Isapaardje schreef op zondag 30 oktober 2005, 20:41:


Ingrid, ik denk dat zolang je meningen en handelingen van traditionele dierenartsen en hoefsmeden blijft mengen met moderne inzichten je hier kan debateren tot je een ons weegt maar nooit ergens gelijk in zult krijgen. Een heel aantal berichten terug heb ik gezegd: zet je paard daar waar hij de minste pijn heeft, maar zo hard mogelijk.
Karin heeft daar nog aan toegevoegd: zorg dat hij zoveel mogelijk beweegt.
Jij hoort dan dat een of andere muts zijn of haar paard nog verder aan het verpesten is met speciaal beslag en je zegt dan: Ik wilde dat ik haar een speciale bodem aan kon raden........
Je had haar maar 1 ding aan kunnen raden en dat is het dier goed te laten bekappen op de manier zoals je zelf in het begin van dit bericht zegt.
Hoeveel encores over dit onderwerp komen er nu nog?

Piet
ah' tuurlijk Natuurlijk!

Piet schreef op zondag 30 oktober 2005, 23:09:


Pardon ?!

Die "muts" leest toevallig met veel interesse hier mee omdat ze mede door mijn aanraden een paar maanden geleden en het verhaal van mijn pony zeker wel wat zag in het natuurlijk bekappen. In eerste instantie stond het paard ook zonder ijzers, was het goed bekapt, had aangepast voer, stond buiten met loopstal ... maar toen het niet beter ging, bleek op nieuwe foto's dat het hoefbeen nog een gradatie meer gekanteld was. En dus besloot ze toen toch maar speciaal beslag te nemen om het hoefbeen proberen op de plek te houden.

Fijn dat ze hier nu mag lezen dat ze haar paard aan het verpesten is ... Alleen omdat ze het even niet meer zag zitten en niet wilde dat het hoefbeen uiteindelijk door de zool zou komen ....

Karin Haneveer schreef op zondag 30 oktober 2005, 20:47:


Dat doe je Karin; jezelf herhalen, telkens weer, in andere bewoordingen.
En da's wat Ingrid ook doet.
Jullie hebben hier gewoon een andere mening over, en aangezien alle oplossingen voor hoefbevangenheid experimenteel zijn, is het toch gewoon een kwestie van zoeken wat voor jouw paard op dàt moment het meeste verlichting bied?? Want we zijn het er toch over eens, dat de vorm die de meeste verlichting bied ook de meeste hoefmechanisme opleverd...

Trea

Isapaardje schreef op zondag 30 oktober 2005, 23:24:


Je bent ook heel goed in het niet reageren op zaken die je niet kunt weerleggen.
Lees nou voor de aardigheid het bericht hiervoor van jezelf nog eens door. Het is echt klinklare nonsens en je doet niet anders dan jezelf tegenspreken.
Die mevrouw die hier zo geinteresseerd meeleest had gewoon naar een natuurlijk bekapper moeten gaan en hem het probleem moeten voorleggen en.......... misschien van het zand af moeten halen?
Zeker nooit het speciale beslag moeten laten onderjassen waar je zelf
"ook zo goed alle narigheid van kent "
Een eenmaal losse hoefwand groeit nooit meer vast aan het hoefbeen. Alleen door de hielen laag te zetten en zodoende het hoefbeen zo vlak mogelijk proberen te krijgen plus een nieuwe hoefwand van bovenaf te groeien zal de voet weer gezond worden en niet door van onder tegengas te geven.
Waarom denk je dat mijn cursisten zoveel bevangen voeten met het speciaal beslag nog onder krijgen om op te oefenen?
Een ding is zeker : Omdat de rest van het paard er zeer onnodig afstand van heeft gedaan!

Piet
ah' tuurlijk Natuurlijk!

trea hoex schreef op zondag 30 oktober 2005, 23:45:


Eeeh, en voor we hier weer een discussie krijgen over het woord experimenteel:
geen enkele van alle methodes is door wetenschappers, onderzoekers, dokters met en zonder andussen als bewezen verklaard. Dus doen we het maar met de nieuwe inzichten van nu, die hoge percentages genezen verklaarde gevallen opleveren, en die de methodes van dierenartsen en hoefsmeden naar de tweede plaats verbannen.

