Huertecilla schreef op zondag 30 oktober 2005, 21:46:


Dat weet ik wel Peter maar ik was op zoek naar een model zoals de lage rijbotinnen en die we hier allemaal bijna dragen. met een gewone bottin kan ik mijn getten niet meer aan. toch bedankt voor de tip.
Belinda

marjolijn schreef op zondag 30 oktober 2005, 19:30:


bedankt voor de tip,
Belinda

marjolijn schreef op zondag 30 oktober 2005, 19:30:


Ik kan je geen merk geven, want ik woon niet in NL.

Maar ik koop mijn veiligheidsschoenen bij een winkel met bouwspullen.
De mannen in de bouw dragen ze en daar heb je ze in alle soorten en maten en vaak ook redelijk goedkoop......omdat het bij hun geen "mode"verschijnsel is, zoals bij de paardensport.

Isabella heeft overigens haar eigen mening over dit onderwerp en ik kan me inmiddels bij haar aansluiten en ga dit topic dan ook hiermee beeindigen



Groeten, Ingrid

"Als je met alle winden
meewaait, heb je nooit tegenwind"

Isapaardje schreef op maandag 31 oktober 2005, 8:05:


Ingrid, een allerlaatste poging omdat ik nog steeds niet weet of je het nu niet begrijpt en ik niet in staat ben geweest het je uit te leggen of dat je het gewoon niet wil begrijpen maar je gelijk probeert te halen....

Je kunt het , ongeacht de oorzaak, voorkomen door zo snel mogelijk het hoefbeen grondparallel te zetten, (dus hielen laag genoeg!) en te zorgen voor een ondergrond die dat hoefbeen dan ook grondparallel kan houden en waar het niet alsnog voorover staat.

Karin

Piet schreef op maandag 31 oktober 2005, 7:24:


Trea, heel leuk verhaal! Fijn dat jij, als 'ervaringsdeskundige' ook deze voetjes in de gaten kunt houden. Lijkt me super als je dit met z'n 2-jen kunt doen, veel gezelliger en vooral, de broodnodige steun!
Lekker he, gisteren zo'n buitenrit? Wij ook, 4 uur lang... en gaan met die voetjes!
) Ik denk dat er heel weinig mensen zijn, die als ze eenmaal blootvoets kunnen rijden, en dus doorgezet hebben, teruggrijpen naar hoefbeslag... Ik kan me het althans niet voorstellen.

Piet: je kweekt geen beunhazen! Ik denk, als je eenmaal je eigen paard goed kunt doen en je wordt ook nog continu begeleid door een natuurlijk bekapper, waarom zou je dan niet ook eens andermans paard doen? Er moeten natuurlijk geen problemen zijn.. dan maken ze ook maar een afspraak met een bekapper.
Maar van de loge's van de afgelopen zomer, heb ik de voeten ook bijgehouden en de eigenaar kan wel zelf bekappen, maar traditoneel. Hij was best geinteresseerd in de verschillen, zoveel zijn dat er niet... Ik heb laten zien hoe je een afronding maakt en een mustangrolletje. Zijn 25-jarige merrie liep daarna gewoon al beter. Zo'n oud paard mag best wat gemakkelijker over de toon rollen, daarbij plaats zij haar voorbenen voor elkaar, net als een mannequin. Het is gewoon een kwestie van proberen en het werkt.
Ik praat over een misschien een paar mm, en ik kap echt niet de zool uit of doe iets aan de stralen... Dus: hij 2 voeten, en ik 2 voeten. Het was gewoon leuk om te doen!
Nee, ook geen broodroof. Ik denk dat de bekappers het al druk genoeg hebben en blij zijn als 1 van hun klanten het zelf in ieder geval bijhoudt.
Ik doe trouwens die nieuwe merrie, Noa, ook zelf. Maar eerst heeft Fred haar goed op de voeten gezet. Nu is het een kwestie van bijhouden.
Meestal probeer ik wel 1 x per week eventjes te raspen.

Maar ik moet ook eerlijk zeggen dat ik weinig zin heb om 'vreeemde' paarden te doen.
Als iemand serieus interesse toont dan mogen ze van mij eerst deze hele website lezen. Daarna zelf een natuurlijk bekapper gaan vragen en leren... of de cursus volgen. Maar ik wil wel iedereen helpen en uitleg geven. Dat wel.

Hihi... het is toch gewoon een sport om het zo goed mogelijk te doen? En ik had een 'eenzame' leerschool hoor... en geen gemakkelijke voeten. Maar wel een superbraaf paard, dus we komen er wel...

