jose schreef op dinsdag 5 december 2006, 16:20:


Jose, ik heb al lopen zoeken nar de links die je gaf en kan het niet meer vinden. Waar zitten ze?

sandratien schreef op dinsdag 5 december 2006, 17:16:


Hoe wil jij van tevoren weten of je te maken gaat krijgen met een tekort of een teveel?

En natuurlijk weten we nog lang niet alles van voeding. Maar wat we nu wel weten is dat zomaar supplementjes voeren het paard achter de wagen spannen is. Vergelijk het maar met hoofdpijnpillen: die neem je ook niet van te voren, voor het geval dat. Dus wacht je of je hoofdpijn krijgt, en krijg je een keer hoofdpijn, dan neem je dan een pilletje. In zekere zin te laat, want je hebt al hoofdpijn, aan de andere kant stukken gezonder dan drie keer daags een paracetamolletje voor het geval je misschien eens hoofdpijn zou krijgen...

Groeten,
Frans

Frans Veldman schreef op dinsdag 5 december 2006, 17:23:


Maar uit ervaring weet ik van welke "boooze" ik koppijn krijg en als ik me dan toch in de zondigheid heb gegooid. Neem ik e dafalganneke op voorhand, zo s'avonds voor ik in mijn bed val . Maar dat heeft hier niks mee te maken

Frans Veldman schreef op dinsdag 5 december 2006, 17:23:


:) Een sterke Frans ! :)
Maar soms ben je toch echt te laat, neem een pil als je denkt dat het nodig is en 9 maanden later heb je een feestje :)

Ook mijn paarden doen het geweldig op ruwstengelig hooi en een mineraalblok. Mee eens, ze werken geen uren op een dag, maar dat hoeven ze ook nooit, dus waarom zou ik denken dat ze tekort komen?

Piet

Frans Veldman schreef op dinsdag 5 december 2006, 17:23:


Helemaal mee eens, dat spreek ik absoluut niet tegen. Daarom hangt er ook een mineraalblok bij de meiden en krijgen ze geen mineralenkoeken. Zo nemen ze naar eigen behoefte. Maar, oh maar, ik ben er absoltuurt van overtuigd dat ze met hooi alleen niet alle voedingsstoffen binnen krijgen die ze nodig hebben als ik naar hun eetgedrag kijk als ze de vrije keuze hebben. (het is echt heel nuttig om lekker met ze mee te lopen tijdens het grazen en zien wat ze eten)
En dat is vanuit een paardnatuurlijk standpunt een punt (en daar ben jij bij uitstek de man voor) om in dat het hele verhaal te verwerken. Het zou namelijk ook nog eens een heel verschil tussen verschillende rassen kunnen zitten. En dat kun je juist zo mooi in kaart brengen op een site als deze.
Vrijwilligers genoeg die met hun paard op pad willen en op willen schrijven wat het dier eet. En ook wel weer uit te vinden wat in bepaalde planten zit.
Ideetje?