niet handig .......

morgen komt klaas feuth weer (gelukkig). als ik ooit op de kliniek terechtkom met goofy voor de hoornzuil, kan ik er direct over meepraten,(afkloppen). idd zie je bij hem aan de onderkant een bobbel ontstaan, waarschijnlijk van de hoornzuil, die trouwens zo te zien niet vanaf de kroonrand begint, maar halverwege de hoef. zijn voetas is ook nog niet in orde, een beetje gebroken, daar wordt aan gewerkt, beetje bij beetje. ik heb al erg veel geleerd hier op de site. het vervelende is dat ik nu bij elk paardenbeest die ik zie, de hoeven zit te bekijken.