Trea

trea hoex schreef op zondag 30 oktober 2005, 23:45:


Ik denk dat de oplossing voor hoefbevangenheid allang niet meer experimenteel is .
Ik wil echter even reageren op je laatste zin Trea.
Het gaat om het omhoog duwen van het hoefbeen, waar de zool tussengeklemd zit. Niet alleen de zool.... Ook een van de - of misschien wel - HET belangrijkste bloedvat. Dit loopt onder het hoefbeen door.
Je kunt je dus voorstellen dat door deze achterhaalde methode niet alleen minder hoefmechanisme optreedt maar heel zeker geen betere doorbloeding en daar volgt dan van zelf uit: ook geen betere genezing.

Piet
ah' tuurlijk Natuurlijk!

trea hoex schreef op zondag 30 oktober 2005, 23:55:



ah' tuurlijk Natuurlijk!

Piet schreef op maandag 31 oktober 2005, 0:03:


Ja Piet, door jouw reactie besef ik hoe knullig ik het weer eens opgeschreven had :)
Ik heb het hier over het verschil in mening tussen harde ondergrond of de soort natte zandbodem die Ingrid benoemd. Het beslag, stalrust of andere inzichten wil ik niet eens over nadenken.
Dus eigenlijk wilde ik zeggen: (nieuwe poging) als je paard op de natte zand (die uiteraard zó hard moet zijn, dat de hoef niet dieper ingedrukt wordt dan enkele mm), de beweging oplevert, en dus hoefmechanisme, terwijl op beton het paard zou stilstaan, zou ik kiezen voor de zand. Als mijn paard zou lopen op beide ondergronden, zou ik kiezen voor de zo hard mogelijke ondergrond.
Ik ben niet bereid mijn paard op beton te zetten en hem te laten lopen mbv de longeerzweep :)

Zo is het wel duidelijker hè?
Trea

marjolijn schreef op zondag 30 oktober 2005, 19:33:


Dit vind ik niet eens zo stom beredeneerd..
Heb je dat zelf nooit dat lange tijd eenzelfde druk gaat irriteren? Dus iets wat eerst goed aanvoelt, na een tijdje tòch rottig wordt, en het veranderen van die druk de verlichting biedt.

Ik heb dit wel eens getest met druppels water. Laat de druppels gewoon op je hand druppelen... geen pijn of wat dan ook.. het zijn maar druppels water. Na een kwartier, krijg je een rottig gevoel hoor, op dat plekje en wil je graag verschuiven met je hand.

Als die zool, nou een tijdje 'tegendruk' heeft gehad, kan ik me heel goed voorstellen dat het verlichtend is om de druk er af te halen, dus lekker even op beton.
Dan gaat natuurlijk de druk van binnenuit harder worden - door de zwaartekracht en het ontbreken van de tegendruk - en ook dàt gaat weer irriteren na een tijdje.

Dus zou het zomaar kunnen dat afwisselende bodems een weldaad zijn (voor zover je van weldaad kan spreken natuurlijk)

Trea

Isapaardje schreef op zondag 30 oktober 2005, 23:24:


Ingrid, kan jij of die kennis van je vertellen waarom dit paard hoefbevangen is geworden?
Kan je ook vertellen wat bij jou goed bekapt heet ?
Wat was het aangepaste voer ? Wat kreeg het aan voer VOOR het aangepast werd ?
Wat houd het speciale beslag in ?
Maar vooral...en dat meen ik serieus....denk jij dat je een hoefbevangen paard kan genezen door het op nat zand te zetten? want dat is eigenlijk wat je zegt...je geeft het tegendruk...nu maar lang genoeg volhouden en op dat natte zand laten staan tot de nieuwe hoefwand er is en het probleem is opgelost ?

Gr, Nick
Kruiskruid waait met alle
winden mee.

Morganhorse schreef op zondag 30 oktober 2005, 21:11:


Hoi Gregoor,
als je redelijk overweg kunt in het Engels zou ik kiezen voor de engelse versie. Ik heb de Nederlandse, maar bij sommige zinnen heb je gewoon het gevoel dat het niet klopt. Niet qua inhoud, maar zinsbouw en nuances.

Het is eigenlijk hetzelfde als met nagesynchroniseerde films, het is nep.

Groet terug, Trea

Nick Altena schreef op maandag 31 oktober 2005, 1:02:


Hmm, als ze dàt bedoelt, heb ik de discussie niet goed begrepen.
Ik dacht dat het om de verlichting ging, en dat de tegendruk verlichting zou bieden..

Trea