Groet!
Wil.

jo schreef op maandag 31 oktober 2005, 8:39:


Dat is exáct wat ik dus al schreef en ik gaf wel een merk omdat ik op slechts 40 km. van haar woon.....
Hier in het dorp zijn overigens zonder meer sportieve modellen bij. Het is onontkombaar dat de neus grover is omdat daar nu eenmaal een stalen boog in moet, maar voor de rest zijn er juíst in die bouwhoek moderne schoenen te vinden voor normale prijzen.

trea hoex schreef op maandag 31 oktober 2005, 8:15:


Het is in tegenspraak met elkaar, die twee begrippen: Natuurlijk bekappen en groot onderhoud.
We werken naar een ideaal, dat is een hoef met zoveel mogelijk onbelemmerde doorbloeding en maximaal mogelijke schokabsorptie. We hebben daarbij een bepaald uitgangspunt, een bepaalde vorm, voor ogen.
Om deze vorm zoveel mogelijk te benaderen, passen we het principe van het nabootsen van slijtage, die een voet zou hebben als hij op een ideale bodem zou lopen toe.
Dat wil dus zeggen dat je daar, wanneer je paard niet heel veel op een harde onregelmatige bodem loopt, zeker eens in de 2 weken aandacht aan moet besteden.
Wanneer je dit (ik heb het dus niet over deze Haflinger, want daar zit Klaas kort op), overlaat aan een professional die eens in de 2 maanden komt, is er in mijn ogen geen sprake meer van natuurlijk bekappen, maar van een voet revisie. De zool zal elke keer weer moeten wennen aan contact met de ondergrond en de groei zal afnemen (en dat willen we niet omdat we juist zo sterk mogelijke hoefwand willen) omdat de straal niet meer in staat is om te reguleren.
Reken maar uit, 2 maanden is bijna 2cm hoefwand. Trek daar dan nog eens een halve cm af omdat de wand wel iets zal slijten en je houdt dan 1,5 cm hoefwand over. Wat is dan het verschil met de traditionele hoefsmid? Ja inderdaad, het ijzer.
Mensen die hun paard zelf onderhouden hebben het over een paar millimeter weghalen en even aandacht voor de steunsels enzovoort.
Dan is het een minuten klusje. Vandaag 2 voorhoeven, volgende week 2 achterhoeven. Hoewel me vaak wordt verweten dat ik het te eenvoudig voorstel, kan ik het bij een gezonde voet en met wat ervaring in het omgaan met gereedschap, niet moeilijker maken. Een prof heeft dan alleen nog werk aan zulke hoeven door nog eens een keertje te komen controleren of er geen fouten insluipen. Hij kan nooit, door eens in de zoveel tijd groot onderhoud te plegen, eenzelfde kwaliteit krijgen als die we zelf kunnen bereiken met echt regelmatig onderhoud.

Piet
ah' tuurlijk Natuurlijk!

Piet schreef op maandag 31 oktober 2005, 11:58:


Helemaal mee eens. Eens in de drie maanden groot onderhoud, zou eigenlijk moeten heten: eens in de 3 maanden controle of je als 'leek' nog wel op de juiste manier bezig bent (ervan uitgaande dat je in de tussentijd zèlf bijhoud). Als dit laatste NIET het geval is, mag je in mijn ogen niet eens zeggen dat je je paard natuurlijk bekapt. Want de hele methode is gebaseerd op het nabootsen van natuurlijke slijtage.. en da's toch vaker dan eens in de 3 maanden. Dan is het enige verschil idd het ijzer.

Wèl denk ik dat als je bijv een paard hebt waar méér aan moet gebeuren dan alleen natuurlijke slijtage, bijv bij mijn veulen, die scheef stond op haar hoeven en eendesnavels had, en je wil/kan zelf de rigoreuze correcties niet uitvoeren, je zelf kan bijhouden (vijlen, mustangrol, steunsels) terwijl de natuurlijk bekapper het correctiewerk komt doen (dit mag dan in mijn ogen groot onderhoud genoemd worden in dit geval)

Ik persoonlijk vind dat als je zelf niets aan de hoeven bijhoud, om wat voor reden dan ook, je de bekapper eens in de twee weken minimaal moet laten komen, en liefst iedere week. Maar dat is erg kostbaar, en de bekapper ziet je aankomen joh!
Bij mijn veulen is Klaas nu al 3 keer geweest en we hebben haar nog geen 6 weken.
Nu na 3x bekappen, is het grote werk gedaan en staat ze goed op de hoeven. Volgende afspraak is in principe over een maand.
Nu ben ik dus verplicht om zelf aan het werk te gaan bij haar (want ik wil natuurlijk bekapte hoeven, dus regelmatige slijtage hè?), mèt tegenzin, want ze geeft nog niet zo goed haar hoefjes, is het snel moe en wordt vervelend, en vind ik die kleine kwetsbare hoefjes eigenlijk heel eng. Maar goed, ik ga het dus proberen en lukt het niet, bel ik Klaas, en mag hij eerder komen.

Dus even kort door de bocht:
Wil je natuurlijk bekappen moet je;
1) je bekapper minimaal eens in de 2 weken laten komen
2) de cursus volgen, of praktijklessen nemen bij je bekapper, zodat je tussentijds kan bijslijten met je vijl, in afwachting van de contrôles van je bekapper...

Zoiets?

Trea

trea hoex schreef op maandag 31 oktober 2005, 12:37:

Yes en een beloning haha
Misschien ook iets voor je veulen?

Piet
ah' tuurlijk Natuurlijk!