van lennep schreef op woensdag 6 december 2006, 11:26:


Dat kan aan het hooi liggen. Als de kwaliteit van het hooi minder goed is kan een Vitamine E gebrek optreden. (D in theorie ook, maar het paard maakt die ook nog zelf aan dus het levert niet snel problemen op).


Het gras wordt niet mineraalrijker, vergeet dat maar. Er heerst hier een hardnekkig geloof dat gras een soort afspiegeling van de grond is, maar er wordt aan voorbijgegaan dat gras een levend organisme is wat zelf bepaalt wat het opneemt.

Wie dat niet gelooft: Kweek eens twee eetbare groenten, allebei in een apart potje. De een geef je gewoon water, de andere geef je zout water (niet al te extreem want de plant moet wel blijven leven). Gaat de met zout gevoerde plant nu zouter smaken dan de met gewoon water gevoerde plant?

Probeer het maar eens. (Piet, jij hebt je toch bezig gehouden met bemesting met zeewater, misschien kan jij er meer over zeggen? Krijgen we dan voorgezoute aardappels?)

Het enige wat je hoeft te doen is zorgen dat de grond alle mineralen bevat die de plant nodig heeft. Genoeg is genoeg. Als je meer toevoegt dan zal de plant niet meer opnemen, maak je het echt te bont dan zal hij de deur zo goed op slot doen dat ook water niet meer wordt opgenomen en de plant dus uitdroogt.

Heb je te weinig mineralen? Ook niet zoveel aan de hand: Dan krijg je minder gras. Je krijgt zoveel gras als er met de beschikbare mineralen gemaakt kan worden. Het gras dat er dan nog wordt gemaakt is in grote lijnen nog steeds gewoon gras, en bevat dus alle mineralen. Zit een noodzakelijk mineraal echt niet in de grond? Dan kun je hoog of laag springen maar krijg je geen gras.

Het is de plant die de samenstelling bepaalt (dat is genetisch vastgelegd), en de grond heeft er verrassend weinig invloed op.

Groeten,
Frans

van lennep schreef op woensdag 6 december 2006, 11:26:

Erer> kippenmest. Het is mineraalhoudender dan drijfmest , en het

De bedoeling achter het ingedikte zeewater is om "alle" mineralen in een optimale, natuurlijke verhouding, op je land te brengen.
Eventuele roofbouw en erosie wordt daarmee opgeheven.
Je gras zou dan ook alles moeten bevatten wat gras op kan nemen.
Of daarmee de mineralensteen overbodig wordt weet ik niet.
Ik heb wel verslagen gelezen dat dieren het gras van de behandelde grond eerst aten.

Piet

Frans Veldman schreef op woensdag 6 december 2006, 11:53:


Dan maakt het gebruik van kunstmest of gewone mest dus ook niet zo heel veel uit.

Frans Veldman schreef op woensdag 6 december 2006, 11:12:


Geen idee, dat van dat ijzer heb ik weer van iemand anders.
Via google misschien te vinden?

De info die ik heb (boek en de beheerder) vertelt ook dat ze dus zeer kieskeurig schijnen te grazen. Zo mijden ze in de zomer hele velden met bepaalde vegetatie, die laten ze liggen en in de winter komen ze daarop terug. Dat zou kunnen betekenen dat ze in de winter wél de behoefte hebben aan bepaalde plantensoorten. Er staat overigens ook in het boek dat ze in de winter véél minderkieskeurig zijn, dat dan de kwantitieit geldt boven de kwaliteit.

Gras blijft voedselbron nummer één, maar ze kiezen er in de zomer bewust voor ook andere gewassen te eten: Ik citeer:
Bladknoppen, jonge bladeren, akkerdistel, speenkruid, brandnetel, meidoorn, riet, ontkiemende zwarte populier, schietwilg.
Verder : Engels raaigras is het voedzaamst, op de voet gevolgd door fioringras, beemdgras en timothee.
Dat ze dat ook allemaal eten geeft mij aan dat er behoefte aan is.
Ook in de zomer wanneer er veel engels raaigras voorhanden is kiezen ze heel duidelijk voor andere gewassen.

Men is nu aan het kijken hoe de voedingstoestand van de koniks op de voedselarme zandgronden het houdt.

Langs de franse Samoy leeft een groep Koniks op hoogzandige en venige plateaus en daar gaan de dieren aanmerkelijk magerder de winter in, en worden mineralen bijgevoerd (!?) . In de rijkere kleigronden van de Oostvaardersplassen is de samenstelling van het Konikmenu weer anders. In het voorjaar en de zomer eten ze voornamelijk jong gras, kruiden en klaver, in het najaar bovenste koppen van riet. Na half oktober het lange dode gras en tussen januari en april riet en brandnetelwortels die met de hoeven worden uitgegraven.

Er zal daar dan nog net zoveel gras te vinden zijn als op onze omheinde weitjes. Wij geven dan hooi bij, zij gaan op zoek naar andere voedselbronnen !

Bij buikpijn of parasieten medicinale planten als boerenwormkruid en kraailook, dat werkt wormafdrijvend. De paarden gaan verder actief op zoek naar kruiden met bepaalde hoge concentraties aan mineralen en sporenelementen zoals melkdistel, bijvoet en waterplanten met hun hoge natriumwaardes.


Er zullen natuurlijk veel meer plantjes zijn die dezelfde eigenschappen hebben als weegbree. De tekst die ik nu overschreef gaat over de Koniks in"natuurgebied "De blauwe kamer" in Rhenen.


Het boek heet : "Wilde paarden : Koniks in Nederland" en is geschreven door Margriet Markerink.

Heb ik toch nog de halve tekst overgeschreven.

Groet, Pien

sandratien schreef op woensdag 6 december 2006, 11:46:


"In general, horses are opportunistic feeders, selecting the most palatable and accessible items to them" (Stowe, 1969).

"There appears to be no correlation between the energy content of a given feed and a horse's preference for that feed; nevertheless, based on hunger and external stimuli, the horse will regulate its body weight if given the opportunity to adapt to a single feed over the period of a few days" (Ralston, 1986).

"Ponies fed an all-concentrate diet spent more time chewing wood and licking salt than did ponies on a hay diet" (Willard et al, 1977).

De laatste is ook wel boeiend: Misschien hebben ponies die hooi eten wel gewoon minder mineralen nodig?

Er is zoveel interessants te vinden, ik heb alleen te weinig tijd om het nu allemaal over te typen.

Misschien een leuk boek om mee te beginnen: Horse Behavior, George H. Waring. Staat ook bij de recensies. Het is in ieder geval betere en objectievere literatuur dan de folders / sites van paardendrogist en dergelijke.

Groeten,
Frans